Kevin Lankinen z Blackhawks ani nie obraził się, ani nie przestraszył przybycie Marca-Andre Fleury'ego
Lankinen, pewny siebie jak zawsze, nadal chce być bramkarzem Blackhawks nr 1 w tym roku, ale w międzyczasie cieszy się, że może uczyć się od postaci ojca, takiej jak Fleury.
Kevinowi Lankinenowi nigdy nie brakowało pewności siebie.
Więc kiedy w lipcu usłyszał bramkarza Blackhawks nr 1 z poprzedniego sezonu, że w zasadzie stracił pracę, którą właśnie zapracował – oczywiste implikacje, gdy Hawks zdobyli panującego zwycięzcę trofeum Vezina, Marca-Andre Fleury – nie był urażony. . Po prostu czuł się jeszcze bardziej zmotywowany.
Nadal chcę być numerem 1, powiedział w poniedziałek Lankinen. To mój cel. Lubię rywalizować. Jestem konkurentem. Od zawsze startowałem w zawodach przez całą moją karierę. Po prostu mając takiego faceta jak [Fleury], który przeszedł przez to wszystko, widział to wszystko, będzie dla mnie dobrą osobą do – za każdym razem w praktyce – walki z nim, po prostu nauczenia się czegoś od niego.
Jeśli chcesz być najlepszy pewnego dnia, musisz uczyć się od najlepszych, musisz konkurować z najlepszymi, a na koniec musisz pokonać najlepszych. Taki jest mój punkt widzenia.
Kiedy doszło do handlu, Lankinen był w Helsinkach w Finlandii, ciesząc się letnią przerwą, ale także ciężko trenując na ten sezon. Po tym, jak Fleury zobowiązał się do przeprowadzki do Chicago, on i Lankinen wymienili teksty, ale Lankinen skupiał się głównie na sobie.
Pod koniec ubiegłego sezonu stwierdził, że znalezienie i śledzenie krążka w ruchu to obszar, w którym musi się poprawić. Jego zmagania z tym przyczyniły się do jego odpadnięcia w kwietniu: po zakończeniu marca z rekordem 13-8-4 i procentem oszczędności 0,921, przeszedł 4-6-1 z procentem oszczędności 0,881 w ostatnich 12 występach.
Ale bez pełnego zespołu, z którym mógłby ćwiczyć, Lankinen i jego osobisty trener musieli być kreatywni, aby odtworzyć te sytuacje, w których panuje duży ruch.
– Wyciągnęliśmy całą masę opon i wszystkie te stożki – powiedział Lankinen z uśmiechem. Umieściliśmy kilku facetów przed siecią... [i kilku strzelców, którzy] używali różnych komunikatów, aby ukryć swoje uwolnienie.
Niedawno trening Lankinena przesunął się w kierunku innego obszaru, który zidentyfikował jako wymagający poprawy: jego umiejętności grania krążkiem przed obrońcami. On i trener bramkarzy Hawks, Jimmy Waite, skupili się na tym podczas zgrupowania.
Lankinen również wchodzi do tego obozu z lepszym zrozumieniem, jak działa NHL i jak mentalnie radzić sobie z grą, nawet jeśli wciąż czeka – jak tęsknie od stycznia – na swój pierwszy start w wyprzedanym United Center. Jego niezawodność była imponująca jako debiutant; teraz ma już trochę doświadczenia, żeby to poprzeć.
Wchodząc w ten sezon, wiesz, że to będzie kolejka górska emocji, ponieważ tak w zasadzie wygląda gra w hokeja, powiedział. [Chodzi o] zarządzanie własnymi nerwami i bycie fajniejszym sobą. Nie chcesz być zbyt wysoko, nie chcesz być zbyt nisko, ponieważ… jeśli będziesz po prostu robić właściwe rzeczy każdego dnia, osiągniesz pożądane rezultaty.
Szafki Lankinena i Fleury znajdują się tuż obok siebie, a 26- i 36-letni bramkarze już wiążą się z lodem. Lankinen opisał Fleury jako jednocześnie nowego faceta i postać ojca. Fleury określiła Lankinena jako bardzo miłego, bardzo uprzejmego... [i] bardzo utalentowanego.
Realistycznie rzecz biorąc, nie ma szans, aby Fleury nie była od razu numerem 1 Hawksa, nawet jeśli podział 60-40 startów ma sens, aby Fleury była wypoczęta, a Lankinen aktywny. Ale Jastrzębie są zachwycone, że Lankinen jest tak chętny do walki z Fleury o każdy z tych startów, a Lankinen nie próbuje ukrywać tych ambicji.
To absolutnie taka postawa, jakiej pragniemy, powiedział trener Jeremy Colliton. Chcemy, aby walczyli o wszystko, co dostaną, i dotyczy to również pozostałych bramkarzy. Nic nigdy nie jest wyryte w kamieniu. Rzeczy mogą się zmienić.
[Lankinen] ma świetne nastawienie, ma dużo pewności siebie, ma niesamowitą etykę pracy i to mu pomoże.
Taqsam: