Musical „Godspell” świętuje 50-lecie
Musical Johna-Michaela Tebelaka i Stephena Schwartza świętuje w tym miesiącu 50. rocznicę, co jest złotym kamieniem milowym dla programu zakorzenionego w epoce hippisów, ale który wciąż może przemówić do fanów TikTok.
NOWY JORK — legion fanów nie zaskoczy, że pierwszym profesjonalnym musicalem, który został zamontowany w Stanach Zjednoczonych podczas pandemii, był Godspell.
Grupa teatralna Berkshire w zachodnim Massachusetts wystawiła w sierpniu spektakl z pleksiglasowymi przegrodami między aktorami i kontrolą temperatury dla publiczności. Dlaczego Godspell? Jego przesłanie nadziei i miłości.
„Godspell” po prostu czuł się jak ten, mówi dyrektor artystyczna i dyrektor generalna Berkshire Theatre Group, Kate Maguire. Nagle ważniejsza stała się historia „Zaklęcia Bożego” i tego, o czym jest.
Musical Johna-Michaela Tebelaka i Stephena Schwartza obchodzi w tym miesiącu swoją 50. rocznicę (17 maja), co jest złotym kamieniem milowym dla show zakorzenionego w epoce hippisów, ale który wciąż może przemawiać do fanów TikTok.
Niektórzy, którzy podróżowali do zachodniego Massachusetts, aby zobaczyć pandemię Godspell, byli weteranami serialu, jak Peggy Gordon, która była w oryginalnej obsadzie. To było dla nas niewiarygodnie silne emocjonalnie, mówi. Maguire powiedział jej, że ma nadzieję, że produkcja sprawi, iż Gordon będzie dumny. Powiedziałem: „Już masz”.
Godspell był hitem off-broadwayowskim w 1971 roku. Został nakręcony w 1973 roku i przeskoczył na Broadway w 1976 roku, nominowany do nagrody Tony Awards za najlepszy wynik i do nagrody Grammy. Jedna z piosenek, Day by Day, dotarła na 13. miejsce na liście singli Billboardu. To była trampolina dla wszystkich, od Aarona Tveita, którego pierwszy prawdziwy występ aktorski odbył się podczas trasy koncertowej Godspell, po Uzo Adubę, który przeżywał odrodzenie na Broadwayu w 2011 roku.
Musical to opowieść o służbie Jezusa zbudowana wokół serii przypowieści, głównie z biblijnej Ewangelii św. Mateusza, z przeplatanymi pieśniami. Tebelak stworzył go jako projekt uniwersytecki w 1970 roku, podczas gdy na Uniwersytecie Carnegie Mellon i oryginalna obsada kierowana przez studentów pomogła go wypełnić.
Chociaż nie jestem osobą bardzo religijną, pod wieloma względami był to akt miłości, mówi Robin Lamont, który zabrał oryginalny program na Broadway, a następnie do filmu. Myślę, że wielu aktorów czuje się w ten sposób, kiedy pomagają tworzyć przedstawienie. Ale to była szczególna miłość.
Genezę serialu zapoczątkowało nieszczęśliwe spotkanie: duchowy Tebelak poszedł na nabożeństwo w Niedzielę Wielkanocną, ale został uznany za nieodpowiednio ubrany i został przeszukany przez parafianina, który był policjantem po służbie za zgodą reszty kongregacji.
Był zdruzgotany. Wyszedł stamtąd ze złamanym sercem i wściekły, jak wiele głęboko uduchowionych chrześcijańskich dzieci na początku lat 70., mówi Gordon. To sprawiło, że powrócił do orędzia Jezusa, jego relacji z ubogimi i orędzia miłości.
Musical napędzał niezliczone szkolne, regionalne i społeczne produkcje teatralne, co jest naturalnym wyborem ze względu na podnoszące na duchu przesłanie, a także dlatego, że wymaga 10 aktorów w zespole i kilku rekwizytów. Jest zwinny i atletyczny.
Pierwotną koncepcją była kolekcja klaunów zebranych na placu zabaw – a Jezus ubrany w koszulkę Supermana z szelkami – ale może się dostosować. Lamont obejrzał produkcję, w której obsada została podwojona, a drugą osadzono w opuszczonym kościele. Tebelak wyreżyserował produkcję w latach 70. w RPA, która zakwestionowała południowoafrykańskie prawa rasowe, nalegając, aby obsada była wielorasowa.
Większość tekstów początkowej partytury pochodziła z hymnu biskupiego, a piosenki były atonalne. Kiedy przeniósł się na większą scenę, Schwartz został poproszony przez producenta Edgara Lansbury'ego o napisanie nowej ścieżki dźwiękowej, obejmującej różne style muzyczne, od popu, przez folk rock, po gospel i wodewil.
Schwartz miał zaledwie cztery tygodnie między transferem z La MaMa Experimental Theatre Club do Cherry Lane Theatre, aby napisać nową muzykę do ośmiu istniejących piosenek, napisać pięć dodatkowych piosenek i umuzykalnić prolog.
Kiedy Schwartz wrócił, miał perełki, takie jak Dzień po dniu, „Wszystko za najlepsze i wszystkie dobre prezenty. Oczarował Gordon, kiedy przyznał, że nie może poprawić jej wkładu, By My Side.
Jego pierwsze słowa do mnie po ponownym zebraniu brzmiały: „Peg, próbowałem napisać coś do zrobienia w miejscu, gdy masz „By My Side” i nie mogłem wymyślić niczego, co mi się bardziej podoba, więc to trzymam”. ona mówi.
Ale pojawienie się Schwartza, który stał się sławny jako kompozytor piosenek do Pippina i Wicked, początkowo nie było pozytywnie odbierane przez niektórych członków obsady.
Myślę, że jako grupa byliśmy nieco oporni i wydawało się, że ktoś zabiera nasze dziecko i zmienia je w coś strasznie komercyjnego. A w 1971, wiesz, to było trochę brzydkie słowo, mówi Lamont.
Z perspektywy czasu myślę, że byliśmy niesamowicie głupi i naiwni. Patrząc wstecz, myślę, że partytura Stephena sprawiła, że serial jest tym, czym jest, i bez niego nie odniósłby sukcesu na żadnym odcinku wyobraźni – dodaje.
Chociaż Godspell łatwo jest wydawać się bezkształtny i pozwala na wiele improwizacji, Gordon wie lepiej. Spektakl został drobiazgowo skonstruowany, ale skonstruowany tak, by wyglądał spontanicznie – mówi.
Gordon wspomina próbę generalną tylko na zaproszenie w Cherry Lane — pierwszy raz, kiedy wykonali nową wersję przed publicznością. Obsada wyszła, trzymała się za ręce i skłoniła na wezwanie kurtyny.
Kiedy kłanialiśmy się, usłyszałam gromki aplauz – mówi. Stali na nogach, klaskali i płakali. Pomyślałem sobie: „O mój Boże, myślę, że to jest dobre!”. Nigdy o tym nie myśleliśmy. Byliśmy tak skoncentrowani na próbie zamanifestowania wizji Johna-Michaela. Pomyślałem: „Och, chyba to dobrze”.
Wielu krytyków też było oczarowanych. New York Magazine nazwał to rozbrykanym, radosnym małym przedstawieniem, a Daily News stwierdziło, że było to wesoło lekceważące i porywające. The Boston Globe nazwał go „Hair' z aureolą. Na znak, że serial wszedł w tkankę narodu, został wyśmiany na temat The Simpsons, z Homerem śpiewającym Dzień po dniu/Mam troje dzieci/ I dwoje. są w porządku.
Gordon miał zróżnicowaną karierę teatralną, wydawniczą, telewizyjną, filmową i nagrywającą, w tym pisanie muzyki do oper mydlanych i show Taboo in Revue. Ale Godspell ma duże znaczenie.
To trochę zabiło mnie w jakiejkolwiek innej pracy, ponieważ pomyślałem: „Jak przejść do innej pracy, kiedy stworzyłeś własną postać, śpiewasz piosenkę, którą napisałeś i wykonujesz całą choreografię, którą stworzyłeś?”
Lamont wystąpił później na Broadwayu jako Sandy in Grease i wystąpił w programie Schwartza Working. Ale Godspell również ma duże znaczenie: kiedy rozmawiam z ludźmi o ich doświadczeniach związanych z robieniem „Godspell”, aktorzy po prostu to uwielbiają. Myślę, że może to się naprawdę udaje, mówi.
Zarówno Gordon, jak i Lamont dumnie należą do sieci 10 oryginalnych firm Godspell. Mają prywatną grupę na Facebooku i planują zjazdy co dekadę, z dużą w tym roku. Odzwierciedlają ducha Godspell: Jesteśmy głośną, hałaśliwą, niesamowicie aktywną grupą przyjaciół, którzy uwielbiają się nawzajem, mówi Gordon.
Zarejestruj się naBiuletyn Rozrywkowy
Dziękujemy za zarejestrowanie się!
Sprawdź w swojej skrzynce odbiorczej powitalną wiadomość e-mail.
E-mail (wymagany) Rejestrując się, zgadzasz się na nasze Polityka prywatności a użytkownicy europejscy zgadzają się na politykę przesyłania danych. SubskrybujTaqsam: