„Destiny of Desire” gra w gry przyrodnicze / wychowawcze za pośrednictwem telenoweli
Żarliwe przedstawienie Karen Zacarias, Destiny of Desire (podtytuł An Unapologetic Telenovela in Two Acts) jest głęboko zakorzenione w ekstrawagancko wyolbrzymionych emocjach tego gatunku serialu telewizyjnego, który powstał w Ameryce Łacińskiej, ale stał się szalenie popularną formą rozrywki w krajach rozciągających się od Europa do Azji.
PRZEZNACZENIE POŻĄDANIA
Zalecana
Kiedy: Do 16 kwietnia
Gdzie: Teatr Goodmana, 170 N. Dearborn
Bilety: 20 - 75 USD
Informacje: www.goodmantheatre.org
Czas działania: 2 godziny i 35 minut, z jedną przerwą
Opowiadana przez nią historia, której chicagowska premiera w Goodman Theatre (w produkcji zaprezentowanej po raz pierwszy przez partnera projektu South Coast Repertory of Costa Mesa w Kalifornii), rozgrywa się w zamożnym pustynnym mieście w Meksyku, ale gra w opuszczonym teatrze w Chicago, gdzie od czasu do czasu widać duże, ruchome światła telewizyjne. Jednak jego wpływy są tak samo globalne, jak obecna oglądalność telenoweli.
Możesz zacząć od starożytnych Greków, których opowieści o rodzinach królewskich, ukrytym pochodzeniu, rzeczywistym lub potencjalnym kazirodztwie i nie tylko są uniwersalnymi cegiełkami. Następnie możesz przejść do Szekspira, który tak bardzo cieszył się, że kochanki i pokojówki odwracały tożsamość, często bawiąc się również odwróceniem płci. Dodaj mnóstwo melodramatycznych zawijasów, dodaj odrobinę Brechtańskiego dystansu i oznakowania i przewiń do wielu dziesięcioleci amerykańskich oper mydlanych i ich wiecznie pokręconych wątków fabularnych. Dodaj mnóstwo tańca i śpiewu do nieodpartego latynoskiego rytmu (i obsadę, która porusza się jak przy świetle księżyca w Dancing With the Stars), zestaw, który porusza się, jakby był pod kontrolą choreografa, i wystarczająco dużo wspaniałych kostiumów, aby Spraw, aby każdy projektant haute couture chciał popełnić wielką kradzież. Na koniec dopraw całość odrobiną ostrej papryczki chili, korzystając z szybkich odniesień tematycznych, od aktualnego mieszkańca Białego Domu po sprawy opieki zdrowotnej i praw kobiet.
Nawet nie zacząłem szkicować fabuły serialu, która niesie echa musicalu Willy’ego Russella, Blood Brothers w swojej naturze kontra podtekst wychowania, nawet jeśli tutaj skupiam się na tym, co okazuje się pocałunkiem Kobieta kuzyni.
Wszystko zaczyna się w meksykańskim szpitalu, gdy dwie kobiety z radykalnie różnych klas społecznych rodzą dzieci niemal w tym samym momencie, a także korzystają z usług dość sprytnego doktora Jorge Ramiro Mendozy (Ricardo Gutierrez, jedyny aktor z Chicago w Obsada). Pilar Esperanza (Esperanza America) jest zdrową córeczką ubogiej pary farmerów, Hortencia (Elisa Bocanegra) i Ernesto del Rio (Mauricio Mendoza). Victoria Maria (Ella Saldana North) jest chudą córeczką z poważnymi problemami kardiologicznymi, która urodziła się Fabioli (Ruth Livier), dziewczynie umożliwiającej wspinaczkę społeczną, która jest drugą żoną Armando Castillo (Castulo Guerra), niezwykle bogatego magnata kasynowego oddzielony od Sebastiana (Eduardo Enrikez), swojego przystojnego syna przez poprzednie małżeństwo.
Pod czujnym okiem zakonnicy, siostry Soni (Evelina Fernandez), dr Mendoza zgadza się zmienić dzieci, a Fabiola obiecuje przekazać szpitalowi wielkie sumy w zamian za zdrową Pilar, zapewniając jednocześnie, że chłop para z pewnością będzie mogła mieć więcej dzieci, jeśli Victoria umrze.
Tak się składa, że dziewczyny dorastają, nawet jeśli Victoria pozostaje słaba. W wieku 18 lat spotykają się i natychmiast łączą, gdy Victoria przejmuje pracę swojej matki Hortencji jako pokojówka w gospodarstwie domowym Castillo po tym, jak kobieta zostaje wysłana do więzienia z powodów, o których tutaj nie będę mówić. Kiedy przychodzi czas, aby wziąć udział w wielkiej zbiórce pieniędzy w kasynie Castillo, oboje postanawiają zamienić się rolami, ponieważ Pilar, poetka marzycielska, nie interesuje się takimi rzeczami, a Victoria jest bardziej niż zachwycona, że założyła różową tiulową suknię młodej kobiety.
W międzyczasie powstaje mnóstwo erotycznej pary, gdy Pilar zakochuje się w Sebastianie, o którego pochodzeniu nic nie wie, i gdy romansuje z Victorią nerdy Diego (Fidel Gomez), zrażony syn doktora Mendozy, który również jest lekarzem. A co do Fabioli… no cóż, niczego tu nie oddam. Dość powiedzieć, że całe mnóstwo czerwonych płatków róż spada na jedno konkretne łóżko.
Reżyser Jose Luis Valenzuela zebrał obsadę jednolicie imponujących pizzy, którzy potrafią śpiewać i tańczyć burzę, jak również potrafią unieść tę szczególną tragikomedię z dziwnym rozmachem.
Zacarias, płodny pisarz, który dodał wiele świetnych sztuk do katalogu Latinx, pisze z dowcipem, humorem i ogromną energią. I podczas gdy Destiny of Desire, które zaczyna się po ponad dwóch godzinach, skorzystałoby na jakimś znaczącym cięciu, małe oglądanie nigdy nikomu nie zaszkodziło.
Taqsam: