„Nie jestem twoją idealną meksykańską córką” potwierdza talent wschodzącej gwiazdy Steppenwolf
Karen Rodriguez pokazuje pokłady bólu i nadziei w żałobie nastolatka w adaptacji przebojowej powieści YA, której akcja toczy się w Chicago.
Trumna stoi pionowo na jednym końcu sceny dla Nie jestem twoją idealną meksykańską córką, adaptacji Wilka stepowego dla młodych dorosłych powieści YA Eriki L. Sánchez. Z przerwami jest zajęty przez aktora, który gra Olgę, nieżyjącą starszą siostrę nastoletniej bohaterki Julii. Ale nawet gdy jest pusta, trumna pozostaje na swoim miejscu; Wydaje się, że śmierć Olgi może zdefiniować życie Julii.
Sánchez, urodzona w Cicero i wykładowca na Wydziale Studiów Latynoamerykańskich i Latynosów na DePaul University, swoją powieść w 2017 roku umieściła w Chicago. Julia ma 15 lat, gdy starsza o siedem lat Olga zostaje potrącona przez samochód i zabita. Wyczuwamy, że Olga była idealną meksykańską córką — mieszkała w domu, uczęszczała do college'u i pomagała utrzymać rodzinę. Julia, która marzy o uczęszczaniu do prestiżowego college'u i zostaniu pisarką, czuje się jak czarna owca, usiłując nawiązać relacje z pogrążoną w żałobie matką i dalekim ojcem.
Kiedy: Do 21 marca, potem 1–5 kwietnia
Gdzie: Steppenwolf Theatre Company, 1650 N. Halsted St.
Bilety: 20 - 30 USD
Informacje: steppenwolf.org
Czas działania: 1 godzina 30 minut bez przerwy
Powieść (która pozostaje w pierwszej dziesiątce na liście bestsellerów dla młodych dorosłych New York Timesa ponad dwa lata po jej publikacji) w naturalny sposób pasuje do serialu dla nastolatków Steppenwolf; jako opowieść o dojrzewaniu osadzona w Chicago, wydaje się duchowym następcą Dom na Mango Street Sandry Cisneros, który dekadę temu zdobył adaptację Wilka stepowego dla młodych dorosłych, napisany przez dramatopisarkę Tanyę Saracho.
W przypadku Perfect Mexican Daughter adaptatorem jest Isaac Gómez, wschodzący lokalny talent, który ma własne spojrzenie na oczekiwania meksykańskiej rodziny. (Gómeza The Leopard Play, czyli smutne piosenki dla zagubionych chłopców, głęboko osobista praca na temat seksualności i latynoskiej męskości będzie grana w Steep Theatre w Edgewater do 14 marca)
Gómez zachowuje pierwszoosobowy punkt widzenia powieści, pozwalając Julii (Karen Rodriguez) na opowiedzenie własnej historii, gdy pracuje nad własnym smutkiem, jednocześnie zajmując się szkołą, podaniem na studia i swoim pierwszym chłopakiem. Julia często wychodzi poza swoją teraźniejszość, nawet w połowie swojego pierwszego pocałunku z Connorem (Harrison Weger), by uraczyć publiczność. W pewnym momencie, który może wydawać się znajomy fanom serialu Fleabag, Connor nawet wzywa Julię do tej dysocjacji, którą przypisuje jej skłonnościom pisarskim — zawsze obserwuje siebie, tworząc własną historię po drodze.
Sánchez i Gómez umiejętnie uchwyciły poczucie podwójnej tożsamości, które może odczuwać wiele dzieci imigrantów w pierwszym pokoleniu. Julia urodziła się i wychowała w Chicago, ale Connor — zamożny biały chłopiec z Evanston — nadal chce wiedzieć, gdzie jest na ich pierwszym spotkaniu. z z (pytanie, które wywołało jęki nastolatków na widowni podczas sobotniego występu otwierającego). A pan Ingman (Peter Moore), którego Julia opisuje jako jedynego białego nauczyciela, którego lubię, zachęca ją do napisania eseju aplikacyjnego na studia o jej doświadczeniach jako dziecko nielegalnych imigrantów, nie zastanawiając się, jak mogłoby to zagrozić jej rodzicom.
Rodzice Julii są bardziej z grubsza zarysowani. Apá (Eddie Martinez) pozostaje cichym szyfrem przez większość sztuki, podczas gdy Amá (Charín Alvarez) jawi się jako wręcz okrutna, porównując Julię nieprzychylnie do swojej siostry, odcinając ją od przyjaciół i ostatecznie rozrywając jej dziennik na strzępy. Możliwe, że mamy zobaczyć Amę przez pryzmat niespokojnego POV Julii, ale ona czyta jako bez skrupułów złośliwa. Rewelacja babci Julii w późnej fazie sztuki, choć wyraźnie ma na celu wyjaśnienie, dlaczego jej matka jest taka surowa, nie spełnia swoich wymagań.
Ta wymiana zdań, część burzliwej podróży do Meksyku, która przychodzi i odchodzi w ciągu około pięciu minut, jest jednym z wielu wątków, które mijają nas w trakcie 90-minutowego scenariusza Gomeza. Idealna meksykańska córka może czasami czuć się nieco meandrująca, z bitami o próbach Julii odkrywania sekretów swojej zmarłej siostry, które mają taką samą wagę, jak licealne sprzeczki. Przyjaciółki Julii, Lorena (Leslie Sophia Perez) i Juanga (Robert Quintanilla), są szczególnie skąpi.
Ale gra ostatecznie kończy się sukcesem dzięki sile występu Rodrigueza. Rodriguez, należąca do nowego pokolenia członków zespołu Steppenwolf i częsta muza Gomeza, jest niezwykle zwycięska, gdy zabiera nas w swoją pewność siebie, ukazując pokłady bólu i nadziei kryjące się pod tym, co łatwo może być odpychająco drażliwą postacią. Julia może nie jest idealna, ale Rodriguez sprawia, że warto jej kibicować.
Kris Vire jest niezależnym pisarzem z Chicago.
Taqsam: