Derek Jeter prowadzi klasę Baseball Hall of Fame
Do Jetera w sali dołączył Ted Simmons, Larry Walker i zmarły Marvin Miller.
COOPERSTOWN, N.Y. — Derek Jeter był po prostu Derekiem Jeterem w swój szczególny dzień — gładkim jak jedwab.
W środowe popołudnie, które stało się pochmurne z powodu temperatury w latach 70. i kilku kropel w powietrzu i uwielbiających fanów skandujących jego imię, były gwiazdor New York Yankees i kapitan został wprowadzony do Baseball Hall of Fame po długim oczekiwaniu wymaganym przez pandemia.
Przywitany ochrypłymi wiwatami w tłumie szacowanym na 20 000, w którym byli luminarze NBA Michael Jordan i Patrick Ewing, kilku jego byłych kolegów z drużyny oraz menedżer Hall of Fame Yankees Joe Torre na scenie za nim, Jeter zajął swoją kolej po innych wprowadzonych z klasy 2020 Ted Simmons, Larry Walker i zmarły Marvin Miller zostali uhonorowani. Jeter był poruszony tą chwilą i przyznał, jak inna wydawała się ceremonia po niedawnej śmierci 10 Hall of Famers.
„Jestem zaszczycony, że zostałem z wami wprowadzony i połączony z wami na zawsze”, powiedział. Hall of Fame jest wyjątkowy ze względu na tych, którzy się w nim znajdują. Straciliśmy zbyt wielu Hall of Famers w ciągu ostatnich 20 miesięcy. To wszyscy Hall of Famers, którzy byliby lub mogliby tu być, więc z tego powodu to nie to samo.
To samo było uwielbieniem okazywanym przez fanów, którzy zawsze zachwycali się jego konsekwencją.
Miałem jeden cel w mojej karierze, którym było wygrać więcej niż wszyscy inni, i zrobiliśmy to, co doprowadziło mnie do fanów Yankee, powiedział Jeter, gdy fani ponownie wybuchli. Bez wątpienia pomogłeś mi się tu dzisiaj dostać tak samo, jak każda osoba, o której wspomniałem.
Dużą zasługę przypisywał rodzicom, którzy byli na audiencji z żoną Jetera, Hannah, i ich dwiema małymi córkami.
Mamo, nauczyłaś mnie, że każde marzenie jest osiągalne, o ile pracujesz ciężej niż wszyscy inni. Wbijałeś mi to w głowę raz za razem i kazałeś mi w to uwierzyć – powiedział Jeter. Powiedziałeś mi, żebym nigdy nie szukał wymówek, nie pozwoliłeś mi użyć słowa nie mogę. Tato, byłeś głosem rozsądku. Nauczyłeś mnie cierpliwości, słuchania i myślenia, zanim coś powiem. Zawsze służyłaś radą i do dziś jesteś pierwszą osobą, do której się zwracam. Wiem, że kiedy odszedłem na emeryturę, powiedziałeś, że grałeś ze mną w każdy mecz i pamiętam, że od czasu do czasu mówiłeś mi: „Ciągle budujesz to CV”. Zobacz, dokąd nas to dzisiaj zaprowadziło.
Ceremonia została opóźniona o rok z powodu pandemii koronawirusa i nie miało to większego znaczenia dla Walkera, drugiego Kanadyjczyka wybranego do Hall of Fame. Zrezygnował z hokeja, gdy miał 16 lat, aby skupić się na baseballu. Został wybrany w swoim dziesiątym i ostatnim roku w głosowaniu pisarzy po błyskotliwej karierze w Montrealu, Kolorado i St. Louis, która obejmowała 383 homerów i trzy tytuły mrugnięcia.
Dotarcie do tego dnia zajęło trochę więcej czasu (ale) dzięki całemu wsparciu, jakie otrzymałem przez lata z mojego ojczyzny, dzielę ten zaszczyt z każdym Kanadyjczykiem, powiedział Walker, który przeszedł na emeryturę w 2005 roku. Mam nadzieję, że wszyscy Kanadyjczycy Dzieciaki, które mają marzenia o graniu w wielkich ligach, które widzą mnie dzisiaj, to kolejny powód, by podążać za tymi marzeniami. Mojemu przybranemu domowi, Stanom Zjednoczonym, dziękuję za umożliwienie temu kanadyjskiemu dzieciakowi przybycia do waszego kraju, aby żyć i bawić się w waszą wspaniałą rozrywkę. Myślę, że wszyscy mamy szczęście, że mamy obok siebie dwa niesamowite kraje.
72-letni Simmons, który grał w 21-letniej karierze w St. Louis Cardinals, Milwaukee i Atlanta, przerwał swoje przemówienie, aby podziękować czterem pionierom wolnej agencji — Curtowi Floodowi, Catfish Hunterowi, Andy’emu Messersmithowi i Marvinowi Millerowi — który zmienił życie każdego gracza na tej scenie, przesuwając granice praw gracza.
Marvin Miller uczynił tak wiele możliwym dla każdego głównego gracza ligowego od mojej epoki do teraźniejszości i przyszłości, powiedział były łapacz. Nie mógłbym być bardziej dumny, wchodząc do tej wielkiej sali z tym wspaniałym człowiekiem. Nawet jeśli moja ścieżka była dłuższa, niczego bym nie zmieniła. Jakkolwiek tu dotrzemy, nikt z nas nie przyjeżdża sam. Nie jestem wyjątkiem.
Miller, który przekształcił baseball na froncie robotniczym, budując silny związek graczy i kierował oskarżeniem o wolną agencję w połowie lat 70., został uhonorowany pośmiertnie. Cztery lata przed śmiercią w wieku 95 lat w 2012 roku Miller z szacunkiem poprosił o usunięcie go z rozważań w Galerii Sław po kilkukrotnym przekazaniu.
Jedną z rzeczy, których uczy się lider związków zawodowych, jest wcześniejsze liczenie głosów. Kiedy tylko spojrzałem na to, z czym miałem do czynienia, było dla mnie oczywiste, że tak się nie stanie, napisał w 2008 roku Miller, szef Związku Zawodników Major League Baseball Players w latach 1966-83. pojawiają się na indukcję, jeśli żyję. Jeśli spróbują to zrobić pośmiertnie, moja rodzina jest gotowa sobie z tym poradzić.
Rodzina nie. Zamiast tego Don Fehr, który został zatrudniony przez Millera jako generalny doradca związku w 1977 roku i zastąpił go osiem lat później, miał zaszczyt.
Spośród wszystkich graczy, których miałem zaszczyt reprezentować, chcę ci podziękować, Marvin, powiedział Fehr, obecnie szef National Hockey League Players Association. Baseball nie był taki sam po twojej kadencji, jak przedtem. Dla wszystkich było i jest dużo lepiej. Wydobyłeś z nas to, co najlepsze i sprawiłeś, że byliśmy dumni.
Wirus zmusił Hall of Fame do odwołania zeszłorocznej ceremonii, a tegoroczna została przeniesiona ze zwykłego miejsca w niedzielę pod koniec lipca na datę w środku tygodnia.
Taqsam: