Valerie Harper, zagrała w „Mary Tyler Moore Show”, „Rhoda”, umiera w wieku 80 lat
Została uwieczniona – i typowana – za granie jednej z najbardziej lubianych postaci telewizyjnych, najlepszej przyjaciółki równej Ethel Mertz i Edowi Nortonowi w telewizyjnym panteonie pomocników.
LOS ANGELES — Valerie Harper, która wybuchała śmiechem, kradła serca i przełamywała telewizyjne tabu, gdy zuchwała, deprecjonująca siebie Rhoda Morgenstern w przebojowych sitcomach w latach 70. zmarła.
Wieloletni przyjaciel rodziny Dan Watt potwierdził, że Harper zmarł w piątek, dodając, że rodzina nie od razu ujawniała żadne dalsze szczegóły. Od lat walczyła z rakiem, a jej mąż powiedział niedawno, że doradzono mu umieszczenie jej w hospicjum.
Harper była przełomową gwiazdą w The Mary Tyler Moore Show, a następnie prowadziła swój własny serial Rhoda. Miała 80 lat.
Związane z
GoFundMe stworzony, aby pomóc aktorce Valerie Harper w walce z rakiem mózgu
Wygrała trzy kolejne nagrody Emmy (1971-73) jako drugoplanowa aktorka w The Mary Tyler Moore Show i kolejną dla wybitnej głównej aktorki dla Rhody, która odbywała się w latach 1974-78. Poza nagrodami została uwieczniona – i typowana – za granie jednej z najbardziej lubianych postaci telewizyjnych, najlepszej przyjaciółki równej Ethel Mertz i Edowi Nortonowi w telewizyjnym panteonie pomocników.
Fani od dawna obawiali się wiadomości o jej odejściu. W 2013 roku po raz pierwszy ujawniła, że zdiagnozowano u niej raka mózgu, a lekarze powiedzieli jej, że zostało jej zaledwie trzy miesiące życia. Niektórzy odpowiadali, jakby ktoś z rodziny był w niebezpieczeństwie.
Ale nie chciała rozpaczać. Nie umieram, dopóki tego nie zrobię, powiedział Harper w wywiadzie dla programu NBC Today. Obiecuję, że nie. Harper przeżyła swoją słynną gwiazdę: Mary Tyler Moore zmarła w styczniu 2017 roku. Ed Asner, Cloris Leachman, Gavin MacLeod i Betty White należą do byłych członków obsady, którzy ją przeżyli.
MacLeod wspomniał ją jako utalentowaną, utalentowaną aktorkę w e-mailu do The Associated Press.
To naprawdę smutny dzień. Moje życie wzbogaciło się dzięki doświadczeniu pracy z Valerie i nazwaniu jej przyjaciółką. ... To, co tak bardzo pamiętam o Val, to to, że kochała swoją rodzinę, kochała aktorów, z którymi pracowała i kochała słabszego. Zawsze komuś pomagała, pisał.
W ostatnich latach Harper występowała również w innych występach American Dad! „Simpsonowie i dwie spłukane dziewczyny.
Harper była tancerką chóru na Broadwayu jako nastolatka, zanim przeniosła się do komedii i improwizacji, kiedy w 1970 roku wzięła udział w przesłuchaniu do roli urodzonej w Bronksie żydowskiej dziewczyny, która byłaby sąsiadką i przyjaciółką producentki wiadomości z Minneapolis, Mary Richards w nowym sitcomie dla CBS.
Młodej, nieznanej aktorce wydawało się to dalekie. Jak wspominała, nie jestem Żydówką, nie jestem z Nowego Jorku i mam mały nos sziksa. I prawie nie miała doświadczenia w telewizji.
Ale Harper, która przybyła na przesłuchanie z około 20 funtami nadwagi, mogła przejąć rolę, kiedy wybuchła z podziwem dla wysokiej, smukłej gwiazdy serialu: Spójrz na siebie w białych spodniach bez długiej kurtki, która zakryje twój tyłek!
To było dokładnie to, co Rhoda powiedziałaby Marowi, jak przypomniała sobie Harper w swoim pamiętniku z 2013 roku, Ja, Rhoda. Harper został podpisany bez testu ekranowego.
Oczywiście, gdyby CBS poszło na swoim, Rhoda mogłaby być zupełnie inną postacią z zupełnie inną aktorką. W trakcie opracowywania programu The Mary Tyler Moore Show jego producenci walczyli z czteropunktowym dekretem sieci, który nalegał, aby widzowie telewizyjni w kraju nie zaakceptowali postaci serialu, którzy byli (1) rozwiedzeni, (2) z Nowego Jorku ( 3) Żyd lub (4) mieć wąsy.
Producenci stracili rozwód z Mary Richards (zamiast tego porzucił ją jej długoletni chłopak). Ale w przypadku Rhody obalili sieć z dwóch innych powodów.
Program, który zaowocował, był przełomowym hitem, a jednym z głównych powodów była komiczna Rhoda.
Przedmiot: Kim jestem? Nie jestem żonaty, nie jestem zaręczony. Nie jestem nawet przypięty. Założę się, że Hallmark nawet nie ma dla mnie karty!
Przedmiot: Wpatrując się w cukierek, Rhoda sprytna: Nie wiem, czy to zjeść, czy nałożyć bezpośrednio na biodra.
Kobiety naprawdę identyfikowały się z Rhodą, ponieważ jej problemy i obawy były ich własnymi, teoretyzowała Harper w swojej książce. Pomimo tego, że była obiektem większości swoich własnych żartów, że tak powiem, jej pewność siebie maskowała jej niepewność. Rhoda nigdy się nie poddawała.
Podobnie jak Harper, która skonfrontowała się z własną niepewnością z podobnym moxie.
Zawsze miałam lekką nadwagę, powiedziała kiedyś The Associated Press. Mówiłem: „Cześć, jestem Valerie Harper i mam nadwagę”. Mówiłem to szybko, zanim mogli. ...Zawsze nazywano mnie pulchną, mój nos był za szeroki, moje włosy były zbyt kręcone.
Ale wraz z rozwojem The Mary Tyler Moore Show, ewoluowała również Rhoda. Rhoda przycięta i glammed w górę, nigdy nie tracąc swojego komicznego kroku. Publiczność pokochała ją bardziej niż kiedykolwiek.
Podział wydawał się nieunikniony. W 1974 roku Rhoda została wysłana z Minneapolis z powrotem do Nowego Jorku, gdzie ponownie spotkała się z rodzicami i młodszą siostrą w nowym sitcomie, w którym wystąpili Nancy Walker, Harold Gould i Julie Kavner.
Poznała też i zakochała się w przystojnej właścicielce firmy rozbiórkowej.
Premiera Rhody we wrześniu była najwyżej ocenianym programem tygodnia, uzyskując 42-procentowy udział w widowni w porównaniu z konkurencją, w tym Monday Night Football w ABC. A kilka tygodni później, kiedy Rhoda i jej narzeczony, Joe, pobrali się w godzinnym odcinku specjalnym, dostroiło się ponad 52 miliony ludzi – połowa widzów w USA.
Ale Rhoda nie mogła utrzymać tych komicznych lub popularnych wyżyn. Udomowiona, szczęśliwie zakochana Rhoda nie była zabawną Rhoda. Pod koniec trzeciego sezonu scenarzyści podjęli desperacki krok: Rhoda rozwiodła się z Joe. W ten sposób Rhoda (i Harper) przeciwstawiły się trzeciemu tabu CBS.
Seria zakończyła się w 1978 roku, kiedy Harper grał w Rhodę przez dziewięć sezonów.
Uchwyciła tę postać, studiując swoją włoską macochę. Ale pochodzenie etniczne Harpera – ani żydowskie, ani włoskie – zostało podsumowane w profilu New York Timesa jako egzotyczna mieszanka hiszpańsko-angielsko-szkocko-irlandzkiej-walijsko-francuskiej-kanadyjskiej.
I nie była Gotamitką. Urodziła się w Suffern w stanie Nowy Jork, w rodzinie kierowanej przez peryferyjnego dyrektora sprzedaży, spędziła wczesne lata w Oregonie, Michigan i Kalifornii, zanim osiadła w Jersey City w stanie New Jersey.
W liceum kilka razy w tygodniu brała lekcje tańca na Manhattanie. W wieku 15 lat tańczyła numery specjalne w Radio City Music Hall. W wieku 18 lat była w chórze musicalu na Broadwayu Li’l Abner (wtedy pojawiła się w adaptacji filmowej rok później). Tańczyła także w musicalach Take Me Along (z Jackie Gleason) i Wildcat (z Lucille Ball).
Znalazła komedię, kiedy spotkała się z grupą graczy Second City z Chicago, którzy zamieszkali w Greenwich Village. Jednym z tych improwizatorów był Richard Schaal, którego poślubiła w 1964. (Rozwiedli się w 1978). Wiele lat później Harper wróciła do Chicago, by zagrać w teatralnych produkcjach objazdowych, w tym The Tale of the Alergist's Wife w 2002 roku i jako premier Izraela Golda Meir w jednoosobowym przedstawieniu Balkon Goldy w 2006 roku. Zagrała także w The Dragon and the Pearl, jednoosobowym hołdzie dla powieściopisarza Pearl S. Buck w Organic Theatre w 1996 roku.
Harper i Schaal przenieśli się do Los Angeles w 1968 roku. Dwa lata później, w spektaklu teatralnym, została zauważona przez agentkę castingową do roli Rhody.
Podczas The Mary Tyler Moore, Harper pojawiła się w swoim pierwszym dużym filmie, komedii Freebie and the Bean, a później została obsadzona w Obwiniaj to w Rio i adaptacji sztuki Neila Simona Rozdział drugi.
W 1986 roku wróciła do serialu telewizyjnego z rodzinnym sitcomem o nazwie Valerie. Chociaż nie pasował do jej wcześniejszych krytycznych sukcesów, serial okazał się popularny. Ale latem 1987 roku Harper i jej menedżer, Tony Cacciotti, którego poślubiła kilka miesięcy wcześniej, zostali uwikłani w szeroko nagłośniony spór z Lorimar Telepictures, firmą produkcyjną programu i jej siecią NBC.
W sporze o pensje Harper odmówił stawienia się do pracy, przeoczył jeden odcinek. Odcinek został nakręcony bez niej. W następnym tygodniu wróciła do służby, ale nagle została porzucona i zastąpiona przez aktorkę Sandy Duncan. Spektakl został przemianowany na Valerie's Family, a następnie na The Hogan Family.
W międzyczasie poleciały pozwy i pozwy. We wrześniu 1988 roku ława przysięgłych zdecydowała, że Harper został niesłusznie zwolniony. Otrzymała 1,4 miliona dolarów odszkodowania plus udział w zyskach w programie (który trwał bez Harpera do 1991 roku).
Poczułam się usprawiedliwiona, napisała Harper w swoim pamiętniku. Pokonałem Lorimar i odzyskałem swoją reputację.
W latach 90. Harper zagrał w dwóch krótkotrwałych sitcomach (jeden z nich, City, został stworzony przez przyszłego zdobywcę Oscara, Paula Haggisa) i wystąpił gościnnie w serialach takich jak Melrose Place, „Sex and the City” i „Desperate Housewives”. .
Ponownie spotkała się z Moore w filmie telewizyjnym z 2000 roku, Mary and Rhoda. W 2013 roku doszło do jeszcze wspanialszego spotkania: Harper i Moore wrócili razem z innymi absolwentami MTM, Leachmanem, Whitem i Georgią Engel, aby nagrać odcinek przebojowej komedii White'a, Hot in Cleveland. Była to pierwsza wspólna praca aktorska zespołu od ponad 30 lat, a podczas konferencji prasowej Harper przytoczyła cenną lekcję: Postać Rhody, jak powiedziała, wskazując na Moore'a, nauczyła mnie dziękować twoim szczęśliwym gwiazdom za wspaniałego przyjaciela.
Frazier Moore, długoletni pisarz telewizyjny dla The Associated Press, był głównym autorem tego nekrologu.
Taqsam: