Film dokumentalny „Bieganie z bykami” to kronika dobra, zła i krwawa
MISHA DAVENPORT | NA CZAS SŁOŃCA
To było najdłuższe 20 sekund w jego życiu.
W ten sposób Bill Hillman, autor książki How to Survive the Running of the Bulls z Chicago, opisuje swoje spotkanie z bykiem, który w zeszłym roku umieścił go w szpitalu na 11 dni, kiedy został pobity podczas dorocznego Running of the Bulls w Pampelunie w Hiszpanii .
Spadałem, byk tam był, poczułem małe ukłucie w nogę, a potem byk uniósł mnie za róg i wyrzucił w powietrze – mówi Hillman. To był ten miękki, delikatny łuk w powietrzu i wydawało mi się, że uderzenie w ziemię zajęło mi wieczność.
„GONI CZERWONY”
Kiedy: 19:30 15 kwietnia
Gdzie:Kerasotes Showplace Icon w Roosevelt Collection, 1011 S. Delano
Bilety: 8 $
Informacje: www.tugg.com/events/14716
A kiedy to zrobił, byk wciąż tam był.
Próbowałem wczołgać się pod barykadę, a on dalej mnie ranił, tym razem pod kolanem.
Innym doświadczonym biegaczom udało się odciągnąć byka od Hillmana, ale szkody zostały wyrządzone.
Wspomina, że moje wewnętrzne udo było spuchnięte i miało dziurę wielkości piłki do softballu. Rozcięcie rzepki napełniało mój but krwią i pomyślałem, że byk uderzył w główną tętnicę i za kilka sekund umrę.
Hillman występuje w filmie dokumentalnym Dennisa Clanceya Chasing Red, który śledzi czwórkę biegaczy podczas ośmiu wyścigów byków podczas jednej fiesty w Pampelunie. (Festiwal odbywa się 6-14 lipca). Film zostanie pokazany 15 kwietnia w Kerasotes Showplace Icon w Roosevelt Collection. Obaj mężczyźni będą pod ręką podczas sesji pytań i odpowiedzi po wystawie.
Uważa się, że wybieg byków powstał w XIV wieku, a ośmiodniowy festiwal w Pampelunie jest najpopularniejszym ze wszystkich wybiegów byków w Hiszpanii. Wydarzenie zyskało światową sławę po tym, jak Ernest Hemingway napisał o tym w The Sun Also Rises and Death in the Afternoon.
Clancey mówi, że jego własne doświadczenia jako gońca byków (biega co roku od 2007 roku) czynią go idealnym reżyserem do dokumentowania ludzi, którzy rok po roku ryzykują życiem, aby biegać.
Nie mogę zapytać ich, jak to jest biegać, mówi. Film jest dokładnym stemplem tego, co to znaczy być biegaczem.
Doświadczeni biegacze tracą poczucie obowiązku, kontynuuje Clancey. Po części biegają, by chronić innych biegaczy. Jeśli ktoś upadnie, robisz, co możesz, aby odwrócić uwagę byków i chronić innych biegaczy.
Clancey, absolwent West Point i weteran wojny w Iraku, mówi o takiej właśnie mentalności, jak w wojsku.
Mówi, że istnieje poczucie braterstwa i kodeksu. Nie odwracasz się plecami do innego biegacza.
Zarówno Hillman, jak i Clancy opisują coroczne wydarzenie jako zabawne, ekscytujące i niebezpieczne.
Doświadczenia Billa i moje pokazują, że bez względu na to, ile razy biegasz, nigdy nie możesz pozbyć się całego niebezpieczeństwa, mówi Clancey. Musisz nauczyć się zarządzać tym, co możesz i akceptować rzeczy, których nie możesz.
Odkąd zaczęto prowadzić rejestry w 1924 r., podczas imprezy zginęło 15 osób, w tym pochodzący z Glen Ellyn Matthew Peter Tassio, który został zamordowany w 1995 r. Hillman mówi, że dowiedział się o śmierci Tassio rok po jego pierwszym biegu.
To mnie otrzeźwiło, mówi. Przez pierwszy rok nie miałem pojęcia, co robię, a to równie dobrze mogłem być mną.
A jednak Hillman wciąż wraca.
Moja żona nie jest zachwycona, mówi. Prawie się rozwiedliśmy po tym, co wydarzyło się w zeszłym roku, ale myślę, że rozumie, że jestem biegaczem i biegacz musi biegać, dopóki nie może już biegać.
Pamiętnik Hillmana, Mozos: Decade Running with the Bulls in Spain, wychodzi w czerwcu.
Misha Davenport jest niezależną pisarką z Chicago.
Taqsam: