20:00. 25 marca
Jego dzień otwarcia!
Przynajmniej jest w Japonii, gdzie drużyny baseballowe Oakland A goszczą Boston Red Sox. Ale ten prawie mnie dostał. 22 marca minęła 50. rocznica otwarcia Lefty O’Douls, 333 Geary Blvd. w San Francisco. Lefty's może być najdłużej działającym barem sportowym w Ameryce.
Według raportów z San Francisco Chronicle, burmistrz George Christopher pojawił się na otwarciu w 1958 roku z dwoma stewardesami Pan American Airlines (Lefty był jednym z pierwszych powiązań między japońskim i amerykańskim baseballem), a starszy aktor Eddie Nugent miał na sobie mundur woźnicy i niósł trąbkę. Był tam Lefty. Pudełko z brudem do tablic domowych zostało sprowadzone z jego ukochanego Polo Grounds.
To sprawia, że mam ochotę pójść do O’Douls na piwo. Teraz.
Ale ponieważ jestem w Chicago, powrócę do tej zredagowanej wersji raportu z sierpnia 2003 r., który złożyłem dla Sun-Times……..,
SAN FRANCISCO – Pewnego ranka, dawno temu, po tym, jak zobaczyłem Toma Jonesa, który został zaatakowany przez biustonosze w nocnym klubie House of Blues w Los Angeles, wraz z przyjacielem dopadła mnie gorączka drogowa. Zdecydowaliśmy się na jednodniową wycieczkę autostradą 101 do San Francisco. Nie jest niczym niezwykłym zobaczyć most Golden Gate. I zjedz kolację w North Beach w Ristorante Fior d’Italia, 601 Union, najstarszej włoskiej restauracji w Ameryce (od 1886 r.). Albo śmiać się z hippisów bawiących się w siekierę w Haight.
Ale naszym celem był Lefty O’ Doul’s, ostatni wielki bar sportowy w Ameryce. Kalifornijskie niebo było tak błękitne jak nasz Advil. Miała opuszczoną dach na swojej czerwonej mazdzie, a muzyka z koncertu Toma Jonesa w Las Vegas pofrunęła w powietrze jak szczęśliwa kostka. Kiedy dotarliśmy do Santa Barbara, czułem się tak dobrze, że zacząłem raczyć ją opowieściami o Lefty'm, który otworzył swoją restaurację i bar w San Francisco w 1958 roku.
Lefty urodził się w 1897 roku w San Francisco. Zawsze ubierał się na zielono. Miał zielone garnitury, zielone spodnie, zielone czapki i zielone skarpetki. Miał zielone oczy. Lefty jest jedynym ważnym graczem w lidze, który kiedykolwiek zdobył ponad 30 home runów i strzelił mniej niż 20 razy w tym samym sezonie. Miał średnią życia 0,349 mrugnięć w 970 głównych meczach ligowych…….
….Cóż, ten związek nigdzie się nie udał.
Ale nadal odwiedzam Lefty'ego, gdy jestem w okolicy, czy to Walnut Creek w Kalifornii, czy Soda Well w Wyo. Lefty O'Doul's znajduje się po drugiej stronie ulicy od Union Square w centrum San Francisco. Niedawno wpadłem na piwo, gdy pracowałem w Walnut Creek.
Restauracja i bar na 200 osób mieści się w dawnym teatrze św. Franciszka. Odpowiednio, teatr jest ozdobnym domem wodewilowym, który został zbudowany na początku XX wieku. Nadal celebruje tego ducha. Na początku lat pięćdziesiątych O'Doul otworzył bar o nazwie Lefty's za rogiem na Powell Street, ale to znana na całym świecie lokalizacja przy Union Avenue.
Przypuszczam, że tak bardzo lubię Lefty'ego, ponieważ przypomina mi ciemne centrum Chicago hofbrau, jak Miller's Pub lub bar Berghoff. Rzadko spotyka się takie miejsca w Kalifornii (poza Musso & Franks w Hollywood). Lefty's to nocne życie wyłączone. Jest dużo miejsca na łokcie, aby prowadzić dobrą rozmowę, czy to przy barze, czy w tylnej budce.
Lefty grał w Philadelphia Phillies, Brooklyn Dodgers i New York Giants w późnych latach dwudziestych i trzydziestych. Historyczne zdjęcia baseballowe, które otaczają bar, są ziarniste, czarno-białe i nie wszystkie są wyśmiewane, jak jakiś bar sportowy XXI wieku. Jeśli chodzi o samego Lefty'ego, jego twarz wygląda jak worek ziemniaków. Specjalności dnia Lefty's serwowane są w stylu kawiarni. Lefty's słynie z żywej peklowanej wołowiny, podawanej na gorąco i na talerzu z ziemniakami i warzywami. Każdego dnia św. Patryka restauracja sprzedaje do 1500 funtów peklowanej wołowiny.
Z przodu sali znajduje się piano bar, przy którym może kręcić się kilkanaście osób. Ktoś gra na pianinie siedem nocy w tygodniu. Były burmistrz Willie Brown jest częstym gościem piano baru. 24-miejscowy bar główny jest podobno jednym z największych w mieście i oferuje stołki barowe wykonane z kijów baseballowych.
Francis Lefty O’Doul zmarł w 1969 roku w wieku 72 lat. Został pochowany pod zieloną trawą w Cypress Lawn Memorial Park w Colma, na południe od San Francisco. Nie możesz przegapić jego nagrobka. Jest to wysoki na 6 stóp kawałek granitu, na którym wygrawerowano jego statystyki, kij bejsbolowy i epitafium: MĘŻCZYZNA W ZIELONYM SKARBIE. . . BYŁ TU W DOBRYM CZASIE I MIAŁ DOBRY CZAS, GDY BYŁ TU. Oczywiście. O’Doul był współlokatorem Babe Ruth’s w 1920 roku, kiedy oboje wymyślali Yankees.
Lefty jest prawie zamknięte w 1997 roku. Miesięczny czynsz w rozwijającej się dzielnicy Union Square podwoił się do 50 000 USD, a poprzedni właściciele nie mogli związać końca z końcem. To był rok, w którym planowałam polecieć do San Francisco na Sylwestra i ostatnią noc w Lefty's. Ale Jim Bovis podszedł do talerza. Kupił Lefty's na początku 1998 roku. Jego syn Nick, 40 lat, zarządza teraz barem i restauracją. Przez ostatnie 38 lat Jim Bovis był właścicielem Gold Dust Lounge tuż za rogiem Lefty’s przy 247 Powell St.
Podczas prohibicji dom wodewilowy i schronienie, które stało się salonem Gold Dust Lounge, były połączone podziemnym tunelem. Bovis znał starego zapolowego. Lefty przychodził do mnie, kiedy go tu nie było, mówi Bovis, gdy w tle gra Jimmy'ego Buffetta Why Don't We Get Drunk and Screw. Jeździł zielonym cadillakiem. Kiedy Lefty go miał, prowadził dobrą operację. Mężczyźni klienci nosili garnitury i krawaty. Panie nosiły czapki i rękawiczki. Nocny barman Larry Lane dodaje: Mówili o wylicytowaniu tego miejsca w 1997 roku. Jest tu kilka całkiem wartościowych pamiątek. Gdyby ściany mogły mówić . . .
Lefty O’Doul’s jest otoczony prawie 400 elementami pamiątek baseballowych. Łup zawiera nietoperze Lefty'ego i zdjęcia celebrytów, które sam zrobił. Podobnie jak ja, Lefty był fotografem amatorem. Są zdjęcia z autografem Joe DiMaggio z San Francisco i jego narzeczonej Normy Jean DiMaggio (Marilyn Monroe) na koncercie USO z 8 lutego 1954.
Miłośnicy historii mogą zrobić jedyne w swoim rodzaju ujęcie Lefty'ego ściskającego dłoń japońskiego cesarza Hirohito, który zaprosił O'Doula do Pałacu Cesarskiego. Lefty odegrał kluczową rolę we wprowadzeniu baseballu do Japonii. Japończyk nazywał się Lefty O-Dou-San. W czerwcu zeszłego roku Lefty O’Doul został pierwszym i jedynym Amerykaninem, który został wprowadzony do Galerii Sław japońskiego baseballu (położonej tuż przy Bramie 21 w Tokyo Dome w Tokio). Generał Douglas MacArthur odniósł się do roli O'Doula w powojennej odbudowie Japonii w 1949 r. jako do największej dyplomacji w historii. Siły okupacyjne nie były zachwycone pobytem w Japonii, a Japończycy nie byli zadowoleni, że Amerykanie kręcą się w pobliżu.
Lefty był menedżerem Pacific Coast League San Francisco Seals w 1949 roku. Zabrał swoich pomniejszych ligowców na podnoszącą morale burzę w Japonii, gdzie powitał ich MacArthur. Więzy Lefty'ego z Japończykami sięgały roku 1931, kiedy koncertował po kraju z gwiazdorskim zespołem, w skład którego wchodzili Lou Gehrig, Lefty Grove i Mickey Cochrane. Zdjęcie tego oddziału z autografem wisi obok telewizora za południowym krańcem baru. Rok później O'Doul wrócił do Japonii z miotaczem Chicago White Sox Tedem Lyonsem i znanym łapaczem (i szpiegiem w niepełnym wymiarze godzin) Moe Bergiem, aby trenować graczy z różnych tokijskich uniwersytetów.
Wesoły Lane jest barmanem w Lefty's od 1980 roku. Lane przypomina mi starego pisarza Johnny'ego Carsona, Pata McCormicka. Około 20 osób powiedziało mi, że przypomina im to miejsce w Nowym Jorku zwane Kamieniem Blarney, mówi Lane podczas swojej wczesnej nocnej zmiany. Biorąc pod uwagę, że Lefty grał we wszystkich trzech nowojorskich drużynach: Yankees, Brooklyn Dodgers, New York Giants, kiedy to otworzył, prawdopodobnie wzorował się na tym.
Bovis nie zrobił nic, by zmienić poprzeczkę. Trzyma się motto w menu: Robić coś dobrze od 1958 roku. Bovis dodał śniadanie, więc Lefty's otwiera się teraz o 7 rano. Specjalnością domu jest Home Run Breakfast (dwa naleśniki, jajka, bekon). Kiedy Bovis poznał Lefty'ego, został fanem baseballu. Lane, dodaje, Wiele zespołów odwiedzających zatrzymuje się po drugiej stronie ulicy w hotelu St. Francis, tak jak dawno temu. Kiedy Giganci grali w Candlestick Park, zostali na lotnisku. Dzięki nowemu Pacific Bell Park blisko centrum, drużyny pozostają blisko Lefty’s. Nawet Lefty O’Doul Bridge przecina Zatokę McCoveya i China Basin, prowadząc do Pac Bell Park.
Lane mówi: To świetna zabawa dla klientów, gdy przy barze siedzi siedmiu facetów, a pięciu z nich ma pierścienie World Series. Cubs oczywiście nie były w Lefty O'Doul's. Niektórzy członkowie Arizona Diamondbacks znaleźli Lefty'ego. Były kocur Mark Grace jest świetny, mówi Lane. Jest zabawny. On sam jest imprezą. Doświadczeni weterani to świetna zabawa. Czasami dostajesz nowicjusza z nastawieniem. Ogólnie rzecz biorąc, uzyskujemy niezłą równowagę. To w 50 procentach miejscowi, a inni pochodzą z całego świata, co czyni go interesującym. To bezpieczne miejsce. Wyrzuciłem stąd tylko sześciu czy siedmiu facetów w ciągu 23 lat, co jest niespotykane.
Jak Lane tak bardzo przywiązał się do Lefty'ego? To zabawne, odpowiada Lane. Właśnie rozmawiałem z barmanem Mike'iem Rappem w Capp's Corner [ogromne sałatki w przystępnej cenie przy 1600 Powell St., w North Beach] i właśnie w to wpadliśmy. Tutaj jest dobra równowaga klientów. Żadne z nas nigdy nie spotkało Lefty'ego. Ale czujemy, że go znaliśmy. Ty też.
Noc zawsze mija dobrze w Lefty's, ostatnim wspaniałym barze sportowym w Ameryce.
Taqsam: