Nowy dokument przedstawia krótkie, ale błyskotliwe życie Lorraine Hansberry
Do czasu, gdy wyhodowana w Chicago dramaturg Lorraine Hansberry zmarła na raka w 1963 roku, w wieku zaledwie 34 lat, jej znaczące dziedzictwo zostało zapewnione. Napisała Rodzynkę w słońcu — pierwszą sztukę Afroamerykanki, która została wyprodukowana na Broadwayu, i która, dzięki opowieści o robotniczej rodzinie afroamerykańskiej z South Side w Chicago, szybko stała się klasyką amerykańskiego kina. teatr. Przetłumaczony na 35 języków i grany na scenach całego świata, dotarł do jeszcze szerszej publiczności jako film z Sidneyem Poitierem w roli głównej.
Hansberry napisała inną sztukę, która została krótko pokazana na Broadwayu – The Sign in Sidney Brustein's Window, inspirowana jej życiem w bohemy nowojorskiej Greenwich Village, gdzie mieszkała z mężem Robertem Nemiroffem w latach pięćdziesiątych. (Zamknął się w noc, w której zmarła.) A po jej śmierci Nemiroff przeniosła swoją sztukę Les Blancs (o afrykańskim kolonializmie) na Broadway, a także dostosowała swoje teksty autobiograficzne w To Be Young, Gifted and Black, spektaklu, który cieszył się przez długi czas. Off Broadway biegał w sezonie 1968-69 i od tego czasu wielokrotnie powracał.
Wychowana jako część wybitnej, przełomowej rodziny w South Side w Chicago (jej ojciec, odnoszący sukcesy pośrednik w obrocie nieruchomościami, został nazwany The Kitcheonette King), Hansberry spędziła krótki okres na Uniwersytecie Wisconsin-Madison, zanim przeniosła się do Nowego Jorku w 1950 roku, gdzie , zanim zwróciła się do teatru, pracowała jako dziennikarka i działaczka polityczna. Po drodze krzyżowała jej ścieżki ze wszystkimi, od Paula Robesona, W.E.B. DuBois i James Baldwin do prokuratora generalnego Roberta F. Kennedy'ego.
Jej życie mogło być krótkie, ale nie traciła czasu. A teraz to życie jest tematem Lorraine Hansberry — Sighted Eyes/Feeling Heart, dogłębnego i często odkrywczego dokumentu o dramatopisarce, który zadebiutuje na PBS w ramach serii American Masters. Film (wyemitowany o 21:00, 19 stycznia na 11 kanale WTTW) był długą i trudną odyseją dla Tracy Heather Strain, jego scenarzysty, reżysera i producenta, który spędził ostatnie 14 lat na obszernych badaniach, dziesiątkach wywiadów i niezliczonych godzin zbierania funduszy, jednocześnie pracując w niepełnym wymiarze godzin, aby wszystko to stało się rzeczywistością. Ale jak wyjaśniła podczas niedawnej wizyty w Chicago, projekt był naprawdę w ciąży przez 40 lat.
W wieku 57 lat Strain wspominał: Miałem 17 lat i mieszkałem w Harrisburgu w stanie Pensylwania, kiedy moja babcia, która pracowała jako pomoc domowa, zabrała mnie i moją siostrę do miasta na produkcję „Być młodym, utalentowanym i czarnym. „Nie sądzę, żebym to wszystko zrozumiała, ale to było moje wprowadzenie do tej młodej czarnej kobiety, która tak szczerze mówiła o rasie, klasie i wielu innych rzeczach, i to zostało ze mną. Myślę, że coś podobnego stało się również z Hansberrym. Kiedy była na studiach, zobaczyła produkcję „Juno i Paycock” Seana O’Caseya [o życiu w robotniczych kamienicach w Dublinie z lat 20. XX wieku] i ta sztuka właśnie weszła w jej świadomość w potężny sposób.
Sam bakcyl filmowy po raz pierwszy ugryzł Strain, gdy była studentką Wellesley College w latach 80. XX wieku.
Powiedziała, że widziałam mnóstwo filmów niezależnych wyreżyserowanych przez Johna Saylesa, Jonathana Demme i Spike'a Lee. Ale dopiero po obejrzeniu „Frances” [film o burzliwym życiu aktorki Frances Farmer z 1982 roku, w której wystąpiła Jessica Lange], zacząłem myśleć o nakręceniu filmu dokumentalnego o Hansberry. Nie widziałem jeszcze produkcji Rodzynki w słońcu, ale udałem się do Biblioteki Publicznej w Bostonie, żeby ją przeczytać.
Po ukończeniu studiów Strain pracowała w reklamie i marketingu bezpośrednim, ale zdecydowała, że chce zmienić kierunek. Dostała pracę przy naukowych filmach dokumentalnych dla PBS i pojechała na swoją pierwszą profesjonalną sesję zdjęciową w Szwajcarii.
Jedna rzecz doprowadziła do drugiej, ponieważ ciągle zdobywałem nowe umiejętności, powiedział Strain. Dostałam nawet swoją pierwszą pracę w filmie fabularnym, pracując w dziale artystycznym przy „Mississippi Masala”, filmie Miry Nair z 1991 roku z Denzelem Washingtonem w roli głównej. To również oznaczało moją pierwszą wizytę w południowym stanie.
Teraz prezes i dyrektor generalny bostońskiej firmy medialnej The Film Posse, którą prowadzi wraz z mężem Randallem MacLowrym (któremu przypisuje wiarę w moje marzenie), Strainem, który po drodze zdobył tytuł magistra technologii, innowacji i Edukacja z Uniwersytetu Harvarda, napisała i wyreżyserowała The Story We Tell, część Race: The Power of an Illusion, trzyczęściowego filmu dokumentalnego, który wyemitowano na antenie PBS w 2003 roku. Ostatnio pracowała jako producentka w programie PBS The American Experience.
Rozpoczynając pracę nad filmem Hansberry, Strain skontaktowała się z Chizem Schultzem, który kieruje funduszem Hansberry i wyprodukował filmy dokumentalne o Paulu Robesonie i innych, a także telewizyjną wersję Raisin in the Sun z 1989 roku z Dannym Gloverem w roli głównej. To dzięki Schultzowi udało się uzyskać wywiady z Poitierem, a także Ruby Dee, reżyserem Lloydem Richardsem i producentem Philem Rose, z których wszyscy byli częścią premiery Raisina na Broadwayu. Rozmawiała również z Harrym Belafonte, dramatopisarzem Lynn Nottage i kilkoma krewnymi Hansberry, a także odwiedzała Chicago, o czym Hansberry powiedział kiedyś, że każda część naszego życia jest protestem.
Dokument Strain szczegółowo omawia polityczne zaangażowanie dramatopisarki, jej wątpliwości co do tego, czy fizycznie nie naraża się na walkę o prawa obywatelskie, ból ojca związany z dobrowolnym wygnaniem do Meksyku, złożony proces sprowadzenia Raisin na Broadway i Hansberry'ego. tożsamość lesbijek.
Od samego początku tym, co zainspirowało mnie w Hansberry, było poczucie, że coś w niej musiało wyjść na świat i jak to się stało, powiedział Strain.
Taqsam: