„Pokemon Detective Pikachu” nieznośny bałagan, którego nikt nie musi złapać
Ma uroczego bohatera od kultowej marki medialnej, którego głosu użycza sprawdzony mistrz kasowy w Snark. Ale w jakiś sposób Detektyw Pokémon Pikachu nigdy tak naprawdę nie zostaje aresztowany.
Wykastrowany Ryan Reynolds bardzo się stara, ale nie może sprawić, by ten film animowany z akcją na żywo spotykał się z galaretką. Jest nudny i apatyczny i naprawdę nie jest wystarczająco zabawny ani wystarczająco inteligentny. Okazuje się, że nie można skopiować sztuczek Deadpool na zestaw PG.
Detektyw Pokémon Pikachu zapożycza trochę z dramatów kryminalnych filmów noir, aby stworzyć tajemnicę w świecie, w którym współistnieją ludzie i Pokémon. Młody mężczyzna o imieniu Tim Goodman (wspaniały Justice Smith) dołącza do Pikachu (głos Reynoldsa), aby szukać, co stało się z ojcem mężczyzny, zaginionego detektywa. Najlepsze momenty filmu to te między scenami, w których istoty urodzone w Japonii w ekscytujący sposób dzielą tę samą przestrzeń miejską co ludzie.
Smith jest bardzo atrakcyjny jako syn, który musi zmierzyć się ze stratą swojego ojca, z którym nie żyje, ale Reynolds jako uroczy detektyw pożerający kawę w czapce Sherlocka Holmesa, ping-ponga od serdecznego do zgryźliwego z niepokojem i stara się naśladować to, co najlepsze. -znany, łamiący czwartą ścianę bohater filmu Deadpool (To zwrot akcji. Bardzo zawiły, mówi o jednym punkcie fabuły). To najbardziej niedopasowany film z kumplem od czasu, gdy Will Smith połączył siły z Orkiem dla Brighta.
Film zaczyna się powoli, buduje coś w rodzaju płaskowyżu, a kończy ostatnią tercją składającą się z nieprzerwanych sekwencji akcji i rozczarowującego zakończenia. Ken Watanabe jest niewykorzystany jako szef policji. Równie niewytłumaczalnie, Suki Waterhouse zostaje uznana za rolę, w której nigdy się nie odzywa i trwa około 15 sekund na ekranie.
Mówiąc o mówieniu, prawdopodobnie zastanawiasz się, dlaczego między uroczymi kieszonkowymi potworami a ludźmi toczy się jakikolwiek dialog, skoro Pokémon tradycyjnie wypowiada tylko swoje imiona. Dołącz do pięciu scenarzystów i/lub scenarzystów — Roba Lettermana, Dana Hernandeza, Benji Samita, Derka Connolly'ego i Nicole Perlman. Ich rozwiązaniem jest dziwny gaz, który doprowadza wszystkich do szaleństwa, ale w jakiś sposób pozwala Timowi komunikować się z Pikachu. Jasne, gaz.
Do pary dołącza młodszy reporter — tak naprawdę nieopłacany stażysta, którego zadaniem jest pisanie listów, grany przez zwycięską Kathryn Newton — który pomaga im dotrzeć do sedna tajemnicy, używając skóry butów i przebiegłości. (To film, który w wielkim stylu celebruje media — są wycinki z gazet, honorowe reportaże telewizyjne i szanowana gigantyczna sieć kablowa. To nie jest wiadomość, której nie można zweryfikować, mówi jedna postać. Weź to, ludzie od fałszywych wiadomości .)
Ale to wszystko jest trochę zagmatwane. Spotykamy fajne Pokémony — Charizard, Psyduck, Snubbull, Ditto, Magikarp, Cubone i Mewtwo — zmieszane z żartem na temat zmiany klimatu i próbą spalenia mimowego Pokémona za pomocą mimedowej benzyny. To film, który bada problemy tatusiów, a także riffy z Milczenia owiec (Czy zrobisz ze mnie abażur? Pikachu pyta swojego ludzkiego opiekuna). Niektóre z nich są bardzo przerażające dla młodszych dzieci; większość z nich jest niezrozumiała dla dorosłych.
Potem jest Rita Ora grająca naukowca. Nie jesteśmy pewni, dlaczego tak jest, ale współpracuje również z Kygo, aby dostarczyć charakterystyczną dla filmu piosenkę Carry On – nijaką, leniwą, pochodną klubową przeboję. Idealnie nadaje się do tego płaskiego filmu.
Filmowe adaptacje gier wideo na żywo okazały się w przeszłości ryzykowną propozycją. Na każdy Mortal Kombat przypada Prince of Persia. Ten wydaje się po prostu jak przekupna grabież pieniędzy od mega korporacji. Grałeś w Pokémon Go, prawda? Nazwij to Pokémon Don’t Go.
„Detektyw Pokemon Pikachu”
★ 1⁄2
Warner Bros. przedstawia film wyreżyserowany przez Roba Lettermana, napisany przez Lettermana, Dana Hernandeza, Benjiego Samita i Dereka Connolly'ego. Ocena PG (za działanie/niebezpieczeństwo, trochę niegrzecznego i sugestywnego humoru oraz elementy tematyczne). Czas trwania: 104 minuty. Otwiera się w czwartek w lokalnych teatrach.
Taqsam: