Bezdomni jeźdźcy L otrzymują opiekę Night Ministry
Ostatnią obroną Chicago dla biednych są dwa centra pomocy w terminalach CTA „L”.
To jest dosłownie koniec linii. CTA Blue Line kończy się w Forest Park, gdzie pociągi L przyjeżdżają co 15 minut, zatrzymują się na krótko, a następnie rozpoczynają podróż powrotną o długości 26,9 mil na wschód do centrum, a następnie na północny zachód do O'Hare.
To także koniec linii, w przenośni, dla mieszkańców Chicago, których połączenie choroby psychicznej, pecha, złych wyborów życiowych i nieumiejętności radzenia sobie w złej, spustoszonej przez COVID gospodarce zmusza ich do jeżdżenia dziś wieczorem pociągami w poszukiwaniu ciepłego, suchego schronienie w tę 30-stopniową noc pod koniec lutego.
Było ciężko, mówi Ladislao Vasquez, krótko po 21:00. Mówi, że przez 20 lat pracował na budowie, ale po postrzeleniu stracił oko. Czasy są ciężkie.
Opinia
Jest tutaj, bo w poniedziałki i środy od godz. do 1 w nocy Ministerstwo Nocy, ostatni odcinek postrzępionej sieci opieki społecznej w Chicago, prowadzi coś w rodzaju szpitala polowego/bezpłatnego komisarza/klinikę dla bezdomnych, oferując usługi pracownika socjalnego, stosy zapasów — skarpet, czapek, bielizny, grzebieni — papierowe torby z przekąskami, palety z wodą i pielęgniarka lub dziś wieczorem lekarz.
Przygotowuję swoje biuro, mówi doktor Ralph Ryan, emerytowany kardiolog, rozkładając szary ekran przy schodach przy wejściu do stacji, aby zapewnić odrobinę prywatności bezdomnym pacjentom, gdy wyjaśniają mu swoje dolegliwości i uzależnienia.
Co skłania 69-letniego lekarza do opuszczenia względnego raju Elmhurst, aby leczyć bezdomnych za darmo przez sześć nocy w miesiącu? Odpowiedź jest zwodniczo prosta.
Lubię służyć niedostatecznie obsłużonym, mówi Ryan, który robi to od czterech lat. Zacząłem w autobusie — toczącym się autobusie kliniki medycznej, który Nocna Służba wysyła w rejony miasta o niskich dochodach — a potem skierowałem się ku medycynie ulicznej.
Night Ministry wysyła również lekarzy z plecakami w miejsca, do których nie może dojechać autobus, jak na przykład najgłębsze podziemne rampy odchodzące od Lower Wacker Drive i obozowiska namiotowe pod drogami ekspresowymi.
Są na końcu liny, mówi Ryan. Właśnie tam chciałem być. Bo właśnie tam jesteśmy potrzebni.
Akcja CTA Night Ministry rozpoczęła się w czerwcu; robią to samo na terminalu przy 95. ulicy Czerwonej Linii. Nawet gdy pracownicy się ustawiają, tworzy się długa kolejka, która ostatecznie sięga około 20 osób. Ryan szacuje, że każdego wieczoru widuje się od 100 do 150 osób. Za każdym razem, gdy przyjeżdża pociąg, ochroniarz Troy Fulcher idzie na górę i przechodzi przez pociąg, mówiąc ludziom, że Ministerstwo Nocy jest na dole.
Upewnij się, że oddychają, przypomina mu Ryan.
Sir, sir, mówi Fulcher do bezwładnej formy. Wszystko w porządku? Ministerstwo Nocy jest na dole. Chcesz zejść na dół?
Czytelnicy zirytowani tym, że dzielą samochód L z jedną lub trzema bezdomnymi osobami, mogą się zastanawiać, dlaczego CTA nie wyrzuca ich z pociągów, zamiast pomagać im czuć się bardziej komfortowo.
CTA nie może legalnie usunąć osób, które wydają się być bezdomne, mówi rzecznik CTA Brian Steele, powołując się na Kartę Praw Stanu Illinois dotyczącą Ustawy o Bezdomności z 2013 roku.
Dobrze. Ale CTA nie musi też zezwalać Ministerstwu Nocy na urządzanie im imprezy dwie noce w tygodniu.
Bezdomność jest znacznie większym problemem społecznym, nie dotyczy CTA, mówi Steele. To coś, czym musimy się zająć. Jednym ze sposobów, w jaki to robimy, jest partnerstwo, za pośrednictwem miasta Chicago, z wieloma agencjami pomocy społecznej: Thresholds, Catholic Charities, Featherfist.
Nie chodzi o to, by wspierać bezdomnych, którzy mieszkają w pociągach, ale żeby w końcu wysiąść i odbudować ich życie.
Celem tych usług jest uzyskanie pomocy tym osobom w rozwiązywaniu problemów bezdomnych, mówi Steele. Widzimy, że te programy mogą pomóc nam rozwiązać problem na większą i trwalszą skalę, a nie po prostu usuwać ludzi z systemu.
Przejażdżki kolejowe CTA ucierpiały w 2020 roku, o 65% mniej niż rok wcześniej. Czy bezdomność na L up?
Czy ten rok jest inny niż w poprzednich latach? Nie wiem, czy widzieliśmy jakikolwiek wzrost, mówi Steele. Mogę powiedzieć, że bezdomność to prawie zawsze pory roku. Zaczynają rosnąć w listopadzie i grudniu i są wyższe w miesiącach zimowych.
Ministerstwo Nocy współpracuje z wolontariuszami, aby dostarczyć jedzenie na ich teren; często grupa kościelna zjawia się z 100 kanapkami, aby spotkać się z autobusem medycznym na określonym przystanku. Dziś wieczorem Kenneth Purnell, szef kuchni w Columbus Manor Residential Care Home na West Side, przyniósł urnę gorącej zupy z kurczaka, radiomagnetofon grający pieśni gospel i serce pełne miłości.
Niech cię Bóg błogosławi, mówi do tych, którzy sięgają po styropianową miskę zupy.
Wychodzę, żeby oddać, wyjaśnia Purnell, który często odwiedza obozowiska bezdomnych z jedzeniem. Jestem chrześcijaninem.
Ryan w lateksowych rękawiczkach trzyma stopę bezdomnego, który tydzień wcześniej odmroził je.
Upewnij się, że twoje stopy pozostają suche, radzi. Do końca nocy zrobi wszystko, od rozdawania masek dla oczekujących w kolejce po poradnictwo uzależnionemu od heroiny, który próbuje zerwać z nałogiem.
Jak w przypadku każdego zgromadzenia bezdomnych, nie wszystko jest spokojne. Większość czeka cierpliwie, ale nie wszyscy. Niektórzy idą bezpośrednio do pracowników Ministerstwa Nocy, domagając się uwagi. Kobieta owinięta czerwono-białym kocem wydaje się czuć, że obiecano jej laskę i biega z miejsca na miejsce, gniewnie nalegając, by jej ją dać teraz.
To trudna grupa, mówi Ryan. Jedzenie jest nośnikiem ich zaufania. Większość schodzi, bo je nakarmimy. Opieka medyczna jest pomocnicza dla tych, którzy chcą usiąść i porozmawiać, pokazać mi ranę, poprosić o pomoc w znalezieniu podstawowej opieki.
Poziom chorób psychicznych wśród grup jeżdżących pociągami jest wysoki i jest to jedna z największych słabości całego systemu medycznego. Próbuję je połączyć. Próbując zapewnić im opiekę, upewnij się, że jest im ciepło na noc. To jest populacja, do której nie docieramy.
Cóż, generalnie nie docieram do miejsc innych niż stacja CTA w Forest Park w zeszłą środę wieczorem.
Taqsam: