„That Good Night”: charyzmatyczny występ wieńczy karierę wielkiego Johna Hurta
W swojej ostatniej roli filmowej wszechstronny aktor gra pisarza, który próbuje naszkicować własną śmierć.
Daty premiery filmów są często opóźniane z wielu powodów, szczególnie w tych niepewnych czasach, a w przypadku That Good Night jest to szczególnie słodko-gorzkie późne przybycie. Ten uroczy, poruszający i dowcipny brytyjski dramat nakręcony w 2015 roku był ostatnią główną rolą filmową Sir Johna Hurta, który zmarł z raka trzustki w styczniu 2017 r. w wieku 77 lat. Wszechstronny Pan Hurt (Midnight Express, Alien, filmy o Harrym Potterze i możemy tak mówić) gra potężnego twórczego artystę, który umiera na raka w film sprawia, że jest to jeszcze bardziej przejmujące.
Trinity Creative Partnership przedstawia film wyreżyserowany przez Erica Stylesa i napisany przez Charlesa Savage'a. Brak oceny MPAA. Czas trwania: 92 minuty. Dostępne we wtorek na żądanie.
Oparta na sztuce NJ Crispa z 1996 roku, That Good Night podróżuje bardzo znajomą drogą i nigdy nie mamy wątpliwości, gdzie to się skończy, ale dzięki pięknym ujęciom reżysera Erica Style'a, przedstawiającym cudowne miejsca w Algarve w Portugalii; ostry scenariusz Charlesa Savage'a i odpowiednio ukoronowanie kariery występem Hurta (z dobrą drugoplanową pracą małej obsady), jest to urocze i staromodne studium postaci z odrobiną chytrego humoru i, oczywiście, więcej niż kilka chwil sięgania po tkanki.
Chociaż That Good Night powstało przed niedawną premierą Kos, ma echa tego wrześniowego wydania, w którym wystąpiła Susan Sarandon jako matriarcha rodziny ze śmiertelną chorobą, która postanowiła zakończyć swoje życie na własnych warunkach. Ale podczas gdy Lily z Sarandon poinformowała swoją rodzinę o swojej decyzji i faktycznie zebrała ich razem na pożegnalny weekend, Ralph Maitland, słynny powieściopisarz i scenarzysta z Hurta, powiedział tylko jednej osobie o swoich zamiarach: wytwornemu, bezimiennemu gościowi w śmietance -kolorowy garnitur będący członkiem tajnego stowarzyszenia ułatwiającego proces eutanazji, ale dopiero po rygorystycznym przesłuchaniu w celu ustalenia, czy klient jest, że tak powiem, w 100% pewien pragnienia śmierci. The Visitor, jak nazywa się go w napisach końcowych, gra budzący grozę Charles Dance, a sceny, w których Hurt i Dance werbalnie ogradzają płot są złote.
Wyglądając na wątłego i czasami cierpiącego na błędy w myślach, Ralph miota się o swojej wspaniałej willi w ciągłym stanie głupoty, wiecznie narzekając na to czy tamto, wydając złośliwe uwagi, które odbijają się od jego cierpliwej, ale wciąż uwielbiającej i znacznie młodszej drugiej żony, Anny ( Sofia Helin), była pielęgniarka, która zakochała się w Ralphie, gdy był hospitalizowany z powodu choroby serca i nigdy nie oglądała się za siebie. Utknęła z nim i jest z tym w porządku. Ralph, ku zaskoczeniu Michaela, zaprasza swojego syna, który był w separacji, Michaela (Max Brown) na weekendową wizytę, ale sytuacja zaczyna się niebezpiecznie, gdy Michael pojawia się ze swoją dziewczyną Cassie (Erin Richards), która natychmiast czuje ukłucie niegrzecznych ciosów Ralpha i znosi to, dopóki nie wystarczy. Podobnie jak Anna, Cassie jest słodką, miłą i cierpliwą kobietą, ale nie należy jej lekceważyć.
Jak wielu dorosłych synów tak wielu znakomitych ojców w tak wielu filmach, Michael nigdy nie był w stanie uciec przed legendarnym cieniem swojego taty. Michael jest pisarzem, tak jak jego ojciec, ale jak Ralph zawsze szybko zauważa, Michael roztrwonił swój talent, robiąc bezpieczne, opłacalne komercyjnie projekty, zamiast się popychać. W rzeczywistości Ralph okazuje więcej czułości młodemu synowi gospodyni niż własnemu synowi. (Mały chłopiec gra Noah Jupe, o dobre pięć lat młodszy od niego w aktualnym serialu HBO Zguba. )
That Good Night bierze swój tytuł z wiersza Dylana Thomasa Do Not Go Gentle Into That Good Night, ze słynnym wersem o tym, jak starość powinna płonąć i szaleć u schyłku dnia, wściekłość, wściekłość, przeciw umieraniu światła, i to jest całkiem wyraźna wskazówka Ralph zmieni zdanie na temat zakończenia rzeczy. Dochodzi do przebudzenia niemal w stylu Ebenezera Scrooge'a, dzięki wygodnemu zwrotowi akcji, a w końcowych scenach That Good Night nabiera ciepłego, choć melancholijnego blasku, i to dla nas zaszczyt, że John Hurt wciąż jest na szczycie swojej gry, nawet gdy po raz ostatni wracał do domu.
Zarejestruj się naBiuletyn Rozrywkowy
Dziękujemy za zarejestrowanie się!
Sprawdź w swojej skrzynce odbiorczej powitalną wiadomość e-mail.
E-mail (wymagany) Rejestrując się, zgadzasz się na nasze Informacja o prywatności a użytkownicy europejscy zgadzają się na politykę przesyłania danych. SubskrybujTaqsam: