Biliony cykad, które wkrótce się pojawią; Dotyczy stanu Indiany i części Illinois
Kiedy całe potomstwo wyjdzie, podwórka mogą wyglądać jak falujące fale, a chór owadów jest głośny od kosiarki.
Columbia, Maryland — Przesiewając łopatą brud na podwórku podmiejskim, Michael Raupp i Paula Shrewsbury znajdują swój łup: nimfę cykady.
A potem kolejny. I kolejny. I jeszcze cztery.
Na mniej więcej jednej trzeciej stopy kwadratowej ziemi entomolodzy z University of Maryland znajdują co najmniej siedem cykad — wskaźnik niewiele przekraczający milion na akr. Pobliskie podwórko przyniosło stopę bliższą 1,5 miliona.
A szykuje się znacznie więcej. Naukowcy twierdzą, że nadciągają biliony czerwonookich czarnych robaków.
W ciągu kilku dni, najwyżej kilku tygodni, cykady Brood X (X to rzymska cyfra oznaczająca 10) pojawią się po 17 latach pod ziemią. Istnieje wiele lęgów okresowych cykad, które pojawiają się według sztywnych harmonogramów w różnych latach, ale jest to jeden z największych i najbardziej zauważalnych. Będą w 15 stanach od Indiany przez Georgię do Nowego Jorku; wychodzą teraz masowo w Tennessee i Północnej Karolinie.
Według raportu autorstwa USA dziś, Istnieją trzy główne obszary, w których prawdopodobnie zobaczysz największe roje tych cykad, według okresowego eksperta od cykad i dziekana nauk behawioralnych i przyrodniczych na Uniwersytecie Mount St. Joseph, Gene Kritsky:
- Południowo-wschodni kraniec Pensylwanii, prawie cały stan Maryland, części Delaware i New Jersey oraz kilka obszarów Nowego Jorku.
- Ohio, prawie cały stan Indiana, kilka obszarów we wschodnim Illinois oraz północno-zachodnie i wschodnie części Kentucky.
- Zachodnia Karolina Północna, wschodnie Tennessee i rozproszone po zachodnim Tennessee i północnej części Gruzji.
Kiedy całe potomstwo wyjdzie, podwórka mogą wyglądać jak falujące fale, a chór owadów jest głośny od kosiarki.
Cykady wychodzą głównie o zmierzchu, aby uniknąć wszystkiego, co chce je zjeść, wyskakując z dziur w ziemi. Będą próbować wspinać się po drzewach lub na cokolwiek pionowego, w tym Raupp i Shrewsbury. Po zejściu z ziemi zrzucają skórę i próbują przetrwać ten wrażliwy etap, zanim zostaną obiadem dla wielu stworzeń, w tym mrówek, ptaków, psów, kotów i Rauppa.
To jedno z najdziwniejszych wydarzeń natury, zawierające seks, wyścig ze śmiercią, ewolucję i coś, co może brzmieć jak kiepska ścieżka dźwiękowa z filmu science fiction.
Niektórzy ludzie mogą zostać odrzuceni. Psychiatrzy dzwonią do entomologów, martwiąc się o swoich pacjentów, powiedział Shrewsbury. Ale naukowcy twierdzą, że pojawienie się Brood X jest znakiem, że pomimo zanieczyszczenia, zmian klimatycznych i dramatycznej utraty bioróżnorodności, z naturą nadal coś jest nie tak. I to jest niezłe przedstawienie.
Raupp przedstawia opowieść o długości życia cykady z całą werwą hollywoodzkiego hitu:
Masz stworzenie, które spędza 17 lat w egzystencji przypominającej COVID, odizolowane pod ziemią, ssąc sok roślinny, prawda? W 17 roku ci nastolatki wyjdą z ziemi miliardami, jeśli nie bilionami. Będą starać się jak najlepiej wszystko na planecie, co chce je zjeść w tym krytycznym okresie nocy, kiedy po prostu próbują dorosnąć, po prostu próbują być dorosłymi, zrzucić tę skórę, zdobyć skrzydła , wejdź na wierzchołki drzew, uciekaj przed drapieżnikami, mówi.
Gdy znajdziesz się na wierzchołkach drzew, hej, wszystko będzie dotyczyło romansu. Śpiewają tylko samce. Tam na górze będzie big boy band, kiedy mężczyźni będą próbować uwieść te kobiety, przekonać tę wyjątkową osobę, że powinna być matką jego nimf. Będzie występował, śpiewał piosenki. Jeśli jej się to spodoba, kliknie skrzydłami. Będą uprawiać dziki seks na czubku drzewa.
Potem wyprowadzi się na małe gałęzie, złoży jaja. Wtedy wszystko się skończy w ciągu kilku tygodni. Oni się zawalą. Zamierzają nawozić te same rośliny, z których zostały wyhodowane. Sześć tygodni później malutkie nimfy przewracają się 80 stóp od wierzchołków drzew, odbijają się dwukrotnie, zagrzebują się w ziemi i wracają pod ziemię na kolejne 17 lat.
To, jak mówi Raupp, jest jeden z najbardziej szalonych cykli życiowych każdego stworzenia na planecie.
Ameryka jest jedynym miejscem na świecie, w którym okresowo cykady pozostają pod ziemią przez 13 lub 17 lat, mówi entomolog John Cooley z University of Connecticut.
Błędy pojawiają się w dużych ilościach dopiero, gdy temperatura gruntu osiąga 64 stopnie. To dzieje się wcześniej w kalendarzu w ostatnich latach z powodu zmian klimatycznych, mówi entomolog Gene Kritsky. Przed 1950 r. pojawiały się pod koniec maja; teraz wychodzą kilka tygodni wcześniej.
Chociaż w stanie Maryland i Ohio było kilka wczesnych błędów, temperatura gleby sięgała niskich lat 60-tych. Tak więc Raupp i inni naukowcy uważają, że wielkie pojawienie się nastąpi za kilka dni — za tydzień lub dwa, maksymalnie.
Cykady, które wychodzą wcześnie, nie przeżywają. Szybko są zjadane przez drapieżniki. Cykady rozwinęły kluczową technikę przetrwania: przytłaczające liczby. Jest ich po prostu zbyt wiele, aby wszystkie mogły zostać zjedzone, gdy wszystkie pojawią się na raz, więc niektóre przeżyją i rozmnażają się, mówi Raupp.
To nie jest inwazja. Cykady były tu przez cały czas, cicho żywiąc się korzeniami drzew pod ziemią, nie śpiąc, po prostu poruszając się powoli, czekając, aż zegar biologiczny powie im, że nadszedł czas, aby wyjść i rozmnażać się. Są w Ameryce od milionów lat, znacznie dłużej niż ludzie.
Kiedy się pojawiają, robi się głośno – 105 decybeli jest głośne, jak pasek dla singli, który strasznie, strasznie źle się zepsuł, mówi Cooley. Istnieją trzy różne gatunki cykad, z których każdy ma własną pieśń godową.
Nie są to szarańcza, a jedynymi roślinami, które uszkadzają, są młode drzewa, które można zasiać. Rok po dużej partii cykad drzewa rzeczywiście radzą sobie lepiej, ponieważ martwe owady służą jako nawóz, mówi Kritsky.
Ludzie zwykle boją się niewłaściwych owadów, mówi entomolog z University of Illinois May Berenbaum. Z powodu malarii i innych chorób komar zabija więcej ludzi niż jakiekolwiek inne zwierzęta. Jednak niektórzy ludzie naprawdę boją się pojawienia się cykady, powiedziała.
Myślę, że to fakt, że są niedogodnością. Poza tym, kiedy umierają masowo, brzydko pachną, mówi Berenbaum. Naprawdę zakłócają nasze poczucie porządku.
Ale inni lubią cykady — a nawet je chrupią, korzystając z przepisów takich jak te z University of Maryland książka kucharska . A dla naukowców takich jak Cooley w ich cyklu życia jest prawdziwe piękno.
To dobra historia, ludzie. Naprawdę jest i za rok potrzebujemy więcej, mówi. Kiedy wychodzą, to świetny znak, że lasy są w dobrej kondycji. Wszystko jest tak, jak ma być.
Wkład: USA dziś
Taqsam: