Martin Luther King Jr. i rasistowskie korzenie przepisów dotyczących kontroli broni
Grupy zajmujące się prawami czarnej broni należą do tych, którzy kwestionują nowojorskie prawo, które wymaga, aby wnioskodawcy wykazali właściwy powód, aby uzyskać licencję na noszenie broni palnej.
Po zbombardowaniu jego domu w 1956 roku Martin Luther King Jr. wystąpił o pozwolenie na noszenie broni. Pomimo potencjalnie śmiertelnych zagrożeń, z jakimi spotkał się King jako przywódca bojkotu autobusów w Montgomery w stanie Alabama, szeryf hrabstwa Mac Sim Butler powiedział, że nie.
W przyszłym tygodniu Sąd Najwyższy rozważy zakwestionowanie nowojorskiej ustawy podobnej do ustawy z Alabamy, która upoważniła lokalnych urzędników, takich jak Butler, do decydowania, kto może skorzystać z konstytucyjnego prawa do noszenia broni. Raporty wzywające Trybunał do unieważnienia statutu Nowego Jorku obejmują kilka organizacji afroamerykańskich, które podkreślają długą tradycję zbrojnej samoobrony przez Czarnych, rasistowskie korzenie przepisów dotyczących kontroli broni oraz ich nieproporcjonalny wpływ na mniejszości rasowe i etniczne.
Dogłębne relacje polityczne, analizy sportowe, recenzje rozrywkowe i komentarze kulturalne.
Poszedłem do szeryfa, aby uzyskać pozwolenie dla tych ludzi, którzy mnie pilnują, powiedział King na spotkaniu w lutym 1956 roku innym organizatorom protestów. W istocie mówił: „Jesteś do dyspozycji łobuzów”.
W tym czasie w Alabamie nielegalne było noszenie pistoletu w jakimkolwiek pojeździe lub ukrywanie go przy sobie bez licencji. Prawo mówi, że sędzia spadkowy, szef policji lub szeryf mogą wydać licencję, jeśli wydaje się, że wnioskodawca ma uzasadnione powody, aby obawiać się zranienia swojej osoby lub mienia, lub ma jakikolwiek inny uzasadniony powód do noszenia pistoletu.
Obecnie Alabama, podobnie jak większość stanów, wymaga od funkcjonariuszy organów ścigania wydania zezwolenia na noszenie, chyba że wnioskodawca jest prawnie zdyskwalifikowany. W przeciwieństwie do tego Nowy Jork wymaga, aby wnioskodawcy wykazali słuszną przyczynę, amorficzny standard, którego nie spełnia ogólne zainteresowanie samoobroną.
Jak zauważa National African American Gun Association w swojej opinii Sądu Najwyższego, południowe stany historycznie stosowały tego rodzaju uznaniowe prawo do noszenia broni, aby rozbrajać Czarnych, pozostawiając ich na łasce przemocy białej supremacji. Afroamerykanie, którzy łamali prawo, ryzykowali aresztowaniem za korzystanie z praw wynikających z Drugiej Poprawki.
To pozostaje prawdą w Nowym Jorku, jak zauważają w swoim raporcie Black Attorneys of Legal Aid i kilka innych organizacji zajmujących się obrońcami publicznymi. Mówią, że każdego roku reprezentujemy setki ubogich ludzi, których Nowy Jork oskarża o korzystanie z prawa do posiadania i noszenia broni, z których prawie wszyscy są czarnoskórymi lub Latynosami.
Ta sytuacja nie jest zaskakująca, mówi raport, biorąc pod uwagę początki nowojorskiego systemu licencjonowania broni. Ustawa Sullivana z 1911 r., która wymagała licencji na posiadanie broni ręcznej i dawała lokalnej policji dużą swobodę w decydowaniu, kto może ją zdobyć, została uchwalona po latach histerii z powodu przemocy, którą media i establishment przypisywały mniejszościom rasowym i etnicznym – zwłaszcza Czarnym. i imigranci włoscy.
Opinia w tym tygodniu
Tygodniowy przegląd opinii , analiza i komentowanie zagadnień dotyczących Chicago, Illinois i naszego kraju przez zewnętrznych współpracowników, czytelników Sun-Times i redakcję CST.
SubskrybujRaport z Black Guns Matter dowodzi, że prawo Nowego Jorku jest częścią ograniczeń dotyczących broni palnej, które południowe stany nałożyły po wojnie secesyjnej. Kiedy czternasta poprawka zakazywała jawnie rasistowskich praw, biali zwolennicy supremacji przeszli na pozornie neutralne zasady, które w praktyce utrudniały lub uniemożliwiały czarnoskórym obronę.
Black Guns Matter podkreśla, że zbrojna samoobrona zawsze była niezwykle ważna dla społeczności Afroamerykanów – tradycja, która wywodzi się od walki z niewolnictwem po ruch na rzecz praw obywatelskich. Do stosunkowo niedawna, jak wyjaśnia profesor prawa Uniwersytetu Fordham, Nicholas Johnson w swojej książce z 2014 r. „Murzyni i broń”, główne organizacje czarnych, takie jak National Association for the Advancement of Coloured People, niezłomnie podtrzymywały tę tradycję.
Nigdy więcej. Fundusz Obrony Prawnej i Edukacyjnej NAACP, który wyrósł z kampanii zbierania funduszy opartej na skutecznej obronie Czarnych, którzy używali broni, by oprzeć się rasistowskiej agresji, poparł lokalne zakazy używania broni ręcznej, które Sąd Najwyższy uchylił w 2008 i 2010 roku.
W przypadku Nowego Jorku organizacja twierdzi, że stanowy wirtualny zakaz publicznego noszenia jest ważnym narzędziem w walce z przemocą w mieście. Nie uwzględnia nawet możliwości, że zbrojna samoobrona może być ważnym narzędziem w odpowiedzi na ten sam problem.
Jacob Sullum jest starszym redaktorem magazynu Reason. Śledź go na Twitterze: @JacobSullum
Wyślij listy do list@suntimes.com
Taqsam: