Brudne dowcipy w pamiętniku Anne Frank?
AMSTERDAM — Naukowcy korzystający z technik edycji cyfrowej rozszyfrowali zapis na dwóch stronach pamiętnika Anne Frank, który zakryła brązowym papierem maskującym, odkrywając cztery ryzykowne dowcipy i szczere wyjaśnienie seksu, antykoncepcji i prostytucji.
Każdy, kto przeczyta odkryte fragmenty, nie będzie w stanie stłumić uśmiechu, powiedział Frank van Vree, dyrektor Holenderskiego Instytutu Badań nad Holokaustem Wojennym i Ludobójstwem. „Brudne” dowcipy to klasyka wśród dorastających dzieci. Wyjaśniają, że Anne, ze wszystkimi swoimi darami, była przede wszystkim zwykłą dziewczyną.
Anne, mająca wówczas 13 lat, napisała te dwie strony 28 września 1942 r., niecałe trzy miesiące po tym, jak wraz z rodziną i inną żydowską rodziną ukrywała się przed nazistami w tajnym aneksie za domem nad kanałem w Amsterdamie .
Później, prawdopodobnie obawiając się wścibskich oczu lub nie lubiąc już tego, co napisała, zakryła je brązowym papierem, a ich zawartość przez dziesięciolecia pozostawała kuszącą tajemnicą.
Okazuje się, że strony zawierały cztery dowcipy na temat seksu, który sama Anne określiła jako brudny, oraz wyjaśnienie rozwoju seksualnego kobiet, seksu, antykoncepcji i prostytucji.
One jeszcze bardziej przybliżają nas do dziewczyny i pisarki Anny Frank, powiedział we wtorek Ronald Leopold, dyrektor wykonawczy muzeum Anne Frank House.
Eksperci od dziennika Anne powiedzieli, że nowo odkryty tekst, analizowany razem z resztą jej pamiętnika, ujawnia więcej o rozwoju Anne jako pisarza niż o jej zainteresowaniu seksem.
Leopold powiedział, że słowa te są podobne do innych fragmentów dotyczących seksu, które zostały już opublikowane w wielomilionowym dzienniku.
Powiedział jednak, że jest to wczesny przykład tego, jak Anne tworzy fikcyjną sytuację, która ułatwia jej poruszanie drażliwych tematów, o których pisze. Na przykład w swoim pamiętniku zaadresowała wpisy do fikcyjnej przyjaciółki o imieniu Kitty.
Anne pisała swój pamiętnik, kiedy wraz z rodziną ukrywała się przez ponad dwa lata podczas II wojny światowej. Rodzina ukryła się w lipcu 1942 r. i pozostała tam, zaopatrzona w żywność i inne niezbędne artykuły przez zwartą grupę pomocników, do 4 sierpnia 1944 r., kiedy to zostali odkryci i ostatecznie deportowani do Auschwitz.
Wojnę przeżył tylko ojciec Anny, Otto Frank. Anne i jej siostra zginęły w obozie Bergen-Belsen. Anna miała 15 lat.
Po wojnie Otto Frank wydał pamiętnik swojej córki, który stał się symbolem nadziei i odporności, który został przetłumaczony na dziesiątki języków.
Dom, w którym ukrywali się Frankowie, został przekształcony w muzeum, które jest jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych Amsterdamu.
Taqsam: