„Penguin Bloom”: charyzmatyczna sroka zdobywa skrzydła
Naomi Watts wznosi się jako świeżo sparaliżowana mama, która czerpie inspirację z ptaka swoich synów.
Trener Magpie: PAUL MANDER — Wybitna pozycja w napisach końcowych dla Penguin Bloom.
Nie pamiętam, kiedy ostatnio widziałem w filmie wyróżnienie dla trenera srok, ale zapewniam, że Paul Mander zasługuje na rozliczenie gwiazd za jego zakulisową pracę w oryginalnym filmie Netflix Penguin Bloom, trzytkankowym płaczu opartym na prawdziwa historia rodziny rozbitej w straszliwym wypadku — i czarno-białej australijskiej wróblowej, która pomogła im się wyleczyć.
Netflix prezentuje film wyreżyserowany przez Glendyn Ivin, napisany przez Shauna Granta i Harry'ego Crippsa, oparty na książce Camerona Blooma i Bradleya Trevora Greive'a. Brak oceny MPAA. Czas trwania: 95 minut. Dostępne w środę na Netflix.
W rzeczywistości jest to jeden z tych inspirowanych filmami z prawdziwego życia, które wydawałyby się kompletnie naciągane (a może oparte na ilustrowanej książce dla dzieci), gdyby nie fakt, że historia jest adaptacją bestsellerowej literatury faktu książka Pingwin Bloom: Dziwny mały ptak, który uratował rodzinę, autorstwa Bradleya Trevora Greive'a i Cameron Bloom, z których ten ostatni chciał podzielić się ze światem początkowo bolesną, ale ostatecznie podniecającą opowieścią o tym, co stało się z jego rodziną po odejściu jego żony Sam sparaliżowany od klatki piersiowej w dół po upadku z hotelowego balkonu w Tajlandii w 2013 roku.
Nieoceniona Naomi Watts gra Sama Blooma i należy zauważyć, że po raz drugi Naomi Watts zagrała postać, która spotyka nieszczęście podczas rodzinnych wakacji w Tajlandii. Pierwszym z nich jest film o katastrofie tsunami z 2012 roku Niemożliwe. Kiedy spotykamy Blooms, cieszą się idyllicznym życiem na nadmorskich przedmieściach Sydney w Nowej Południowej Walii w Australii. Sam i jej mąż Cameron (Andrew Lincoln z The Walking Dead) oraz ich młodzi synowie Noah (Griffin Murray-Johnston), Reuben (Felix Cameron) i Oli (Abe-Clifford Barr) stanowią zwartą rodzinę. w tym wieku, w którym uwielbiają przebywać z rodzicami przez cały czas — ale kiedy Sam opiera się o balustradę z spróchniałego drewna na wspomnianym dachu hotelu i spada z dwóch pięter na bezlitosną ziemię, zostaje sparaliżowana i pogrążona w głębokiej depresji, podatna na napady wściekłości , rzucając się na jej wspierającego męża i zamykając się w sobie właśnie wtedy, gdy chłopcy najbardziej jej potrzebują.
Wprowadź jeden kwiat pingwina. Oczywiście mała sroka nie ma imienia, gdy najstarszy syn Noah (który służy również jako narrator historii) znajduje go samotnie na plaży i zabiera do domu. Chłopcy nazywają srokę Pingwin ze względu na jej czarno-białe upierzenie, ale Sam ostrzega ich, aby nie przywiązywali się do tego ptaka, ponieważ musi być na zewnątrz, a nie zamknięty w domu i nie może latać. Hmmmm, czy potrafisz dostrzec 800-funtową metaforę w pokoju?
Widziałem szczeniaki filmowe, które nie mają tak dużej osobowości jak Pingwin, który jest przedstawiany przez osiem różnych srok (prowadzonych przez Paula Mandera, trenera srok), gdy dorasta i dosłownie uczy się rozwijać skrzydła i latać. (Trochę magii CGI jest bezproblemowo dosypywane tu i tam.) Reżyser Glendyn Ivin bezwstydnie, ale skutecznie obejmuje praktycznie każdą możliwą komediową i dramatyczną możliwość, niezależnie od tego, czy Pingwin skacze po domu i przewraca rzeczy, wpadając w pułapkę w koszu z miodem (Blooms są pszczelarzami i czemu nie), zachwycając chłopców swoimi wybrykami lub dręcząc Sama, który z początku nie chce mieć nic wspólnego z tym głupim stworzeniem, ale nieuchronnie nawiązuje więź z Pingwinem w niezwykły sposób.
Penguin Bloom śledzi wzloty i upadki wielu filmów o tragedii, która prawie niszczy kogoś, zanim odporność i miłość zwyciężą. Jacki Weaver pojawia się jako obowiązkowa Unosząca się Matka, która niemal przytłacza Sama całym swoim zamieszaniem i troską, ale w sercu jest tylko mamą, która chce, aby jej córka nie rezygnowała z życia, podczas gdy Lincoln stale pracuje w roli Wspierającego małżonka, co Zawsze pojawia się ta jedna scena, w której partner, który nie został ranny, wybucha i mówi, że to również głęboko wpłynęło na JEGO. Watts jest takim kameleonem aktorki, takim profesjonalistą w wślizgiwaniu się w szeroki wachlarz ról bez zwracania uwagi na mechanikę jej pracy, że prawie przyjmujemy za pewnik, jaka jest cholernie dobra – a ona wykonuje piękną i dźwięczną pracę jako Sam. Prawdopodobnie nie jest łatwo mieć srokę jako swoją gwiazdę, nawet srokę tak niesamowitą jak Penguin Bloom.
Zarejestruj się naBiuletyn Rozrywkowy
Dziękujemy za zarejestrowanie się!
Sprawdź w swojej skrzynce odbiorczej powitalną wiadomość e-mail.
E-mail (wymagany) Rejestrując się, zgadzasz się na nasze Informacja o prywatności a użytkownicy europejscy zgadzają się na politykę przesyłania danych. SubskrybujTaqsam: