„Project Power”: pigułki, dreszcze i dreszcze w ekscytującej sadze krótkoterminowych superbohaterów
Film Jamiego Foxxa zawiera dzikie i szalone sceny akcji oraz kreację gwiazd w wykonaniu Dominique'a Fishbacka
Ty sam?
Czyż nie wszyscy? – Prorocza wymiana na nasze czasy, od Project Power.
Każdy może zostać superbohaterem w Project Power. Wystarczy wziąć magiczną świecącą pigułkę i ZAM! BUM! POW! Tak po prostu, jesteś niewidzialny, albo masz super prędkość, albo możesz trafić kulą w głowę i odbije się od razu.
Kilka zastrzeżeń:
O. Nie będziesz wiedział, jakie będzie twoje supermocarstwo, dopóki nie zażyjesz pigułki mocy.
B. Twoje super-duperskie umiejętności potrwają tylko pięć minut.
C. Istnieje szansa, że w ogóle nie zdobędziesz żadnych magicznych mocy, a pigułka mocy odbije się na tobie. Efekty uboczne obejmują możliwość wybuchu płomieni, zamrożenia i/lub śmierci.
Netflix prezentuje film w reżyserii Ariela Schulmana i Henry'ego Joosta, napisany przez Mattsona Tomlina. Ocena R (za przemoc, krwawe obrazy, zawartość narkotyków i trochę języka). Czas trwania: 111 minut. Premiera w piątek na Netflix.
To genialna koncepcja oryginalnego filmu Netflix Project Power, tętniącego życiem, zwariowanego, prowokującego do myślenia i niezwykle zabawnego filmu, który mógłby być jeszcze bardziej donośny, gdyby nie był to dość konwencjonalny akt końcowy, który widzieliśmy w dziesiątkach thrillerów. (Doki. Dlaczego tak często kończy się na tym, że ktoś zostaje porwany i przetrzymywany w dokach, po czym następuje nieunikniona, przedłużona strzelanina?)
Akcja Project Power toczy się w niemal dystopijnym Nowym Orleanie, gdzie przestępcy szaleją, a policja jest pozornie bezsilna, by cokolwiek z tym zrobić. znalezienie źródła tajemniczych i tworzących chaos pigułek mocy, a Joseph Gordon-Levitt jako Frank, oddany NOPD policjant, który uwielbia cytować Brudnego Harry'ego Clinta Eastwooda, ale nie jest strażnikiem.
Jednak prawdziwą siłą napędową fabuły jest nastoletnia dziewczyna o imieniu Robin, swego rodzaju partnerka Franka, która pracuje po obu stronach gry. Dominique Fishback (The Hate U Give) gra znużoną i cyniczną Robin, która marzy o zostaniu światowej sławy raperką, ale jest coraz bardziej pogrążona w skorumpowanym i niebezpiecznym świecie. Fishback nadaje Robin aurę smutku i cynizmu, ale także szybkiego humoru i wrodzonego instynktu heroicznego, mimo że nigdy nie nazwałaby siebie bohaterką. To występ, który robi gwiazdy.
Potrzebuję pieniędzy TERAZ, Robin mówi Artowi, który kwestionuje etykę jej rozprowadzania pigułek mocy. Wszyscy teraz potrzebują pieniędzy, mówi art. Moja mama TERAZ ma cukrzycę, odpowiada Robin.
Związane z
Po thrillerze „Project Power” z Nowego Orleanu gwiazdy wcielają się w Chicago z lat 60.
Reżyserzy Henry Joost i Ariel Schulman, pracujący na podstawie scenariusza rozpalonego pisarza Mattsona Tomlina (którego nadchodzące projekty obejmują Batmana i romans science-fiction The Little Fish), zapewniają porywającą, jaskrawą i wybuchową grafikę, przepełnioną szaleńczą grafiką. sekwencje akcji, w szczególności wczesna scena, w której Traszka Machine Gun Kelly rzuca pigułkę mocy i zamienia się w ludzką kulę ognia, a gdy Frank Gordona-Levitta łamie protokół policyjny i łyka pigułkę, aby ścigać niewidzialnego złodzieja banku – do złodziej otwiera worek skradzionej gotówki, a czerwony barwnik eksploduje na nim. (Zgrabnie, Gordon-Levitt nosi koszulkę New Orleans Saints No. 37 przez cały film, na cześć Steve'a Gleasona, byłego bezpieczeństwa Saints, który żyje z ALS, czyli chorobą Lou Gehriga.)
Project Power to przede wszystkim thriller akcji science-fiction, ale jest w nim coś więcej niż odrobina komentarzy społecznych, jak wtedy, gdy sfrustrowany Frank krzyczy do swojego przełożonego (Courtney V. Vance) o tym, że federalni przejmują operacje w jego mieście: „Wiemy, co się stało ostatni raz faceci w garniturach przejęli kontrolę w Nowym Orleanie! i sztuka zachęcająca Robin do odkrywania jej potencjału w niekonwencjonalny sposób, który omija tradycyjne szlaki: jesteś młoda, jesteś czarna, jesteś kobietą – system został zaprojektowany, aby połknąć cię w całości. I są pewne mile widziane chwile lekkiego humoru, jak kiedy Robin droczy się z Frankiem o jego skłonności do cytowania Clinta Eastwooda, a Frank mówi, że prawdopodobnie nawet nie wie, kto to jest, a Robin cytuje The Bridges of Madison County ze wszystkich filmów Eastwooda, i Frank przyznaje, że to było całkiem niezłe.
Nieoceniona Amy Landecker z Chicago robi, co może, z gwarantowaną rolą; udaje jej się brzmieć przekonująco, nawet gdy gra megalomankę z różnych ogrodów, która naprawdę chichocze z okrutną radością, nawet gdy jej zły plan rozpada się wokół niej. Wszystkie wielkie tajemnice Project Power zostały wyjaśnione w dość przewidywalny sposób, ale siła filmu tkwi w tych dzikich i zwariowanych sekwencjach akcji, a przede wszystkim w nieprawdopodobnej więzi między Robinem i Frankiem, a następnie Robinem i Artem oraz w końcu Robin, Art i Frank — trzej klasyczni antybohaterowie, którzy stają na wysokości zadania, ufając sobie nawzajem.
Zarejestruj się naBiuletyn Rozrywkowy
Dziękujemy za zarejestrowanie się!
Sprawdź w swojej skrzynce odbiorczej powitalną wiadomość e-mail.
E-mail (wymagany) Rejestrując się, zgadzasz się na nasze Informacja o prywatności a użytkownicy europejscy zgadzają się na politykę przesyłania danych. SubskrybujTaqsam: