Witryny biblijne Moody testują oddolny wkład w rozwój
Grupa ceniąca różnorodność i dobry design doradza radnym w sprawie planu Near North Side z JDL Development.
Jeśli ktoś chce postawić budynek w Chicago, proces ten może być równie błotnisty, jak nasze baseballowe diamenty podczas wiosennej odwilży. To, czy i jak deweloper potrzebuje zmiany podziału na strefy, może być dość trudne, a potem pojawia się nadrzędne pytanie o prerogatywy aldermańskie.
To polityczna uprzejmość, na jaką pozwalają sobie członkowie Rady Miasta. Jeśli jakiś radny nie chce, aby coś zostało zatwierdzone w jego oddziale, inni raczej nie przegłosują tego.
Daje ogromną władzę nie tylko radnym, ale także grupom społecznym, które mogą wzniecić zamieszanie. W najlepszym razie jest to weto w stosunku do czegoś, czego sąsiedztwo nie chce; w najgorszym przypadku wzmacnia segregację. Daje też niektórym radnym przykrywkę, by domagać się łapówek.
Ale w oddziałach, które nabrały doświadczenia w przeglądaniu wydarzeń, istnieje system ad hoc, który daje grupom społeczności dysponującym zasobami duży wpływ. W tym roku pokaże, jak przebiega ten proces na Near North Side, gdzie JDL Development chce budować na ośmiu akrach, które zamierza kupić od Moody Bible Institute.
Dwóch radnych, których podopieczni dotykają rozwoju, powiedziało, że będą polegać na Programie Jedności Bliskiej Północy. Jeden, Ald. Brian Hopkins (2NS), powiedział: Byli na miejscu w tych sprawach. To wielka pochwała od radnego.
Chicago Enterprise
Program Jedności Bliskiej Północy datowany jest na 2010 rok. Z zaledwie jednym pracownikiem zatrudnionym w niepełnym wymiarze godzin, korzysta z innych organizacji, przedsiębiorstw i kościołów, aby wspierać dialog i współpracę na obszarze, w którym bogaci i biedni mogą żyć obok siebie.
Stara się znaleźć równowagę między dawnym pasem Cabrini Green a Złotym Wybrzeżem, Starym Miastem i River North. W pobliżu granic Programu Jedności Północy znajdują się aleje Chicago do North, ulice Wells do Halsted.
Ktoś musi być organizatorem tej rozmowy. Tak właśnie widzimy siebie, powiedział dyrektor wykonawczy wolontariuszy, Randall Blakey, który jest pastorem wykonawczym w kościele La Salle Street.
Zweryfikował i skutecznie wezwał do zmian w wielu projektach, ponieważ obszar Bliskiej Północy przyciągnął stado programistów. Blakey powiedział, że chce, aby deweloperzy uzyskali zgodę od jego komitetu ds. zagospodarowania przestrzennego, zanim projekt zostanie poddany szerszemu przesłuchaniu, zwykle organizowanemu z wydziałem planowania miasta. W dzisiejszych czasach takie przesłuchanie jest prawdopodobnie wirtualne.
W 2015 roku organizacja położyła znak dla deweloperów. Z pomocą Local Initiatives Support Corp. i innych wypracowała dzielnicowy plan jakości życia który zinwentaryzował swoje atuty i podkreślił wartości, takie jak bezpieczeństwo, programy dla młodzieży i rodzin oraz użytkowanie gruntów, które upiększają krajobrazy uliczne i dodają zieloną przestrzeń.
Byliśmy pierwszą organizacją opartą na społeczności, która stworzyła zestaw wytycznych projektowych, powiedział Blakey.
Plan JDL dla witryn Moody — projekt, który nazywa North Union, aby uderzyć w temat łączenia dzielnic wokół niego — wymaga około 2680 jednostek mieszkalnych w ciągu wielu lat. Rodzaje domów wahają się od budynków 47- i 55-piętrowych po domy miejskie, z rezerwami zapewniającymi przystępną cenę. Liczby są teraz tylko szacunkami; cykle rynkowe mogą z czasem zmienić projekt.
Ale JDL przyjrzało się priorytetom społeczności i wcześnie zdecydowało się z nimi współpracować. Rezultatem było zaangażowanie w publicznie dostępną zieloną przestrzeń, w tym park dla psów, zawsze wygrywający z sąsiadami.
Menedżer programu NNUP, Michele Dreczyński, powiedział, że chociaż wciąż jest praca przed nami, wszystko zaczęło się dobrze. Oto wiadomość, którą przekazaliśmy programistom: Jeśli nie będziesz spędzać czasu na przemyśleniach, tym mniej prawdopodobne jest, że uzyskasz aprobatę tej społeczności, powiedziała.
Ten podpis prowadzi Hopkinsa i Alda. Walter Burnett Jr. (27NS) w ostatecznym zaleceniu zagospodarowania przestrzennego dla miasta. Starosta w zasadzie dzieli się z nami swoją władzą, powiedział Dreczyński.
Ale zasady rozwoju różnią się w zależności od okręgu, a niektórzy radni nie angażują grup w sprawy zagospodarowania przestrzennego.
System ad hoc ma wiele wyzwań, powiedziała Christina Harris, dyrektor ds. użytkowania gruntów i planowania w Metropolitan Planning Council. Stwarza to spór między tym, jak i kiedy grupy społeczne ważą się, czy w ogóle ważą.
Zawsze istnieje możliwość, że grupy społecznościowe nie reprezentują uczciwie lokalnych poglądów lub mogą zostać dokooptowane przez polityków lub programistów. Ale gdy przegląd społeczności działa dobrze, może pomóc wszystkim, w tym radnym, którzy otrzymują wczesne ostrzeżenie o potencjalnych kontrowersjach, oraz programistom, którzy otrzymują bezpłatne grupy fokusowe, które chcą sprzedawać.
Rada opowiedziała się za bardziej jednolitym procesem planowania w całym mieście, który wymaga wkładu społeczności. Ale Harris powiedział, że przywilej aldermański to drażliwy problem. Chcą mieć coś do powiedzenia. Musi być na to ulga.
Będzie musiało wystarczyć, dopóki nie pojawi się lepszy pomysł.
Taqsam: