Siedem najlepiej ulepszonych licealnych drużyn koszykówki w regionie

Zespoły te są ustawione na rozczarowujący sezon 2021-22 w lusterku wstecznym. Dokonali znaczących ulepszeń i tej zimy będą znacznie bardziej konkurencyjni.

Kirsten Stickney / Dla Sun-Times

Co roku wyróżnionych jest 25 najlepszych drużyn, a my kopiemy głęboko, aby znaleźć podkłady. Intrygujące są jednak także te zespoły, które rok temu walczyły na poziomie 0,500 lub poniżej tego poziomu, ale w tym sezonie powinny znacznie się poprawić.

W porządku, te drużyny mogą nie być gotowe na głębokie rundy, gdy rozpocznie się turniej stanowy, i nie wszystkie mogą być mistrzami konferencji. Ale te siedem drużyn ma zamiar umieścić rozczarowujący sezon 2021-22 w lusterku wstecznym. Dokonali znaczących ulepszeń i tej zimy będą znacznie bardziej konkurencyjni.

Oto siedem najbardziej ulepszonych drużyn w koszykówce w szkole średniej.

Antiochia

Rekord z zeszłego roku: 12-18

Trener Sean Connor rozpoczyna swój drugi sezon prowadząc program, który nie wygrał 20 meczów od 41 lat. Najnowsza historia obejmuje drapanie i drapanie w zeszłym roku, aby zdobyć 12 zwycięstw i uczenie się, jak wygrywać na szosie; Sequoits wygrali prawdziwą grę szosową w zeszłym roku dopiero w lutym.

Powód do optymizmu: Jest to grupa zdominowana przez seniorów, prowadzona przez starszego rozgrywającego. Emmy Zamudio napędza ten zespół. W zeszłym roku zrobił wszystkiego po trochu, włączając w to strzelanie 42 procent z linii za trzy punkty i powroty.

Ale jest zawodnik drugiego roku w klasie 6-3, Marshall Gehrke, który może zrobić różnicę. Prowadził Antiochię w zdobywaniu punktów w zeszłym roku jako student pierwszego roku z 13 punktami na mecz.

Nathan Young jest znacznie ulepszonym skrzydłowym seniorskim 6-3, podczas gdy Joe Neumann 6-4, rekrut piłkarski ze stanu Dakota Południowa, wnosi trochę fizyczności.

Podczas gdy Grayslake Central będzie faworytem w konferencji hrabstwa Northern Lake, Antiochia z pewnością może być śpiąca.

Z pokoju

Rekord z zeszłego roku: 13-22

Meteors faktycznie rozpoczęli poprzedni sezon 2-0. Ale potem nastąpiła passa sześciu meczów bez porażki i znowu o nich nie słyszano. Rywalizujący harmonogram i kontuzje utrudniały postęp tej drużynie w zeszłym sezonie.

Powód do optymizmu: Wiele jest jeszcze do ustalenia w związku z nadejściem transferów, którzy będą musieli zostać dopuszczeni do gry. Richard Lindsey to utalentowany junior w wieku 6-4 lat, który przeniósł się z Simeon.

Wiemy tylko, że Evan Jackson miał produktywne lato i wrócił po zdobyciu średnio siedmiu punktów na mecz. Zapewnia rozmiar, długość i atletyzm jako weteran 6-7 seniorów.

Młodszy obrońca Bryant Hedrick był mocny w ostatniej tercji sezonu, a młodszy rozgrywający Michael Davis wrócił po opuszczeniu ostatnich 12 meczów w zeszłym sezonie.

A Gary DeCesare absolutnie kocha swoją pierwszą klasę, o której mówi, że jest „najlepszą klasą pierwszego roku w stanie”.

Drużyna DeCesare jest młoda i prawdopodobnie rok dzieli ją od rywalizacji na bardzo wysokim poziomie, ale będzie to jedna z bardziej ulepszonych drużyn.

Park Lincolna

Rekord z zeszłego roku: 15-14

Tak, Lincoln Park rok temu przemknął się powyżej znaku 0,500. Ale to było również po rozpoczęciu sezonu od gorącego startu 7-0. Harmonogram nabrał tempa, a Lions walczyli w Red-West/North, zajmując siódme miejsce z rekordem 2-7.

Powód do optymizmu: Brak ciągłości w programie boli. Ale trener Antwon Jennings rozpoczyna swój drugi sezon prowadząc Lwy i jest bardzo zadowolony ze swojego zespołu, który jest mieszanką seniorów i grupy młodych, obiecujących graczy.

Senior Myan Whitfield to broń na otwartym boisku na polu obrony, starszy Jalen Calloway 6-2 to zróżnicowane zagrożenie punktowe, a junior 6-8 Justus Berry to wszechstronny duży.

Ale miej oko na klasę drugoklasistów, w skład której wchodzi szybki niedoceniany strażnik Vincent Kelly i 6-9 Keyshawn Barfield, który nadal rozwija się jako wielki człowiek.

Lincoln-Way East

Rekord z zeszłego roku: 11-17

Po kilku słabszych sezonach, szczególnie w Southwest Suburban Blue, Lincoln-Way East ma bardziej przypominać regionalną drużynę mistrzowską z 2017-18, która zdobyła 23 zwycięstwa.

Powód do optymizmu: Pomimo ciężkiego sezonu sprzed roku, niektórzy w lidze spodziewają się, że Gryfy będą walczyć z faworytem, ​​Bolingbrookiem, o pierwsze miejsce. Istnieją powody, by wierzyć.

Jest głębia, równowaga, mnóstwo doświadczenia seniorów i napływ młodszych talentów, które trener Rich Kolimas będzie starał się połączyć i zazębić. Jeśli tak, Lincoln-Way East jest więcej niż w stanie odwrócić ten rekord 11-17.

W grupie nie ma headlinera, ale starszy kontyngent rozgrywającego Kaidena Rossa, który sprawi, że ta drużyna będzie szumieć, 6-2 obrońca Ty Tolliver, atletyczny skrzydłowy 6-6 Kyle Olagbegi i duży, silny, wszechstronny 6-6 George Bellevue zakotwiczy ten zespół.

Jest też trochę dodany rozmiar z intrygującym 6-8 juniorem Mac Hagemasterem i wieloma innymi, którzy pojawią się w rotacji.

Dolina Metei

Rekord z zeszłego roku: 10-20

Metea nie tylko przegrała 20 meczów w sezonie, ale Mustangi zajęły również ostatnie miejsce w Dolinie DuPage z wynikiem 2-8. Sezon 2021-22 był grindem; Metea wygrał pięć meczów w listopadzie i grudniu oraz pięć kolejnych w styczniu i lutym.

Powód do optymizmu: Rekord mógł tego nie pokazywać rok temu, ale Metea wykazała poprawę. 15-punktowa porażka z Neuqua Valley w połowie grudnia zamieniła się w zwycięstwo 60-59 w lutym. Po wierceniu przez Waubonsie Valley, 59-35, w grudniu, Metea przegrała zaledwie czterema punktami pod koniec stycznia.

Takich przykładów w trakcie sezonu było więcej. Poza tym jest tylko jeden sposób na awans w lidze, która nie jest pełna najlepszych na świecie. Nie jest przesadą stwierdzenie, że Metea mogłaby rywalizować w DVC.

W starszym Jahki Grey (13 punktów na mecz) jest strażnik z całej konferencji. Nick Schroeder to młodszy strzelec wyborowy 6-4, który zdobył cenne doświadczenie w zeszłym sezonie. Quentin Schaffer dodaje atletyzmu, 6-4 Jackson Corbett zapewnia trochę kleju, a 6-7 student drugiego roku Jake Nosek jest pełen potencjału na wysokim poziomie.

Romeoville

Rekord z zeszłego roku: 13-16

Rekord z poprzedniego sezonu był trochę mylący, biorąc pod uwagę harmonogram, jaki grali Spartanie. Biorąc pod uwagę niekonferencyjne pojedynki z mistrzem sekcji Lemontem, identycznymi 23-wygranymi mistrzami konferencji Bradley-Bourbonnais i Riverside-Brookfield, 24-wygranymi Brother Rice, potęgą Missouri St. Louis Vashon i rywalem Bolingbrookiem, osiągnięcie powyżej 0,500 było prawdopodobnie pobożnym życzeniem.

Powód do optymizmu: Trener Marc Howard ma jedno z lepszych boisk obrony w rejonie Chicago dzięki powrotowi rekruta Loyola-Maryland, Treya Cicero, oraz nieoczekiwanego, ale niezwykle utalentowanego młodszego obrońcy Meyoh Swansey. Ta dwójka łącznie w zeszłym sezonie zdobywała średnio 30 punktów na mecz.

Jest dużo doświadczenia – czterech starterów powraca, jeśli uwzględnisz Devonte Cunningham 6-4 i Aarona Browna 6-5 – – dla zespołu, który może przekroczyć 20 zwycięstw w tym roku, jeśli wszystko się ułoży.

Yorkville

Rekord z zeszłego roku: 9-21

Nie da się tego inaczej ująć: lata 2021-22 były ciężkie. I to było po rozpoczęciu sezonu 3-1. Na marną ogólną wygraną złożył się fakt, że Lisy zakończyły 2-14 w Southwest Prairie West.

Powód do optymizmu: W siedmiu z ostatnich ośmiu porażek Yorkville w zeszłym sezonie, Lisy przegrały jedną cyfrą. Tak więc duch rywalizacji wciąż był żywy, nawet po miesiącach zmagań.

Trener John Holakovsky ma wyłaniającego się 6-8 juniorów Jasona Jakstysa, który zwrócił uwagę programów koszykówki Division I. Jest jednym z 20 najlepszych kandydatów w klasie 2024 i notuje średnio 15,2 punktu i 7,5 zbiórki na mecz. Jakstys jest jeszcze trochę surowy, ale jest coraz lepszy.

Co ważniejsze, jest trochę amunicji w drodze, poprzez transfery Yorkville Christian, w tym utalentowanego młodszego strażnika Dayvion Johnson. Zagrał w 29 meczach i zdobył średnio trzy punkty na mecz dla drużyny mistrzowskiej klasy 1A.

Taqsam: