„Zootopia”: Sprytne zwierzaki w jednym z najlepszych filmów animowanych w historii
Autor: Richard Roeper | Felietonista filmowy
Zaledwie kilka dni po opadnięciu gwiezdnego pyłu na 88NSCoroczne Oscary, pozwólcie, że opowiem wam o pierwszym pewnym kandydacie do nominacji do przyszłorocznych Oscarów.
Zootopia to jeden z moich ulubionych filmów animowanych. Nie jest to jeden z moich ulubionych filmów animowanych z ostatniego roku lub dwóch, z ostatniej dekady lub z ostatnich wspomnień. To jeden z moich ulubionych filmów animowanych, kropka.
Jeśli nie otrzyma nominacji do filmu animowanego, zjem więcej marchewek, niż zjada w całości ten magiczny i cudowny króliczy ogon. Eee, bajka.
Rodziny będą chciały owinąć ramiona wokół tego filmu i objąć go przez lata.
Teraz i na zawsze animatorzy nie mogą oprzeć się opowieściom o antropomorficznych stworzeniach, które chodzą na dwóch nogach, noszą ubrania, jeżdżą samochodami, żyją w rodzinach i oczywiście mówią doskonałym, dowcipnym angielskim.
Czasami ludzie istnieją na peryferiach; innym razem, jak w tym przypadku, jest to świat całkowicie zwierzęcy, ze wszystkimi stworzeniami wiernymi rozmiarami i kształtami króliczkom, lisom, myszom, słoniom i żyrafom ze świata rzeczywistego.
A jaki to niesamowity świat, z dzielnicami od wiejskiego Bunny Borough, przez ekskluzywny Sahara Square, do mroźnej Tundry, do tytułowego miasta, rozległej metropolii, w której drapieżniki i ofiary współistnieją we względnie spokojnej harmonii, podobnie jak te ssaki. tysiące lat minęły dawne, barbarzyńskie czasy, kiedy drapieżniki faktycznie żywiły się zdobyczą.
Drapieżniki stanowią zaledwie 10 procent populacji, ale zajmują większość pozycji władzy i wpływów, i nadal wydają się dominować nad światem ze względu na swoją wielkość i siłę. Na przykład burmistrz Zootopii (J.K. Simmons) jest dumnym i szlachetnym lwem, który kroczy dumnie wokół, podczas gdy jego asystentka, Bellwether (Jenny Slate), jest oszukaną i bezsilną małą owcą. Jeśli wyczuwasz jakąś społeczną metaforę i aktualny komentarz polityczny zbliżający się za rogiem, twoje zmysły będą działać dobrze.
Ginnifer Goodwin daje głos, życie i serce Judy Hopps, drobniutkiemu i niewiarygodnie uroczemu królikowi, który marzył o zostaniu gliną, odkąd była malutkim króliczkiem. Wbrew wszelkim przeciwnościom i pomimo jej niewielkich rozmiarów — nigdy nie było gliniarza-królika, nigdy, ponieważ siła jest zdominowana przez duże ssaki drapieżne — Judy kończy studia na szczycie swojej klasy w akademii i przybywa świeżo z farmy na posterunek policji Zootopia , gotowy, aby coś zmienić!
A potem szef policji z chrupiących bawołów wodnych Bogo (Idris Elba) wyznacza Judy do pokojówki z licznikiem i każe jej złamać pisanie mandatów parkingowych.
Westchnienie. Judy opadają uszy. Chce być prawdziwym policjantem, a nie pokojówką.
Wchodzi Nick Wilde (Jason Bateman), który jest dosłownie przebiegłym lisem, oszustem zawodowym, który zarabia na życie różnymi oszustwami, które są na granicy nielegalne. Kiedy zaginie 14 ssaków w Zootopii, Judy ma powody, by sądzić, że Nick może być kluczowym świadkiem w sprawie – a z pomocą nowo odkrytego sojusznika Judy, Bellwether, Judy ma 48 godzin na rozwiązanie sprawy.
Jakże to wspaniałe: Zwierzogród, oprócz tego, że jest słodki, zabawny i pełen pozytywnych przesłań, zamienia się w lepszy film i thriller o kumplach gliniarzy niż większość filmów aktorskich tego gatunku. Na początku Judy i Nick ciągle się kłócą, ale ponieważ przeżywają wstrząsające kłopoty i mają czas, aby się poznać, …
Dobrze. Znasz zasady.
W Zootopii nie ma sceny, która nie trzeszczyłaby ostrymi, wielopoziomowymi dialogami (zboczone i słodkie dowcipy dla dzieci, sprytny wewnętrzny humor dla dorosłych) oraz niesamowicie szczegółową i przepiękną grafiką. Niezależnie od tego, czy Judy skacze, by w rekordowym czasie wypisać 200 mandatów za parkowanie, pogoń Judy za podstępną łasicą bandyty prowadzi ją do miniaturowego miasta, w którym mieszkają najmniejsze gryzonie, czy też dość mroczne i przerażające zwroty akcji (Zootopia jest prawdziwy film PG i nie powinien być oglądany przez bardzo młodych), rzadko widziałem film animowany o tak żywym, bogatym wyglądzie.
Działają tu takie genialne głosy, od Octavii Spencer jako pani Otterton, która śmiertelnie martwi się o swojego zaginionego męża, przez Tommy'ego Chonga jako Yax, błogosławionego właściciela jaskini przyjaznej rozpusty, po Alana Tudyka jako podstępnego gaduła księcia Weaseltona Shakira jako Gazelle, sensacja popu w stylu Gagi z sumieniem społecznym.
Najlepszy ze wszystkich: Jason Bateman i Ginnifer Goodwin jako Judy i Nick. To doskonałe rzucanie, gdy Bateman płynnie przechodzi od ostatecznego cynika do wykazania się czymś więcej niż tylko odrobiną serca, podczas gdy wiecznie optymistyczna i niezaprzeczalnie szczera Judy Goodwina staje się jeszcze urocza, gdy dokonuje pochopnych osądów i musi uczyć się na swoich błędach .
Zespół reżyserski Byrona Howarda, Richa Moore'a i Jareda Busha, współpracując z armią utalentowanych animatorów, stworzył tuzin niezapomnianych i sympatycznych postaci oraz wspaniały, kolorowy, złożony świat. Zootopia jest przepełniona niemądrym, slapstickowym humorem i wspaniałymi jednolinijkami – i tak, kilkoma prostymi, ale cennymi lekcjami na temat tolerancji i uprzedzeń oraz uczenia się akceptowania naszych różnic.
Nie ma nic złego w jednej lub dwóch lekcji, gdy te lekcje są zawarte w tak wspaniałym i niezapomnianym filmie.
★★★★
Disney prezentuje film wyreżyserowany przez Byrona Howarda i Richa Moore'a, współreżyserowany przez Jareda Busha, napisany przez Busha i Phila Johnstonów. Czas trwania: 108 minut. Oceniono na PG (za niektóre elementy tematyczne, niegrzeczny humor i akcję). Otwiera się w piątek w lokalnych teatrach.
Taqsam: