REDAKCJA: Sąd Najwyższy rzuca demokrację pod autobus z gerrymanderowskim orzeczeniem
Sędzia naczelny John Roberts najwyraźniej jest zdania, że ludzie, którzy sprzeciwiają się gerrymanderingowi, powinni przestać zawracać sobie głowę sądami i kierować swoje skargi do tych samych prawodawców, którzy czerpią korzyści z tej praktyki.
Dzięki orzeczeniu Sądu Najwyższego USA w czwartek, w przyszłym roku Amerykanie w całym kraju są bardziej skłonni do głosowania w wyborach, które są przeciwko nim.
Sąd, w decyzji 5-4, podniósł ręce i powiedział, że nie może nic zrobić, aby powstrzymać gerrymandering. Jest to praktyka, dzięki której główne partie polityczne niszczą najświętszą zasadę wolnych wyborów – że każdy głos się liczy – poprzez wytyczenie linii okręgów legislacyjnych, które zdecydowanie faworyzują kandydatów jednej partii.
Gerrymandering stawia demokrację na głowie.
Artykuły redakcyjne
Sędzia naczelny John Roberts nie mógł być mniej przekonujący niż wtedy, gdy pisał dla republikańskiej większości sądu, że z pewnością gerrymandering jest niezgodny z zasadami demokratycznymi, ale zadaniem sądu nie jest nic z tym zrobić. Pisał, że Gerrymandering to kwestia polityczna.
To bzdura.
Sąd Najwyższy cały czas wdziera się w kwestie polityczne, gdy zagrożenie dla konstytucyjnych podstaw jest wielkie — a gdy tak nie jest. Sąd nie odczuwał niechęci do włączenia się w ponowne przeliczenie głosów prezydenckich na Florydzie z 2000 r. — oddanie wyborów republikaninowi George'owi W. Bushowi zamiast demokraty Al Gore'a — chociaż był to całkowicie spór polityczny.
Jednak Roberts naprawdę zboczył z torów, gdy twierdził, że stany są w stanie samodzielnie rozwiązać problem gerrymanderingu. Pisał, że aktywnie zajmują się problemem na wielu frontach.
Roberts najwyraźniej jest zdania, że ludzie, którzy sprzeciwiają się gerrymanderingowi, powinni przestać męczyć się w sądzie i kierować swoje skargi do tych samych prawodawców, którzy czerpią korzyści z tej praktyki. Przypuszczamy, że gdyby rolnik sprzeciwił się lisowi pilnującemu kurnika, Roberts powiedziałby rolnikowi, żeby zajął się tym razem z lisem.
Tak, wyborcy podjęli inicjatywy przeciwko gerrymanderingowi w wielu stanach, w tym w Kolorado, Michigan, Missouri, Ohio i Utah. A Oregon i Arkansas rozważają propozycje głosowania w celu stworzenia bezstronnych komisji kierowanych przez obywateli. Ale niektóre konstytucje stanowe są bardziej podatne na wyzwania związane z gerrymanderingiem niż inne. A wiele państw w ogóle nie pozwala obywatelom głosować w takich sprawach.
Tutaj, w Illinois — jednym ze stosunkowo nielicznych stanów, w których demokraci, a nie republikanie, są winni rażącego gerrymanderingu — dobre grupy rządowe przez dziesięciolecia walczyły o zakończenie tej praktyki, bezskutecznie. Jeśli jesteś przewodniczącym Izby Reprezentantów Illinois, Mikem Madiganem i dzięki gerrymanderingowi, królowi świata w Springfield, dlaczego miałbyś odstąpić tę władzę?
Jeśli sędzia Roberts nie widziała fundamentalnego zagrożenia, sędzia Elena Kagan mogła. Tam, gdzie Roberts nie był przekonujący, była zniewalająca.
Gerrymandering jest, jak wielu sędziów podkreślało wcześniej, antydemokratyczne w najgłębszym sensie, napisał Kagan w sprzeciwie. Ze wszystkich czasów, by porzucić obowiązek Trybunału do ogłoszenia prawa, to nie był ten. […] Częścią roli Trybunału w tym systemie jest obrona jego podstaw. Nic nie jest ważniejsze niż wolne i uczciwe wybory.
Kagan kontynuował: Tutejsze partyzanckie gerrymandery poniżyły i zhańbiły naszą demokrację, wywracając do góry nogami rdzenną amerykańską ideę, że cała władza rządowa pochodzi od ludzi. Te gerrymandery umożliwiły politykom okopywanie się w urzędach wbrew preferencjom wyborców.
Karolina Północna, jeden z dwóch stanów, których praktyki gerrymenderskie miały miejsce przed Sądem Najwyższym, ma wyraźną historię udaremniania woli wyborców. W 2012 roku republikańscy kandydaci do miejsc w Izbie Stanów Zjednoczonych w tym stanie zdobyli tylko 49% głosów, ale odpadli z dziewięcioma z 13 mandatów.
Kiedy nadejdzie czas na przerysowanie map wyborczych po Spisie Ludności 2020, gerrymandering najprawdopodobniej przyniesie korzyści Republikanom w całym kraju, ponieważ mają oni pełną kontrolę nad dwuizbowymi ciałami ustawodawczymi w 30 stanach i sprawują urząd gubernatora w 22 z tych stanów. Demokraci kontrolują władzę ustawodawczą i biuro gubernatora tylko w 14 stanach, w tym w Illinois.
Gerrymandering jest szczególnie podstępny, ponieważ pozwala partiom politycznym, które sprawują władzę, posiadając jedynie mniejszość głosów, na uchwalanie przepisów, które dodatkowo marginalizują przeciętnego wyborcę. Na przykład legislatury republikańskie często uchwaliły wymagania dotyczące identyfikatorów wyborców, które zniechęcają do głosowania prawdopodobnie demokratycznych wyborców — młodych ludzi, mniejszości i biednych. Zazwyczaj skrócili również godziny głosowania w sondażach.
Teraz gerrymandering będzie się tylko pogarszał. Postaw na to.
Po pierwsze, orzeczenie Sądu Najwyższego ośmieli szefów partii do szaleństwa na punkcie gerrymanderingu. Znacznie mniej będą się martwić wyzwaniami konstytucyjnymi.
A zaawansowane technologicznie narzędzia gerrymandering — sztuczna inteligencja i Big Data — będą tylko bardziej precyzyjne i efektywne. Partie polityczne wkrótce będą w stanie przewidzieć z oszałamiającą dokładnością dom po domu, jak ludzie będą głosować i odpowiednio ustawiać swoje mapy.
Na dłuższą metę uczciwe wybory są ważniejsze niż wygranie wyborów.
Niestety, republikańska większość Sądu Najwyższego po prostu tego nie zrozumiała.
Wyślij listy do list@suntimes.com .
Taqsam: