Złote Globy: Żarty, nagrody na miejscu, ale show jest wszędzie?
Tu Tina Fey, tam Amy Poehler i wszędzie nominacje, ponieważ HFPA bierze trochę ciepła i obiecuje uporządkować swoje działania.
Tina Fey i Amy Poehler, współgospodarze Złotych Globów, szybko przemówiły do białego słonia w pokoju.
Z Poehlerem w Beverly Hilton Hotel w Beverly Hills w Kalifornii i Feyem w Rainbow Room w Nowym Jorku, monolog otwierający zawierał następujące wyjaśnienie:
Poehler: Złote Globy to nagrody przyznawane przez Hollywood Foreign Press Association.
Fey: Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej składa się z około 90 zawodowych dziennikarzy, którzy nie są czarnoskórymi, którzy każdego roku uczestniczą w imprezach filmowych w poszukiwaniu lepszego życia. Mówimy „około 90”, ponieważ kilka z nich może być duchami, a podobno niemiecki członek to tylko kiełbasa, na której ktoś narysował małą buzię.
Trzy stopy od siebie, czyli 3000 mil, Fey i Poehler są gospodarzami pierwszego głosowania w Hall of Famers.
W posunięciu zrodzonym z konieczności Złote Globy po raz pierwszy w swojej kolorowej, a czasem wyboistej historii, z Poehlerem na Zachodzie i Fey na Wschód, a nominowani rozrzucili się wszędzie, po raz pierwszy odbyły się na dwóch wybrzeżach – co nie jest zły interes dla tych, którzy mają nadzieję, bo jeśli wygrasz, możesz wyłączyć wideoczat i zacząć imprezować, a jeśli przegrasz, nie musisz siedzieć w Beverly Hilton do końca wieczoru, zachowując uśmiech na twarzy. twarz i czekam na następną kolejkę szampana.
Z The Globes pod ostrzałem z powodu braku jednego czarnego członka i wykluczenia czarnych filmów, takich jak Czarne dno Ma Rainey, Da 5 Bloods, Jedna noc w Miami oraz Judasz i Czarny Mesjasz, z nominacji do najlepszych filmów, było to coś mile widzianego zaskoczeniem, gdy pierwszymi dwoma zwycięzcami wieczoru — obaj bardzo zasłużeni — byli Daniel Kaluuya (Judas i Czarny Mesjasz) za najlepszą rolę aktora w roli drugoplanowej i John Boyega (Mały topór) za najlepszą rolę aktora w filmie. rola wspierająca telewizję. Na Twitterze Scott Feinberg z Hollywood Reporter zauważył, że mamy 15 minut, a tegoroczne Złote Globy mają o dwóch więcej zwycięzców czarnych niż czarnych wyborców.
Przy bezpiecznie ograniczonej liczbie ratowników i niezbędnych pracowników jako uczestników osobiście (miły akcent), kule nie zajęły dużo czasu, aby paść ofiarą tych samych rodzajów wpadki i potknięć, których wszyscy doświadczyliśmy w Era czatów wideo. Kiedy Kaluuya został ogłoszony zwycięzcą, z początku nie mogliśmy go usłyszeć. A gdy Catherine O’Hara (Schitt’s Creek) wygłosiła przemówienie, jej mąż Bo Welch nadal bawił się swoim telefonem komórkowym, który wydawał się grzmiać w rodzaju muzyki, którą słyszymy na rozdaniu nagród. Jakikolwiek miał być żart, stracił wszystko w tłumaczeniu.
Transmisja telewizyjna była również wypełniona fantastycznie niezręcznymi, a przez to zabawnymi ujęciami reakcji, np. Poehler pękający, „The Undoing” był seksowną i dramatyczną tajemnicą, w której płaszcz Nicole Kidman jest podejrzany o zamordowanie jej peruki”, a następnie ujęcie Kidman, jej męża Keith Urban i ich dwie córki w domu, Urban pęka, Kidman wygląda na zdezorientowanego, a dziewczyny wyglądają, jakby po prostu chciały wrócić do pisania SMS-ów ze swoimi przyjaciółmi.
Mieliśmy też kilka całkiem fajnych momentów wideo, na przykład kiedy David Fincher (Mank) zareagował na utratę najlepszego reżysera Aarona Sorkina (The Trial of the Chicago 7), robiąc zdjęcie napoju dla dorosłych, i kiedy zwycięzca Mark Ruffalo (I Know This Much is True) wygłosił serdeczne i poruszające przemówienie o zbliżającym się świecie.
Co do rzeczywistych nagród: nie było wielkich szoków, chociaż było to zdecydowanie zmartwione, gdy Andra Day wygrała (zasłużenie) w Stanach Zjednoczonych kontra Billie Holiday, i trochę niespodzianka, przynajmniej dla Jodie Foster, kiedy ona wygrała najlepszą drugoplanową aktorkę w filmie Mauretanian, wspaniale było zobaczyć Foster z żoną i ich szczeniakiem, gdy dziękowała Aaronowi Rodgersowi – tak, Green Bay Packer Aaronowi Rodgersowi. (Shailene Woodley, koleżanka Fostera w The Mauritanian, jest zaręczona z Rodgersem, który pozdrowił Fostera w swoim przemówieniu o akceptacji MVP w NFL). Catherine O'Hara, Soul, Jason Sudeikis, Minari Rosamund Pike, Anya Taylor-Joy, Nomadland i zmarły Chadwick Boseman, który został uhonorowany za swoją transcendentną pracę w Black Bottom Ma Rainey. (Oscar jest następny.)
W ostatnich tygodniach HFPA również znalazła się pod ostrzałem po doniesieniach Los Angeles Times o członkach uczestniczących w wystawnym spotkaniu towarzyskim Emily w Paryżu, a następnie przyznaniu lekkiemu show dwie nominacje.
Być może w najbliższej przyszłości stowarzyszenie dokona jakichś poważnych i zaległych zmian. Prezes HFPA Ali Sar obiecał bardziej inkluzywną przyszłość podczas transmisji telewizyjnej, dodając, że oznacza to stworzenie środowiska, w którym zróżnicowane członkostwo jest normą, a nie wyjątkiem. … Z niecierpliwością czekamy na bardziej inkluzywną przyszłość.
Jeśli te zmiany nie są szybkie i powszechne, może nadszedł czas, aby Globusy przestały się kręcić, przynajmniej jako duże wydarzenie telewizyjne.
Oto zwycięzcy z niedzielnej nocy:
Najlepszy film dramatyczny: Kraina Nomadów.
Najlepszy film muzyczny lub komediowy: Kolejny film Borata.
Najlepszy serial telewizyjny: Korona.
Najlepsza komedia telewizyjna lub serial muzyczny: Potok Schitta.
Najlepsza aktorka filmowa, dramat: Andra Day, Stany Zjednoczone przeciwko Billie Holiday.
Najlepszy aktor filmowy, dramat: Chadwick Boseman, czarny tyłek Ma Rainey.
Najlepsza aktorka filmowa, komediowa/muzyczna: Rosamund Pike, bardzo mi zależy.
Najlepszy aktor filmowy, komediowy/muzyczny: Sacha Baron Cohen, kolejny film Borata.
Najlepszy film animowany: Dusza.
Najlepszy film obcojęzyczny: Grozić.
Najlepsza drugoplanowa aktorka filmowa: Jodie Foster, Mauretańczyk.
Najlepszy drugoplanowy aktor filmowy: Daniel Kaluuya, Judasz i Czarny Mesjasz.
Najlepszy reżyser filmowy: Chloé Zhao, Nomadland.
Najlepszy scenariusz filmu: Aaron Sorkin, Proces chicagowskiej siódemki.
Najlepsza oryginalna ocena: Trent Reznor, Atticus Ross, Jon Batiste, Soul.
Najlepsza oryginalna piosenka: Io Si (widziany), z filmu Życie przed nami.
Najlepsza aktorka w serialu telewizyjnym: Emma Corrin, Korona.
Najlepszy aktor w serialu telewizyjnym: Josh O’Connor, Korona.
Najlepsza aktorka, komedia telewizyjna/serial muzyczny: Catherine O’Hara, Zatoka Schitta.
Najlepszy aktor w komedii telewizyjnej/serialu muzycznym: Jason Sudeikis, Ted Lasso.
Najlepszy limitowany serial telewizyjny lub film: Gambit królowej.
Najlepsza aktorka, serial limitowany lub film: Anya Taylor-Joy, Gambit Królowej.
Najlepszy aktor, serial limitowany lub film: Mark Ruffalo, Wiem, że to prawda.
Najlepsza aktorka, drugoplanowa rola telewizyjna: Gillian Anderson, Korona.
Najlepszy aktor, rola drugoplanowa w telewizji: John Boyega, Mały Topór.
Taqsam: