Nominowana przez Demokratów do kontrolera stanu Illinois: Susana A. Mendoza
Demokratka Susana Mendoza jest popierany przez Sun-Times kandydat w wyścigu kontrolerów stanowych.
3 października portal zaprosił kandydatów na rewizora stanowego do rozmowy z redakcją w ramach procesu zatwierdzania. Obejrzyj powyższy film, aby dowiedzieć się, dlaczego Mendoza stara się o reelekcję.
The Sun-Times wysłał również nominowanym do kontrolera stanu Illinois listę pytań, aby poznać ich poglądy na szereg ważnych problemów, z którymi boryka się stan Illinois. Mendoza przesłał następujące odpowiedzi:
Zadanie kontrolera stanu to coś więcej niż wypisywanie czeków. W jaki sposób informowałbyś innych wybranych urzędników i opinię publiczną o poziomie długu państwowego? Co byś zrobił, aby zachęcić państwo do podejmowania odpowiedzialnych decyzji finansowych?
Mendoza: Nie musisz polegać na obietnicach. Możesz spojrzeć na moje dane za półtora roku, kiedy pełniłem funkcję kontrolera, aby zobaczyć, jak będę informować opinię publiczną o poziomie długu państwowego i wykorzystywać swoje biuro do podejmowania odpowiedzialnych decyzji finansowych. Możesz codziennie zaglądać na moją stronę internetową, na której aktualizuję stan zadłużenia w naszym Raporcie Voucherów Backlog. Oto kilka przykładów:
Z zaskoczeniem dowiedziałem się, kiedy objąłem urząd kontrolera, stanowego głównego urzędnika fiskalnego, że nie widzę połowy stanowych rachunków. Dostałem telefon od republikańskiego przedstawiciela stanu. Powiedział, że ma sieć domów opieki w swojej dzielnicy, której stan jest winien 21 milionów dolarów, i zapytał, czy mógłbym pomóc.
Miałem czek pracowniczy i zobaczyliśmy, że rachunki, które mieliśmy pod ręką, wyniosły około 2,1 miliona dolarów. Zadzwoniłem do przedstawiciela, aby przekazać mu dobrą wiadomość, że było to tylko 2,1 miliona dolarów i prawdopodobnie część z nich moglibyśmy dla nich uwolnić. Sprawdził ponownie u swojego wyborcy, a oni powiedzieli: Nie – to 21 milionów dolarów. I w ten sposób dowiedziałem się o praktyce agencji siedzących na rachunkach, czasami latami, zanim przekazują je do mojego biura, i o tym, że moje biuro nie jest w stanie dostrzec tych zobowiązań, gdy są w agencjach państwowych.
Myślałem, że na początku mojej kadencji to źle, że poszedłem spać, myśląc, że mamy zaległości w wysokości 13 miliardów dolarów w niezapłaconych rachunkach. Obudziłem się i dowiedziałem się, że to zaległości w wysokości 14 miliardów dolarów. Co się stało z dnia na dzień? Stanowy Departament Zdrowia i Usług Rodzinnych wysłał rachunki o wartości ponad miliarda dolarów, na których siedział przez prawie cały rok. Teraz moje biuro musi planować i zarządzać gotówką, aby upewnić się, że dokonujemy wymaganych miesięcznych płatności na rzecz naszych posiadaczy obligacji; do funduszy emerytalnych, do szkół. Nie pomaga, że na moje kolana spadła niespodzianka w postaci banknotów o wartości 1 miliarda dolarów, o których istnieniu nawet nie miałem pojęcia. Czy mógłbyś prowadzić taki biznes?
Stworzyłem więc projekt ustawy o przejrzystości zadłużenia, która nakłada na agencje stanowe obowiązek comiesięcznego zgłaszania do mojego biura kwoty niezapłaconych rachunków, na których zasiadają; czy od tych rachunków, jak również od rachunków zapłacone przez moje biuro, są należne jakiekolwiek kary za zwłokę w płatnościach; oraz czy mają wystarczające uprawnienia ze strony ustawodawcy, aby pokryć spodziewane rachunki za rok podatkowy.
Teraz, gdy wszystko wydaje się całkiem zdroworozsądkowe, a wszyscy ustawodawcy, z którymi rozmawiałem, byli zaskoczeni, że moje biuro nie posiadało jeszcze tych informacji i byli szczęśliwi mogąc poprzeć projekt ustawy. Okazało się, że jedynym wymogiem, jaki agencje musiały zgłaszać, był roczny, jednostronicowy raport dostarczany w październiku, ale aktualny dopiero 30 czerwca. Rozmawiałem z każdym legislatorem i mój projekt ustawy przegłosowany został większością ponadpartyjną w obu izbach.
Gubernator zaskoczył wiele osób, zawetując ustawę, mówiąc, że będzie to uciążliwe. Nikt tego nie kupował. Podróżowałem po stanie, rozmawiając z ustawodawcami i redakcjami, z których wszyscy poparli odrzucenie weta gubernatora. Dyrektor legislacyjny gubernatora, Darlene Senger, bardzo się starał przekonać ustawodawców, aby głosowali przeciwko przejrzystości dla urzędu kontrolera, podtrzymując jego weta wobec mojej ustawy o przejrzystości zadłużenia. Ale wszyscy ci republikańscy i demokratyczni ustawodawcy najwyraźniej uznali moje argumenty za przejrzystością za bardziej przekonujące. Po raz pierwszy w historii Illinois Izba Reprezentantów jednogłośnie odrzuciła weto gubernatora. W Senacie wszyscy senatorowie z wyjątkiem 3 głosowali za zmianą.
Trudno przecenić znaczenie ustawy o przejrzystości zadłużenia. To naprawdę rewolucjonizuje finanse państwa. Jako ustawodawca nie zdawałem sobie sprawy – i żaden z moich kolegów ustawodawców, z którymi rozmawiałem, też nie zdawał sobie sprawy – że zwykliśmy projektować budżety na podstawie liczb sprzed roku. Czy w Twoim domu saldo książeczki czekowej tylko raz w roku? Z numerami sprzed roku? W tym roku po raz pierwszy ustawodawcy dysponowali aktualnymi danymi, ponieważ współpracowali ze sobą i z kancelarią gubernatora nad projektem budżetu konsensusu, który uchwalił w tym roku.
Teraz zamiast corocznego raportu, który ma trzy miesiące, co miesiąc publikujemy Raport Przejrzystości Zadłużenia. Możesz zobaczyć raporty i numery wszystkich agencji raportujących na naszej stronie internetowej, co jest naprawdę najlepszym wglądem w finanse Illinois. Dzięki DTA po raz pierwszy dowiedzieliśmy się, ile kar odsetkowych za zwłokę narosło państwo podczas dwuletniego impasu budżetowego: ponad 1 miliard dolarów.
Danie podatnikom tego rodzaju wglądu w finanse państwa daje im możliwość domagania się bardziej rozliczalnych budżetów od swoich ustawodawców i gubernatora.
Po dwóch latach bez budżetu gubernator wydawał się zdecydowany zmusić trzeci rok bez budżetu do dalszego okaleczenia naszego państwa, więc wykorzystałem swoją pozycję, aby spotkać się z ustawodawcami obu partii i pouczyć ich o tragicznych skutkach trzeciego roku bez budżetu, a co za tym idzie pogrążyć się w status obligacji śmieciowych. Wypuściłem film, który stał się wirusowy, uzyskując 2,8 miliona wyświetleń w ciągu zaledwie dwóch dni. Ustawodawcy republikańscy i demokratyczni zebrali się i odrzucili weto gubernatora, abyśmy w końcu mogli mieć budżet. Budżet ten dał gubernatorowi uprawnienia do emisji obligacji o wartości do 6 miliardów dolarów w celu spłacenia starych długów.
Gubernator powiedział, że nie jest tym zainteresowany. Musiałem więc wyruszyć w trasę po całym stanie, aby przekonać grupy społeczne i redakcje, że jest to tak proste, jak refinansowanie domu. Jeśli płacisz 12 procent kredytu hipotecznego i możesz otrzymać 3,5 procent, robisz to. Dobrze? Po dwóch miesiącach walki ze mną w tej sprawie gubernator ustąpił i zgodził się na refinansowanie. Więc najpierw zaatakowałem najbardziej oprocentowany dług. Kiedy spłaciłem miliardy dolarów długu Medicaid, otrzymałem federalne fundusze uzupełniające i mogłem zamienić te 6 miliardów na 8,8 miliarda dolarów. Zmniejszyłem zaległości w rachunkach z 16,7 miliarda dolarów do około 8 miliardów dzisiaj. Ta niższa stopa procentowa – 3,5 procent w porównaniu do 12 procent – pozwoli zaoszczędzić podatnikom Illinois około 4 do 6 miliardów dolarów w okresie obowiązywania obligacji.
Tak uważam, że powinno być używane biuro kontrolera.
Kim jest Susana A. Mendoza?
Biega dla: Kontroler stanu Illinois
Jej pochodzenie polityczne/obywatelskie:
- Kontroler stanu Illinois 2016-obecnie
- Urzędnik miasta Chicago 2011-2016
- Przedstawiciel stanu Illinois, 2001-2011, reprezentujący 1. dzielnicę południowo-zachodniej części Chicago.
- 12. Oddział Planeterzy 1997-1999 – Zorganizowana młodzież do sprzątania okolicy
- Zasiadać w zarządzie Arrupe College of Loyola University of Chicago
Jej zawód: Kontroler stanu Illinois
Jej wykształcenie: licencjat z zarządzania biznesem na Truman State University, Kirksville, Mo., 1994; Bolingbrook Liceum 1990
Jej witryna kampanii: susanamendoza.com
Uchwyt na Twitterze: @susanamendoza
Ostatnie wiadomości: Susana mendoza
Jakie byłyby twoje trzy najważniejsze priorytety?
Mendoza: 1) Korzystanie z kompasu moralnego w celu ustalenia, które rachunki zostaną zapłacone jako pierwsze: Poszanowanie obsługi zadłużenia i zobowiązań emerytalnych; utrzymanie na powierzchni domów opieki i hospicjów; utrzymywanie otwartych drzwi szkolnych w stanie – wszystko to ma pierwszeństwo przed mniej pilnym wykorzystaniem środków państwowych. Biuro kontrolera nadal działa w trybie segregacji, nawet po uchwaleniu budżetu. Minie lata, zanim odbije się od zniszczeń, jakie z powodu impasu budżetowego wyrządziły małym firmom, uczelniom wyższym oraz usługodawcom. (Patrz pytanie nr 3).
2) Przejrzystość: Rewolucja w zakresie przejrzystości, którą wprowadziliśmy do budżetu stanowego – rzeczywiste liczby, które widzą podatnicy stanu Illinois – umożliwia podatnikom domaganie się bardziej odpowiedzialnych budżetów od swoich ustawodawców i gubernatora. Ustawa o przejrzystości zadłużenia (DTA) po raz pierwszy pozwala nam na bieżąco księgować rachunki, które składają się na portfel rachunków — a także należne od nich odsetki. To był pierwszy rok, w którym ustawodawcy pracowali nad budżetem dzięki nowym liczbom dzięki DTA. DTA była tylko pierwszą z czterech inicjatyw przejrzystości, które przeszły przez ustawodawcę z jednomyślnym lub prawie jednomyślnym marginesem. (Patrz pytanie #9) Mamy pomysły na więcej na nadchodzących sesjach legislacyjnych.
3) Modernizacja technologii: Podejmowane przez nas ulepszenia, które już zaczęliście widzieć na naszej odnowionej stronie internetowej, sprawią, że biuro kontrolera stanie się modelem innowacji w zakresie płac i rachunkowości. W ten sam sposób, w jaki przeforsowałem aktualizację technologii przez biuro urzędnika miejskiego w Chicago, przechodząc od sprzedaży naklejek miejskich raz w roku do całorocznej, mam nadzieję, że zmodernizuję systemy kontrolera, które wystawiają wszystkie czeki stanowe. Modernizacja w biurze urzędnika przyniosła milionowe oszczędności podatnikom miejskim, a modernizacje w biurze kontrolera powinny również przynieść korzyści. W ciągu prawie dwóch lat mojej pracy wprowadziłem najniższe budżety od 20 lat, robiąc więcej za mniej i zwracając milion dolarów podatnikom stanowym.
SUN-TIMES 2018 PRZEWODNIK GŁOSOWANIA W ILLINOIS
Nasz stan ma teraz budżet, ale nadal boryka się z 8 miliardami dolarów zaległości w niezapłaconych rachunkach. Jak określiłbyś priorytety, które rachunki zostaną zapłacone jako pierwsze?
Mendoza: Kiedy objąłem urząd w czeluściach budżetowego impasu, znalazłem się w sytuacji, w której Kontroler nigdy nie powinien się znaleźć – podejmując decyzje na śmierć i życie o tym, kto otrzymuje teraz zapłatę, a czyje płatności muszą poczekać. To dlatego, że państwo nie ma wystarczająco dużo pieniędzy, aby zapłacić wszystkie rachunki.
Rachunki należne ośrodkom hospicyjnym były zaległe o około 4-6 miesięcy. Niektóre domy opieki były bliskie zamknięcia, ponieważ państwo nie płaciło ich od tak dawna. Kwartalne płatności kategoryczne w szkołach państwowych były opóźnione o prawie rok. Są to fundusze, na których opierają się szkoły, aby finansować specjalne programy edukacyjne i transport dla dzieci ze specjalnymi potrzebami. Agencje pomocy społecznej w całym stanie były zamykane, ograniczały usługi, zwalniały pracowników. Kto Otrzymywał zapłatę? Niektórzy wykonawcy rządowi. Mój poprzednik po cichu przekazał około 70 milionów dolarów w dniach przed objęciem przeze mnie urzędu, aby zapłacić niektórym podłączonym konsultantom.
Zaangażowany w kierowanie Urzędem Rewizyjnym, aby być odpowiedzialnym zarówno pod względem moralnym, jak i fiskalnym, szybko przestawiłem priorytety, aby upewnić się, że usługi dla najsłabszych w stanie zostały opłacone w pierwszej kolejności. Aby uniknąć dalszych szkód dla naszych ratingów kredytowych, zaczynam od spłaty naszych płatności za obsługę zadłużenia i zobowiązań emerytalnych. Następne są płatności Medicaid i General State Aid. Domy opieki, ośrodki hospicjum, niepełnosprawne dzieci i dorośli oraz osoby opiekujące się nimi znajdują się na pierwszym miejscu po uregulowaniu innych obowiązkowych opłat. Mam i nadal będę priorytetowo traktować płatności za edukację na każdym poziomie, od wczesnego dzieciństwa, poprzez szkoły podstawowe, szkoły średnie i uniwersytety. Z miliardami wciąż w zaległościach, moje biuro nadal działa w trybie segregacji, upewniając się, że jesteśmy w stanie reagować na borykających się z problemami dostawców, którzy są na skraju utraty płac lub mają problemy z utrzymaniem się na rynku.
Kiedy kandydowałem na stanowisko kontrolera, obiecałem przenieść premie pracownicze, które kilku politycznie powiązanych pracowników otrzymało tuż przed dniem wyborów, na koniec linii po wypłatę w Illinois. Zasiedziały, z którym walczyłem, powiedział, że nie da się tego zrobić i że nie mogę zrozumieć, jak działa biuro Rewizora. Pierwszego dnia w biurze dokonałem tej zmiany, która, jak powiedziała, jest nie do zrobienia. Wśród wydatków, które mogły trafić na koniec linii, włączyłem czeki wypłaty ustawodawcy, ale sądy ostatecznie uchyliły mnie w sprawie wynagrodzenia ustawodawczego.
Czy popierasz nowelizację konstytucji łączącą urzędy skarbnika i kontrolera? Dlaczego lub dlaczego nie?
Mendoza: Nie. Popierałem łączenie urzędników państwowych tam, gdzie ma to sens i gdzie faktycznie dochodzi do powielania wysiłków. Ale ważne jest, aby zrozumieć historię, dlaczego te urzędy zostały w pierwszej kolejności rozdzielone. Twórcy stanowej konstytucji byli świadomi możliwości korupcji w posiadaniu jednego funkcjonariusza odpowiedzialnego za przyjmowanie pieniędzy, ich inwestowanie i wypłacanie. To dlatego, że Orville Hodge, były audytor rachunków publicznych, którego biuro pełniło połączone obowiązki skarbnika, kontrolera i audytora, zdefraudował w latach pięćdziesiątych ponad 6 milionów dolarów w funduszach państwowych – równowartość 57 milionów w dzisiejszych pieniądzach – znacznie więcej niż farsa. przewidywana liczba oszczędności, o które rzucono. Twórcy oddzielili biura, aby służyły jako kontrola i równowaga w biurze gubernatora i sobie nawzajem.
Ale Orville Hodge to starożytna historia, a teraz mamy komputery, więc to nie może się powtórzyć, prawda?
Nie tylko może to się jeszcze wydarzyć, ale faktycznie się wydarzyło. Jeszcze w 2012 roku. Właśnie tutaj w Illinois. Rita Crundwell, połączony kontroler i skarbnik Dixon w stanie Illinois, został skazany za defraudację 53,7 miliona dolarów od podatników miasta. To smutny fakt, że dwa największe rządowe plany defraudacji w historii Stanów Zjednoczonych Ameryki miały miejsce w Illinois i oba wydarzyły się z rąk ludzi, którzy pełnili połączoną rolę skarbnika/kontrolera.
Różne stany mają różne struktury zarządzania dotyczące swoich urzędników finansowych. W Illinois Kontroler jest stanowym urzędnikiem ds. finansów i odpowiedzialności. Połączenie tych dwóch funkcji pomniejsza ważne mechanizmy kontroli i równowagi stworzone przez Konstytucję. Były i będą czasy, kiedy oba urzędy sprawują republikanie i będę wtedy równie mocno argumentował ten sam punkt. Kto jeszcze uważa, że te kontrole i salda są ważne? Agencje ratingowe, które oceniają przydatność Illinois dla inwestorów w obligacje. Mówią, że mogą obniżyć swoje spojrzenie na wiarygodność kredytową stanu Illinois, jeśli ta ważna kontrola wewnętrzna zostanie usunięta. Zatem fuzja nie tylko dla samej fuzji nie zaoszczędziłaby pieniędzy – kosztowałaby pieniądze podatników z Illinois.
Rzuć wyzwanie zwolennikom programu Save 12-12 milionów dolarów, łącząc biura canard, aby pokazać swoją matematykę. Jak można zaoszczędzić 12-12 milionów dolarów, łącząc biuro warte 8 milionów z biurem o wartości 23 milionów dolarów? Nawet jeśli założysz, że możesz stracić jeden cały dział HR, dział komunikacji i radcę prawnego, nie osiągnie to nawet miliona dolarów. Aby zaoszczędzić więcej, musieliby znieść ustawowo nakazane funkcje krytyczne obu urzędów, takie jak nadzór państwa nad funduszami powierniczymi cmentarzy; windykacja należności dla innych urzędów państwowych; program Bright Start; oraz zbieranie i raportowanie gminnych informacji finansowych. Liczb po prostu nie ma. Zmuś ich do sprecyzowania, które programy zlikwidują.
Prawda jest taka, że oszczędności są znikome i istnieje ryzyko poniesienia znacznie większych kosztów dla podatników, jeśli postawimy ideologiczny pęd do zmniejszania rządu – bez faktycznego zmniejszania go – nad zdrowy rozsądek. Nie traćmy tych krytycznych kontroli wewnętrznych i ważnych mechanizmów kontroli i równowagi.
Niefinansowane zobowiązania emerytalne stanu Illinois wzrosły do ponad 130 miliardów dolarów. Co należy z tym zrobić?
Mendoza: Podstawową rolą kontrolera w konfrontacji z naszymi zobowiązaniami emerytalnymi jest upewnienie się, że zobowiązania emerytalne państwa są płacone co miesiąc na czas i w całości. Jako kontroler, uczyniłem to priorytetem. Rzetelnie terminowo iw pełni spłacając nasze zobowiązania emerytalne, zapewniamy zaufanie zarówno państwowemu pracownikowi, jak i rynkowi. Niezawodność pozwala również uniknąć dalszego zaostrzenia kryzysu i zwiększenia niepewności co do wielkości niefinansowanych zobowiązań państwa. Agencje ratingowe podziękowały mi za moje stanowcze stanowisko w sprawie regularnych spłat emerytur i obsługi zadłużenia.
Tak jak robiłem od pierwszego dnia, będę nadal edukować ustawodawców i gubernatora o konieczności zajęcia się tym problemem. Obecny gubernator postanowił zignorować te ostrzeżenia, ponieważ rok po roku udowadniał, że niedobór emerytur to tylko coś, przeciwko czemu walczy, a nie coś, co kiedykolwiek przedstawił ani jednej propozycji naprawienia. Poprzednia administracja pod rządami gubernatora Quinna uczyniła niedobory emerytalne priorytetem – uchwaliła w 2011 r. ustawę, aby od tego momentu wszyscy nowo zatrudnieni zostali objęci obniżonym, bardziej zrównoważonym planem emerytalnym. Następnie, po latach poważnych wysiłków i kompromisów — uchwalił ustawę dotyczącą emerytur, którą stanowy sąd najwyższy odrzucił. To orzeczenie sądu poważnie ograniczyło dostępne dla państwa możliwości rozwiązania problemu emerytalnego.
Myślę, że ustawodawcom zależy na ponownym rozwiązaniu problemu i myślę, że będą mieli silnego sojusznika w osobie gubernatora Pritzkera, aby ponownie zająć się problemem emerytalnym, który obecna administracja odkłada na dalszy plan przez ostatnie cztery lata lat. Zapis w budżecie na rok bieżący pozwalający pracownikom państwowym na wypłatę emerytur nie był złą propozycją, ale nie sądzę, aby korzystało z niego aż tyle osób, ile przewidziała ustawodawca i administracja. Model Cullertona ma pewną zaletę, aby zachęcić pracowników do wybierania planów, które nie będą tak kosztować państwa w dłuższej perspektywie. Co więcej, każda rozmowa o nowych strumieniach dochodów powinna zawierać konkretne środki przeznaczone na nasze obecne zadłużenie emerytalne.
W Illinois istnieje nacisk na legalizację marihuany, po części w celu zwiększenia dochodów stanu. Jakie jest Twoje zdanie na ten temat?
Mendoza: Musimy uważać, aby nie pozwolić, aby zapotrzebowanie państwa na przychody napędzało politykę dotyczącą marihuany. Preferuję analizę dwuczęściową:
Czy powinniśmy zalegalizować marihuanę? Doświadczenia Illinois od czasu legalizacji marihuany w przypadku określonej liczby schorzeń są pozytywne. Jak dotąd dane wydają się wskazywać, że stany, które zalegalizowały marihuanę, nie doświadczyły znacznego wzrostu przestępczości lub uzależnienia od narkotyków w wyniku tej legalizacji.
Oskarżenie o używanie marihuany w sposób nieproporcjonalny spada na mniejszości, chociaż używanie marihuany nie jest skoncentrowane wśród mniejszości. Wskaźniki aresztowań i więzień pokazują, że system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych traktuje marihuanę jako narkotyk społeczny/rekreacyjny w jednej społeczności, a naruszenie prawa karnego w drugiej.
Utrzymywanie nielegalnej marihuany wzmacnia i wzbogaca gangi, które rozprowadzają ją szeroko w Illinois, mimo że jest ona nominalnie nielegalna.
Dlatego popieram ustawodawstwo legalizujące i regulujące sprzedaż marihuany w Illinois. Korzyścią z tego byłoby odszkodowanie dla gangów przestępczych, które w obecnym systemie kontrolują technicznie nielegalną, ale powszechnie dostępną dystrybucję marihuany w Illinois.
Ile powinniśmy opodatkować marihuanę? Jeśli marihuana zostanie zalegalizowana, myślę, że powinniśmy przyjąć politykę podatkową, która kieruje dochody z marihuany do określonych celów politycznych: egzekwowania prawa; leczenie uzależnienia od narkotyków; Edukacja; i/lub spłatę zobowiązań emerytalnych.
Aby uniknąć powtórki z loterii, musielibyśmy najpierw ustalić poziom odniesienia finansowania edukacji lub innego wyznaczonego celu polityki. Powinniśmy domagać się, aby te nowe fundusze nie były wykorzystywane do zastępowania dotychczasowego finansowania tych programów państwowych.
Poziom opodatkowania byłby negocjowany legislacyjnie, ale powinien być zgodny z podatkami od alkoholu i papierosów.
Czy popierasz progresywny podatek dochodowy? Dlaczego lub dlaczego nie?
Mendoza: Zdecydowanie popieram zniesienie regresywnego systemu podatku liniowego w Illinois, który obciąża podatników z klasy średniej dokładnie taką samą stawką jak miliarderów. Podatnicy z Illinois nie muszą szukać dalej niż niektóre z naszych sąsiednich stanów, aby zobaczyć systemy, które obciążają podatników z klasy średniej nie więcej niż płacą teraz, a może nawet mniej, a tych, którzy są w stanie zapłacić więcej, trochę więcej. Pomogłoby to Illinois spłacić dług i lepiej radzić sobie z najgorszym w kraju niedoborem emerytur. Nie opowiadam się za rodzajem podatku dochodowego w hrabstwie Indiana.
Chicago i hrabstwo Cook są na dobrej drodze do płacenia płacy minimalnej w wysokości 13 dolarów za godzinę. Czy stan Illinois powinien podnieść swoją płacę minimalną, która obecnie wynosi 8,25 USD za godzinę? Proszę wytłumacz.
Mendoza: Tak. Stopniowy wzrost płacy minimalnej w całym stanie jest spóźniony. Mieszkańcy stanów od Galeny po Kair potrzebują płacy minimalnej bardziej znośnej. Większość w obu izbach legislatury Illinois uchwaliła podwyżkę płacy minimalnej, a gubernator Rauner ją zawetował. Jestem przekonany, że pod rządami lepszego gubernatora w przyszłym roku mieszkańcy Illinois otrzymają minimalną płacę, która bardziej sprawiedliwie zrekompensuje im ich pracę.
Kiedy kontroler powinien zająć publiczne stanowisko w sprawie ustawodawstwa przed Walnym Zgromadzeniem?
Mendoza: Zawsze, gdy może zrobić coś pozytywnego dla mieszkańców Illinois.
Dawn Clark Netsch, Dan Hynes, Judy Baar Topinka, wszyscy odpowiednio bronili ustawodawstwa podczas swoich kadencji jako kontroler. sekretarz stanu Jesse White; Prokurator generalny Lisa Madigan i skarbnik Michael Frerichs odpowiednio zajmują publiczne stanowiska w sprawie różnych aktów prawnych przed Zgromadzeniem Ogólnym.
Twórcy konstytucji stanu Illinois stworzyli urząd kontrolera jako urząd wybieralny — a nie ministerialny, mianowany — ponieważ twórcy chcieli niezależnego adwokata, a nie kogoś, kto trzymałby głowę spuszczoną i przyjmował rozkazy od gubernatora lub ustawodawcy.
Jestem bardzo dumny z mocnego dorobku legislacyjnego, który opracowałem w niecałe dwa lata:
1) Ustawa o przejrzystości zadłużenia (DTA) po raz pierwszy pozwala nam na bieżąco księgować rachunki, które składają się na portfel rachunków — oraz należne od nich odsetki. Przed uchwaleniem DTA ustawodawcy pracowali nad budżetem każdej wiosny, przy czym w październiku zgłoszono prawie roczne liczby, które były aktualne dopiero 30 czerwca poprzedniego roku. Trudno przecenić znaczenie DTA, które zawetował gubernator, błędnie mówiąc, że jest uciążliwe. Jego dyrektor ds. legislacji, Darlene Senger, skoncentrowała swoje wysiłki na próbie nakłonienia ustawodawców do podtrzymania weta gubernatora dotyczącego największej reformy przejrzystości w historii Urzędu Rewizjonisty – tego samego urzędu, którym chce kierować. Na szczęście ustawodawcy republikańscy i demokratyczni posłuchali moich apeli o większą przejrzystość i jednogłośnie zagłosowali przeciwko niej i gubernatorowi. To był pierwszy rok, w którym ustawodawcy pracowali nad budżetem dzięki nowym liczbom dzięki DTA. DTA po raz pierwszy odpowiedziało również na pytanie, ile państwo nałożyło kary odsetkowe w późnych terminach w trakcie tego impasu: 1 miliard dolarów – i ile wydatków deficytowych wystąpiło w roku fiskalnym 2017: 2,5 miliarda dolarów.
2) Uchwaliłem również ustawę o prawdzie w zatrudnianiu, ponieważ odkąd mogliśmy prześledzić, gubernatorzy przedstawiali opinii publicznej nieuczciwe budżety. Ustawa o zatrudnianiu prawdy wymaga, aby każdy, kto pracuje dla gubernatora, pojawiał się na liście płac gubernatora, zamiast pozwalać gubernatorom na maskowanie wielkości ich budżetów poprzez płacenie za swoich pracowników z wynagrodzeń innych agencji, pozbawiając agencje państwowe i tak już ograniczonych zasobów. Ta zwodnicza praktyka, stosowana przez gubernatorów obu stron, znana jest jako offshoring i jest obecnie nielegalna.
3 Uchwaliłem również ustawę o budżetowaniu zadłużenia, która będzie nakładać na gubernatorów obowiązek uwzględniania w proponowanych budżetach odsetek za zwłokę w płatnościach oraz określa, w jaki sposób planują spłacać odsetki za zwłokę, które narosły w wyniku impasu budżetowego. Podczas ostatniego impasu budżetowego stan nałożył kary odsetkowe za zwłokę w wysokości 1,104 miliarda dolarów. W przyszłości przyszłe budżety nie mogą już ignorować tych niespłaconych zobowiązań i muszą zająć się nimi bezpośrednio.
4) I uchwaliłem ustawę o przejrzystości pożyczkodawców (LTA), która po raz pierwszy zapewni jasność dotyczącą pożyczkodawców uczestniczących w programie płatności dla dostawców, którzy czerpią korzyści z chronicznie opóźnionych płatności stanowych. Chociaż ci pożyczkodawcy pełnią ważną funkcję, pomagając sprzedawcom z Illinois przetrwać, zapewniając im pieniądze w oczekiwaniu na ich zapłatę przez stan, kosztuje to podatników 12-procentowe odsetki od zaległych rachunków. To świetna okazja dla pożyczkodawców i surowa oferta dla podatników. Do tej pory bardzo mało było wglądu w to, kto tworzy te grupy pożyczkowe; skąd pochodzi ich finansowanie i kto czerpie korzyści z dysfunkcji finansowej stanów. LTA wprowadza program płatności dla dostawców do statutu stanowego, wymaga publicznego udostępnienia informacji o programie oraz audytu programu przez audytora generalnego.
Uważam, że ten mocny zapis legislacyjny jest argumentem przemawiającym za moim ponownym wyborem. Jeśli cechy, których szukasz w kontrolerze, to posłuszeństwo i milczenie, prawdopodobnie nie jestem twoim kandydatem.
Jakie są największe różnice, jako potencjalnego kontrolera, między tobą a twoim przeciwnikiem?
Mendoza: Niezależność.
jestem energiczny; doświadczony; zaniepokojony wpływem naszych działań na obywateli stanu Illinois; i pokazałem, że nawet w najbardziej partyzanckich czasach mogę pracować z członkami obu partii, aby wykonać zadanie.
Kiedy zostałem wybrany do Izby Reprezentantów w 2000 roku po dwukrotnym starciu z kandydatem marszałka Madigana, wiedziałem, że nie otrzymam żadnej pomocy w przejmowaniu rachunków od kierownictwa mojej własnej partii, więc pielęgnowałem przyjaciół po drugiej stronie ołtarza, jadąc do południowego Illinois , do okręgów moich republikańskich kolegów, aby odwiedzić ich gospodarstwa i zbadać ich kopalnie węgla. Słuchałem, kiedy rozmawiali o ważnych dla nich sprawach. Wszystkie moje ustawy przeszły przez ustawodawcę większością ponadpartyjną. Nawiązałem relacje, które do dziś się opłacają.
Kiedy w zeszłym roku przedstawiłem ustawę o przejrzystości zadłużenia, rozmawiałem z prawie każdym prawodawcą z obu stron o potrzebie tej ważnej reformy przejrzystości. Gubernator Rauner nie chciał ujawnić, ile niezapłaconych rachunków ukrywa w agencjach, więc wysłał swojego dyrektora legislacyjnego, mojego przeciwnika Darlene Senger, aby przekonać członków Izby Reprezentantów, z którymi pracowała do niedawna, że ten projekt ustawy będzie zbyt uciążliwy.
Ustawa ta była konieczna, ponieważ wcześniej podatnicy Illinois ponosili koszty ukrytych odsetek od ogromnych zaległości w rachunkach stanu Illinois, bez jasności co do tego, jak głęboko zadłużone było państwo, ile odsetek narosło od zaległych rachunków ani jak długo to potrwa. spłacić ten dług.
Podatnicy zasługują na to, aby wiedzieć, jak wydawane są ich dolary podatkowe. Na szczęście, zamiast przyjąć argumenty mojego przeciwnika, ustawodawcy wysłuchali mnie i jednogłośnie zagłosowali za odrzuceniem weta gubernatora wobec mojej ustawy. Po raz pierwszy w historii w Izbie Reprezentantów jednogłośnie odrzucono weto gubernatora.
Była to pod każdym względem największa reforma przejrzystości dla Urzędu Rewidenta od czasu utworzenia urzędu w 1970 r., a mój przeciwnik działał przeciwko przejrzystości, a także zwiększonej odpowiedzialności za marnotrawstwo wydatków i niepotrzebne wydatki na spłatę odsetek w biurze, które chce prowadzić . Uważam, że samo to powinno ją dyskwalifikować.
Oto kolejna różnica. Kiedy po raz pierwszy usłyszałem, że 13 weteranów w stanowym Quincy Veterans Home zmarło na chorobę legionistów, moją pierwszą myślą było – O mój Boże. Czy pozostali mieszkańcy są bezpieczni? Co możemy zrobić?
Kiedy moja przeciwniczka, Darlene Senger, usłyszała tę wiadomość, jej pierwsza myśl, nagrana w e-mailu do jej kolegów ze starszych członków zespołu gubernatora Raunera, miała powiedzieć: „Możemy powiązać to z Duckworthem”. Chciała przenieść winę za śmierć 13 weteranów wojennych z dala od swojego szefa na senator Tammy Duckworth, odznaczoną bohaterkę wojenną, która opuściła stanowe biuro ds. weteranów sześć lat przed wybuchem epidemii Legionelli. Troska Senger dotyczyła ochrony swojego szefa, gubernatora Raunera, a nie weteranów, i mówi o braku charakteru, który dyskwalifikuje ją do pozycji zaufania publicznego.
Przed historycznymi wyborami w 2018 r. Sun-Times co tydzień współpracuje ze Stowarzyszeniem Lepszego Rządu, w wersji drukowanej i internetowej, w celu sprawdzenia prawdziwości kandydatów. Możesz znaleźć wszystkie historie PolitiFact Illinois, które wspólnie przedstawiliśmy tutaj .
ZWIĄZANE Z
• Najnowsze wiadomości: Susana Mendoza
• POPARCIE: Susana A. Mendoza dla kontrolera stanu Illinois
• Republikański kandydat na republikańskiego kontrolera stanu Illinois: Darlene Senger
• Illinois Comptroller Libertarianin nominowana do nagrody: Claire Ball
Film autorstwa Ashlee Rezin | Gubernator Bruce Rauner odpowiada na pytania dziennikarzy podczas konferencji prasowej w McCormick Place, czwartek afTaqsam: