„The Craft: Legacy”: magia sequela polega na szacunku dla problemów nastolatków
Cztery młode czarownice w tej niesamowicie zabawnej i dzikiej przejażdżce tworzą ujmującą drużynę.
Jednym z najlepszych horrorów dla nastolatków z lat 90. był niespodzianka The Craft (1996), z Robinem Tunney, Fairuzą Balk, Neve Campbell i Rachel True jako kwartetem marginesowych wyrzutków w eleganckiej szkole parafialnej, którzy odkrywają swoje wewnętrzne wiedźmy i spowodować wszelkiego rodzaju spustoszenie. To było jak Clueless spotyka Carrie i pośród całego nadprzyrodzonego szaleństwa, podjęło takie kwestie, jak rasistowskie zastraszanie, przemoc domowa i dynamika władzy między klasami społecznymi nastolatków.
Columbia Pictures przedstawia film napisany i wyreżyserowany przez Zoe Lister-Jones. Oceniono na PG-13 (za elementy tematyczne, treści surowe i seksualne, język i krótkie materiały dotyczące narkotyków). Czas trwania: 94 minuty. Dostępne w środę na żądanie.
Teraz nadchodzi The Craft: Legacy, który jest godnym towarzyszem na obu frontach. Zapewnia mnóstwo nadprzyrodzonych emocji z filmu drive-in, ale także inteligentnie i z szacunkiem bada szereg aktualnych i istotnych kwestii, od podróży osoby transpłciowej po to, dlaczego stereotypowo macho nadal nie jest łatwo wyjść z często skomplikowanych relacji między młodymi kobietami, które chcą mieć siłę dziewczyny i wspierać się nawzajem – ale mogą być tak samo wredne jak Wredne Dziewczyny z dawnych czasów.
Rzemiosło: Dziedzictwo to inteligentna, zadziorna, szalenie zabawna i szalona gra utalentowanej scenarzystki i reżyserki Zoe Lister-Jones, która jest również aktorką znaną między innymi z sitcomu CBS Life in Pieces. Lister-Jones nasyca prawie każde ujęcie stylem, dostarczając jeden z lepiej wyglądających i bardziej angażujących horrorów roku. I chociaż Legacy działa jako samodzielny film i nie jest to warunek wstępny, aby zobaczyć The Craft przed obejrzeniem tego, gorąco polecam, abyś najpierw obejrzał oryginał i to wszystko, co zamierzam o tym powiedzieć.
Dziedzictwo zaczyna się od uświęconego tradycją horroru, w którym rodzic i dziecko zaczynają od nowa w nowym domu, w którym wszystko będzie lepsze, tylko poczekaj i zobaczysz. Michelle Monaghan to Eunice, samotna matka, a Cailee Spaeny to jej nastoletnia córka Lily. Monaghan i Spaeny mają niesamowitą chemię, natychmiast ustanawiając potężną i kochającą dynamikę matka-córka, o czym świadczy ich entuzjastyczne granie z Alanisem Morissette's Hand in My Pocket podczas ich podróży do nowego życia. Lily obiecała zachować otwarty umysł, kiedy przeprowadzą się do gigantycznego domostwa nowego romantycznego zainteresowania Eunice, Adama (David Duchovny) i trzech synów Adama: starszych samców alfa, Jacoba (Charles Vandervaart) i Isaiaha (Donald MacLean Jr.), oraz młodszy i bardziej wrażliwy Abe (Julian Grey), jedyny, który stara się być miły dla Lily.
Duchovny jest głuchym gwizdem, ponieważ Adam, rodzaj guru praw mężczyzn, który napisał książkę zatytułowaną Uświęcona męskość, organizuje seminaria zachęcające swoich współbraci, by się bronili i rządzi domem żelazną ręką. Nawet kiedy śmieje się z siebie i mówi, że zażartował z tatą, jest coś… wyłączony o tym facecie.
Powiedzieć, że pierwsze dni Lily w szkole to trąba powietrzna, to mało powiedziane. Przeżywa upokarzający moment zażenowania echem sceny ze wspomnianej Carrie, szydzi z niej drapieżny łobuz Timmy (Nicholas Galitzine) i odnajduje pokrewne dusze we Frankie (Gideon Adlon), Lourdes (Zoey Luna) i Tabby (Lovie). Simone), trzy nowicjuszki (zgadza się), które szukały bardzo potrzebnej czwartej, która może uzupełnić kwartet magii powietrza, ognia, wody i ziemi i wykładniczo zwiększyć ich kolektywne moce. Lily słyszy ich głos i mówi z ironicznym niedopowiedzeniem: DUŻO, ale słucham…
Scenarzysta-reżyser Lister-Jones przedstawia nam oczekiwane sceny z filmów licealnych na korytarzach i w salach lekcyjnych, obowiązkową imprezę wybuchową itp., zrównoważoną z rosnącym elementem nadprzyrodzonym, gdy dziewczęta uczą się doskonalić swoje rosnące umiejętności. (Otrzymujemy nawet sekwencję treningową i inicjacyjną w stylu Rocky'ego, ustawioną na Siedemnaście przez Sharon Van Etten, i jest po prostu zbyt świetna.) Rzucają zaklęcie na toksycznego Timmy'ego, a on staje się Obudzonym Timmym, który jest oświecony i gorliwy - i nagle zainteresowana Lily, która czuje to samo. To szesnaście świec, tylko świece zostały zapalone przez… czary! Ale bogato wypełniony scenariusz Listera-Jonesa jest wypełniony ostrymi zakrętami, więc nawet fabuła Woke Timmy trafia do miejsca, którego byśmy się nie spodziewali.
Wiemy, że w The Craft: Legacy nadciąga czarodziejska burza i jesteśmy prawie pewni, że wiemy, skąd się ona bierze, ale to nie umniejsza po prostu szaleństwa tych kulminacyjnych konfrontacji. W tym momencie naprawdę zaczęliśmy kibicować kwartetowi, zwłaszcza naszej bohaterce Lily. Cailee Spaeny, Lovie Simone, Gideon Adlon i Zoey Luna są razem absolutnie ujmujące i naturalne. Ze swoim niecodziennym wyczuciem stylu i błyskotliwym humorem oraz prawdziwą siłą i odwagą, byliby siłą, z którą należy się liczyć, nawet jeśli nie mogliby nawet zgasić świecy z drugiego końca pokoju.
Zarejestruj się naBiuletyn Rozrywkowy
Dziękujemy za zarejestrowanie się!
Sprawdź w swojej skrzynce odbiorczej powitalną wiadomość e-mail.
E-mail (wymagany) Rejestrując się, zgadzasz się na nasze Informacja o prywatności a użytkownicy europejscy zgadzają się na politykę przesyłania danych. SubskrybujTaqsam: