Obsada Paramount świeci jasno w „Kopciuszku”, chociaż przesłanie bajki pozostaje przestarzałe
Książka Oscara Hammersteina została zmodyfikowana, ale historia jest taka sama jak zawsze – i niekoniecznie jest to dobra rzecz.
Kopciuszek w Paramount Theatre jest wspaniały do oglądania, wspaniale zaśpiewany i wypełniony całym blaskiem i (pozorną) magią, której można się spodziewać po wystawnym pałacu teatralnym w Aurorze.
Wyreżyserowany przez Brendę Didier, pod kierownictwem muzycznym Kory'ego Danielsona, są wspaniałe rzeczy o Kopciuszku, w jego łatwej do nucenia muzyce i tekstach autorstwa Richarda Rodgersa i Oscara Hammersteina.
Kiedy: Do 9 stycznia 2022
Gdzie: Paramount Aurora, 23 E. Galena Blvd., Aurora
Bilety: 36 USD - 79 USD
Czas pracy: 2 godziny, w tym jedna 20-minutowa przerwa
Informacje: www.ParamountAurora.com
Zaadaptowana na scenę przez Toma Briggsa, z teleplayu Roberta L. Freemana (i wersji oryginalnej bajki Charlesa Perraulta), książka Hammersteina została zmodyfikowana, ale historia jest taka sama jak zawsze: sierota, agresywna macocha/przyrodnie siostry , wróżka chrzestna, piłka, uroczy książę, północ, szklany pantofelek, długo i szczęśliwie.
Najbardziej zauważalne ulepszenie daje Kopciuszkowi (Mikayla Renfrow, eteryczną tancerkę o głosie o srebrzystej słodyczy) chwilę czystej sprawczości. Pojawia się, gdy Kopciuszek przeciwstawia się rozkazom swojej macochy (Sarah Bockel), aby pozostać cichym i niewidzialnym, zamiast tego wkracza w światło i po prostu stanowczo stwierdza, że tu jestem. To potężny moment.
Inne godne uwagi plusy: Witajcie Lionel (Lorenzo Rush Jr.), miejski płacz/asystent księcia Christophera (Markcus Blair, czarujący w niewdzięcznej roli). Kiedy Chris żałuje, że nie ma własnego życia, Lionel klaska z lasem cienia zawartym w pół tuzinie słów. Lionel zasługuje na boga wróżki, by dać mu swój własny pokaz.
Wersety Macochy (brak wzrostu, nadrabia gotówką. Ile czasu zajmuje zawijanie łososia?) są również komiksowe, podobnie jak fragment, w którym kieruje Carol Burnett jako Scarlett-O”. Hara tworząc suknię z draperii.
Didier i współchoreograf Tiffany Krause wypełniają scenę rewelacyjnymi postaciami wowzy, od chłopów modnych w Lederhosen po baletycznego, kultowego walca Kopciuszka w królewskiej sali balowej.
Kostiumy Theresy Ham są szczegółowe i specyficzne dla postaci. Na przykład przyrodnie siostry (Jacquelyne Jones, Tiffany T. Taylor) mają bulwiaste kompozycje kwiatowe wielkości kapusty, wyrastające z ich sukni jak gigantyczny trądzik. Niebieska suknia balowa Kopciuszka jest interpretowana z blaskiem tysiąca świątyń Shirley.
Ta suknia pochodzi oczywiście od Wróżki Chrzestnej (Jerica Exum, służąca Lilith spotyka Eve spotyka Dorothy Dandridge spotyka twoją ulubioną ciotkę). Kiedy Exum dzierży swoje berło, wiesz, że nadejdzie wielka magia.
Problemem jest sama historia: jeśli jesteś dziewczyną i chcesz być szczęśliwa na zawsze, musisz poślubić bogatego mężczyznę. Nie mów, że wiadomość nie wkrada się do wrażliwych psychiki. Tak, to tylko bajka. Ale Kopciuszek jest w tym momencie również marką globalną, mniej więcej tak wszechobecną jak Coca-Cola.
Ponadto scenariusz prosi publiczność, aby wczuła się w księcia mieszkającego w pałacu, z nieskończonym bogactwem i dwojgiem kochających rodziców (Rashada Dawan i Michael Kingston, królewscy i prawdziwi jako królowa Konstantyna i król Maksymilian) tak samo, jak wiecznie wczuwa się w sierotę utknął w pomywalni. To śmieszne i nie w dobry sposób.
W Paramount są dwie sceny, w których jaskrawe kobiety poniżają się, a każda z nich gra dla szerokiego śmiechu. Pierwszy jest na balu, gdy wybałuszone, chichoczące dziewczęta robią wszystko oprócz śmierci, próbując zapewnić Chrisowi rozrywkę. Przewraca oczami, kiedy nie patrzą. To on – nie kobiety – skarży się, że traktuje się go jak żywy inwentarz. Drugi to test dopasowania butów, w ramach którego kobiety dosłownie chcą utykać przez życie, jeśli oznacza to, że dostaną faceta.
Używając języka Wróżki Chrzestnej, to cała masa folderów i skrzypiec-dee-dee.
Taqsam: