Kompozytor „Czarnej Pantery” Ludwig Goransson ma najlepszy rok w historii
Był częścią dwóch największych momentów popkultury tego roku – z filmem Czarna Pantera i piosenką This Is America.
Ale w przeciwieństwie do Michaela B. Jordana czy muzycznego alter ego Donalda Glovera Childish Gambino, Ludwig Goransson może przejść ulicą niezauważony.
W wieku 34 lat utalentowany kompozytor ze Szwecji przeżywa najlepszy rok w swojej karierze. Ukończył muzykę do filmu uber -Sukces Black Panther, nawet podróż do Senegalu na trzy tygodnie i RPA na tydzień, aby uczyć się o muzyce afrykańskiej.
Otrzymał trzy nominacje do nagrody Grammy za pracę produkcyjną i pisanie piosenek na albumie Gambino Awaken, My Love!, a duet osiągnął jeszcze większe wyżyny dzięki epickiej To jest Ameryka — i jej zapowiedziany film — który stał się wirusowy i stał się hitem nr 1 w maju.
Goransson skomponował także muzykę do Venom, wydanej w październiku, i zrobił muzykę do filmu Creed II.
Aha, pracował też z Beyonce i Jay-Z.
Zdecydowanie czuję, że żyję marzeniem, mówi Goransson, który podpisał kontrakt z wytwórnią Jay-Z Roc Nation. Ale staram się nie uszczypnąć, bo nie chcę się obudzić.
Pracowałem nad małym zwiastunem trasy. To był tylko krótki drobiazg, ale nadal byli to Beyonce i Jay-Z.
Goransson pracował przez wiele miesięcy nad Creed II, z Jordanem w roli głównej, mówiąc, że franczyza jest tak bliska mojemu sercu, ponieważ film z 2015 roku był jednym z pierwszych filmów studyjnych, do których skomponował muzykę.
Goransson przeniósł się do Ameryki, by studiować na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, gdzie poznał Ryana Cooglera i skomponował muzykę do znanego już studenckiego filmu reżyserskiego. Kiedy Coogler wyreżyserował uznany niezależny film Fruitvale Station, poprosił Goranssona. Creed i Czarna Pantera wkrótce podążyli za nimi.
Przy każdym projekcie poznajemy się bardziej, mówi Goransson o swoim związku z Cooglerem, który nie reżyserował Creed II, ale był producentem wykonawczym.
Goransson, który obecnie mieszka w Los Angeles, dorastał w Linkoping, dwie godziny na południe od Sztokholmu. Zaczął grać na gitarze w wieku 7 lat — jego ojciec jest nauczycielem gry na gitarze. W wieku 9 lat zakochał się w Metallice.
Wtedy pomyślałem: „OK, chcę spędzić 10 godzin dziennie ćwicząc grę na gitarze do końca życia”, mówi. A potem tata dał mi przenośny dyktafon, więc zacząłem pisać własną muzykę.
Po ukończeniu USC dostał pracę jako asystent kompozytora Theodore'a Shapiro, początkowo przy komedii Tropic Thunder z 2008 roku.
Od razu stało się jasne, że ma swój własny głos jako kompozytor, a to naprawdę rzadkie, mówi Shapiro, który napisał muzykę do Destroyer, The Devil Wears Prada i Blades of Glory, a także napisał muzykę do Wilka z Wall Street.
Bardzo rzadko można znaleźć kogoś, kto naprawdę przyjeżdża z wyjątkową wrażliwością, mówi Shapiro. Po prostu myśli trochę inaczej niż wszyscy inni.
Harmonogram Shapiro nie pozwalał mu na komponowanie muzyki do nowego wówczas serialu telewizyjnego Community, który zadebiutował w 2009 roku. Polecił więc Goranssona.
Tam poznał Glovera. Wspólna praca nad piosenką do serialu doprowadziła do wymiany pomysłów Goranssona i Glovera na mixtape Gambino Culdesac z 2010 roku. Od tamtej pory pracują razem.
Naprawdę fajnie jest pracować z Donaldem, że jest takim człowiekiem renesansu, mówi Goransson, który był również producentem dla Chance the Rapper i HAIM. Po prostu się popychamy, a ja ciągle się uczę, stawiam sobie wyzwania.
Z Gambino Goransson zdobył nominacje do nagrody Grammy za album roku za Awaken i płytę roku oraz za najlepszą piosenkę R&B za przebój Redbone. Piosenka Gambino zdobyła jego pierwszą nagrodę Grammy — najlepszy tradycyjny występ R&B — kategorię przyznawaną tylko wykonawcom, a nie producentom czy autorom piosenek.
W tym sezonie nagród Goransson wygląda jak rozpalony do białości pretendent, od Grammy po Oskary, dzięki Czarnej Pantery i This Is America, nad którymi on i Gambino zaczęli pracować trzy lata temu.
Goransson mówi, że komponowanie dla niezwykle dochodowego projektu Marvel Studios wiązało się z ogromną presją.
Ponieważ był biały i pochodził ze Szwecji, grając w takim filmie, była duża presja, mówi. Po przeczytaniu scenariusza wiedziałem, że jedynym sposobem na nagranie muzyki do tego filmu jest wyjazd do Afryki, prowadzenie badań, nauka i trening z jednymi z największych muzyków, jakich kiedykolwiek spotkałem.
Shapiro mówi, że Goransson nie musiał tego robić. Mógł zostać w domu i przeprowadzić badania. Ale on… naprawdę zagłębił się w niezwykłym stopniu, a to zaangażowanie wyraźnie ujawniło się w muzyce, którą napisał.
Shapiro mówi, że Goransson ma do niego pewność, która jest naprawdę magnetyczna, ale także jest dla niego prawdziwa życzliwość.
Taqsam: