Polowanie na wielką zwierzynę: Illini mierzy się z Iowa, mając szansę na przełom w rankingu Top 25

Illinois nie pojawiło się w rankingach od 2011 roku, najdłuższej suszy w futbolu uniwersyteckim wśród szkół Power Five.

Zdjęcie: Justin Casterline/Getty Images

MISTRZOSTWA — W połowie października 2011 r. Illinois było 6-0 i znalazło się na 16. miejscu w rankingu. Gorączka futbolu szerzyła się. Rozmowa Rose Bowl była w powietrzu. Trenerem Ron Zook był Bear Bryant, tylko nieznacznie lepszy.

Ale magia wyparowała po przegranej 17-7 z Ohio State na Memorial Stadium, po której nastąpiła druga porażka na Purdue i kolejne cztery, aby zakończyć ten katastrofalny sezon regularny. Zook został zwolniony i zastąpiony przez Tima Beckmana — i nie potrzebujesz nikogo, kto by ci przypominał, jak potoczy się to niezrozumiałe zatrudnienie.

Dość powiedzieć, że żaden zespół Illini nie pojawił się w Top 25 od 11-letniej suszy, która jest – z Kansas, która w tym tygodniu wzięła udział w głosowaniu – najdłuższą w kraju wśród szkół Power Five. Ale Iowa (+3½) w Illinois (18:30, BTN) to szansa na to, żeby to się wreszcie zmieniło. Z tym, co prawdopodobnym byłoby niepowodzeniem w głosowaniu o zwycięstwie, Illinois doszłoby do 5-1 i zakończyło serię przegranych ośmiu meczów z Hawkeyes (3-2), którzy wzięli udział w ostatnich czterech spotkaniach w Champaign według kreskówkowego liczenia z 156-35.

Równie ważne, jak przełomowe zwycięstwo w Wisconsin w miniony weekend, było dla Illini, ten – tylko trzeci sobotni mecz tutaj od 14 lat, i z „pomarańczowym wyjściem” na trybunach – jest znacznie większy.

„Przybyliśmy tutaj, aby zostać sklasyfikowanym” – powiedział trener Bret Bielema. „Przyjechaliśmy tutaj, aby wygrać mistrzostwa. Przyjechaliśmy tu grać na najwyższym poziomie.”

Bielema przybyła tutaj, aby sprawić, że futbol Illinois będzie ważny, co nie było od boleśnie długiego czasu. Trudno wyobrazić sobie dwa lepsze kroki w tym kierunku niż wygrana jeden po drugim z Wisconsin, gdzie zasłynął jako główny trener i Iowa, jego macierzysta uczelnia. Nie mówimy wystarczająco dużo o tatuażu Hawkeye na lewej łydce Bielemy, prawda?

– Świetny pomysł, kiedy masz 19 lat – powiedział.

Tats są wieczne, ale czy szczotka Illini z sukcesem przetrwa? Może przez kolejny tydzień, biorąc pod uwagę boleśnie złą ofensywę Iowa i gotową obronę stanu Illinois, która pozwala na 8,4 punktu na mecz, najniższą liczbę w całym kraju. Ale Hawkeyes tracą tylko 10 punktów na mecz i są – bez wątpienia – najlepszą drużyną defensywną, z jaką Illini zmierzy się przez cały sezon.

Iowa poprosi rozgrywającego Spencera Petrasa, aby nakarmił Sama LaPortę, aby dużo się rozdawał i w inny sposób nie powodował klęski. Illinois poprosi rozgrywającego Tommy'ego DeVito, aby wykonał szybkie odczyty w podchodzącej grze, włożył piłkę w brzuch wybitnego biegacza Chase'a Browna i poza tym nie udawał, że jest Jeffem Georgem lub Juice Williamsem. Dziewięciu piłkarzy Illini ma w tym sezonie wolną rękę. Osiem Hawkeyes ma worki. Żaden QB nie ma szans, jeśli jest niezdecydowany lub chciwy.

Przyłożenia? Możemy ich nie zobaczyć, przynajmniej przez wykroczenia. Obroty, rzuty karne i drużyny specjalne opowiedzą historię i być może, być może, kibice w kolorze pomarańczowym wpłyną na mecz po raz pierwszy, jak się wydaje, na zawsze. Illini, 16-13 lat.

POZOSTAŁE WYBORY TYGODNIOWE 6

Zdjęcie autorstwa Bretta Carlsena/Getty Images

Nr 8 Tennessee (-3) pod numerem 25 LSU (11:00, ESPN): Tygrysy Briana Kelly'ego tak bardzo obciążały barki QB Jaydena Danielsa w grze biegowej, że trudno wyobrazić sobie, by miał siłę, by dotrzymać kroku Volsowi QB Hendonowi Hookerowi i atakowi SEC z najwyższej półki przez cztery kwarty. Rocky Top, 27-20.

Oklahoma (+8½) vs. Teksas (11 rano, rozdz. 7): Jeśli nigdy nie byłeś na Cotton Bowl w Dallas z powodu jednego z tych romansów, zaufaj swojemu staremu kumplowi i umieść go na swojej liście życzeń. Ale po raz pierwszy od 1998 roku żadna z tych drużyn nie znalazła się w rankingu, a Oklahoma – dom Bakera Mayfielda, Kylera Murraya i Jalena Hurtsa – ma rzadkie problemy z QB. Longhorny wygrywają, prędzej osłaniają.

Wisconsin (-10½) w Northwestern (14:30, BTN): Walczące Borsuki są zdenerwowane po tym, jak trener Paula Chrysta został zwolniony. „Myślę, że wszyscy mamy poczucie:„ Och, mogłem zrobić to lepiej” – powiedział QB Graham Mertz. „Musimy zamienić to w paliwo”. Ale Wildcats mają numer Wisconsin w Evanston, gdzie pod wodzą Pata Fitzgeralda stoją 4-1. Borsuki pocą się, 24-16.

Nr 11 Utah (-3½) pod numerem 18 UCLA (2:30, Fox-32): Utes mają historię przegrywania na trasie z dobrymi zespołami, więc pytanie chwili: Czy Bruins są naprawdę dobrzy? Doszli do tego momentu, ale ustawianie się w kolejce i walka z najbardziej fizycznym wrogiem Pac-12 może być powyżej ich poziomu płac. Utes — bezpieczniejszy wybór — 30-21.

Zdjęcie autorstwa Chrisa Gardnera/Getty Images

Nr 16 BYU (+3½) vs. Notre Dame (18:30, rozdz. 5, Peacock): Klucz do tego pojedynku w Las Vegas? To irlandzka gorączka podań przeciwko Cougars QB Jaren Hall, dynamicznemu graczowi z talentem do utrzymywania gry przy życiu. Dostań się do niego wielokrotnie, a Irlandczycy są 3-2. Niech biega jak Fran Tarkenton, a jest 2-3 i wszyscy wariują. Ja? Trochę wariuję. Pumy, 24-21.

Mój ulubiony faworyt: Nr 17 TCU (-6½) pod numerem 19 w Kansas (11:00, FS1): Jayhawki mają wynik 5:0, co prawie na pewno oznacza koniec świata, więc weź zakład już teraz. Jak to się dzieje? Jak zdruzgotani będą ludzie w Lawrence za dwa miesiące, kiedy trener Lance Leipold odejdzie do większej, lepszej pracy? A tak przy okazji, Horned Frogs są naprawdę dobre. TCU do 14.

Mój ulubiony słabszy: Stan Michigan (+27½) vs. stan Ohio nr 3 (15:00, rozdz. 7): Ostatnim razem, gdy Spartanie zmierzyli się z tak dużą rozpiętością, był rok 1998, kiedy jako 27-punktowy słabszy podnieśli się i pokonali Buckeyes 28-24. Czy ktoś widzi, że to się znowu dzieje? Ja też nie, ale Sparty trzyma to wystarczająco blisko.

Zeszły tydzień: 6-2 prosto w górę, 7-1 vs. spread.

Dotychczasowy sezon: 28-15 od razu, 25-18 vs. spread.

Taqsam: