„Spell”: Najwyższy czas, aby fani horrorów cieszyli się jeszcze bardziej „Misery”
W tym hipnotyzującym filmiku kolejna wesoła kobieta trzyma jako zakładnika innego rannego mężczyznę, z mrocznym magicznym akcentem.
Po głośnym sukcesie Szklanej pułapki w 1988 r. nastąpił atak podróbek, od Under Siege (Szklana pułapka na statku) przez Pasażera 57 (Szklana pułapka w samolocie) przez Speed (Szklana pułapka w autobusie) po nagłą śmierć ( Die Hard na arenie hokejowej), a lista stale rośnie w XXI wieku.
Wiesz, czego tak naprawdę nie widzieliśmy? Po sukcesie genialnego oryginału w 1990 roku nie widzieliśmy całej masy Nędzy. Nie dostaliśmy Nędzy w luksusowym hotelu, Nędzy w pensjonacie, Nędzy w przyczepie kempingowej, Nędzy w internacie , Nędza w czasie akcji … nic!
Paramount Pictures przedstawia film w reżyserii Marka Tonderai, napisany przez Kurta Wimmera. Ocena R (przemoc, niepokojące/krwawe obrazy i język). Czas trwania: 103 minuty. Otwarte w piątek w lokalnych teatrach i na żądanie.
Kontynuując nasz ciąg recenzji nowych filmów z Tygodnia Strachu w tym tygodniu (w tym Chodź zagrać oraz Rzemiosło: Dziedzictwo ), najnowszym dodatkiem jest Spell — i tak, jest to bezwstydny hołd złożony Misery, wraz z awarią na odludziu; ciężko ranny mężczyzna budzący się w sypialni obcego domu; pozornie wesoła, ale dość szalona opiekunka ze strony matki, która opiekuje się mężczyzną, trzymając go jako zakładnika i podtrzymując narkotyki; makabryczna i okaleczająca sekwencja, która uniemożliwi ofierze chodzenie w najbliższym czasie, a nawet wizytę szeryfa lokalnego okręgu, która odchodzi na bok.
Ach, ale oto niespodzianka: Czar to nieszczęście w wiejskich Appalachach, z mroczną magią Hoodoo!
Reżyser Mark Tonderai i scenarzysta Kurt Wimmer przygotowali cudownie pokręconą scenografię z naprawdę przerażającymi i groteskowo zapadającymi w pamięć sekwencjami horroru, ożywionymi przez wspaniałe występy małego zespołu, prowadzonego przez odpowiednio stoickiego i ponuro zdeterminowanego Omariego Hardwicka (Being Mary Jane, Power on Starz) w roli Jamesa Caana/zakładnika oraz nieoceniona aktorka-weteranka Loretta Devine w roli Kathy Bates/złoczyńca.
Marquis Hardwick jest wyrafinowanym, odnoszącym sukcesy prawnikiem z dobrze prosperującą praktyką, wspaniale urządzonym domem i kochającą rodziną, w tym jego żoną Veorą (Lorraine Burroughs) i dwójką ich dzieci, Samsarą (Hannah Gonera) i Tydonem (Kalifa Burton). Markiz nigdy nie opowiada o swoim dzieciństwie w Appalachach, ale przerażające blizny na jego plecach i retrospekcje mówią nam, że został brutalnie potraktowany przez ojca i otrzymał bardzo mroczne lekcje na temat pewnego sposobu życia. Kiedy markiz dowiaduje się, że zmarł jego ojciec, z którym nie żyje, Veora mówi, że rodzina będzie mu towarzyszyć na pogrzebie, jako wyraz wsparcia rodziny.
Wielki błąd, Veroa. Ogromny.
Wszyscy wskakują do małego samolotu markiza i odlatują w góry — ale nadciąga śmiertelna burza i dochodzi do straszliwej katastrofy, a kiedy markiz się budzi, jest poważnie ranny i znajduje się w sypialni na piętrze w odległym domu w lesie kraj zajmowany przez Eloise (Loretta Devine) i jej męża Earla (wspaniały John Beasley). Jeśli chodzi o jego rodzinę: wesoła, wesoła, zawsze uśmiechnięta Eloise mówi, że Marquis był sam, kiedy go znaleźli, i chociaż chcieliby spełnić jego prośbę o telefon do władz, nie mają telefonu ani najbliższego szpitala jest 50 mil stąd — więc najlepiej, żeby markiz odpoczął i spożył domowe lekarstwa Eloise, a w końcu będzie na tyle silny, by odejść i dowiedzieć się, co stało się z jego żoną i dziećmi.
W końcu. Być może. Prawdopodobnie nigdy.
Gdy Marquis i Eloise ustalają dynamikę Misery — ona się nad nim kręci i uwielbia go, ale trzyma go zamkniętego w pokoju, on zachowuje wdzięczność, nawet gdy planuje ucieczkę — dowiadujemy się, że Eloise i Earl oraz otaczająca społeczność są głęboko zaangażowani mroczna magia, uzupełniona nocnymi rytuałami i ofiarą na czas przybycia krwawego księżyca. Eloise trzyma pudełko lalek voodoo, które wyglądają dokładnie tak, jak ich ludzkie odpowiedniki, a jeśli zrobi coś w rodzaju wyjęcia języka z lalki, prawdziwy człowiek straci zdolność mówienia.
Zaklęcie ma odpowiednio mroczny, zamglony i halucynogenny wygląd, z deszczem lejącym się w środku nocy, gdy Marquis udaje się przynajmniej tymczasowo uwolnić i odkrywa szokujące, przerażające i nadprzyrodzone prawdy o tym, co naprawdę się dzieje. Wszystko to jest dostarczane w fajnym stylu filmu B, który pasuje do materiału, a w dużej mierze dzięki występom Hardwicka, a zwłaszcza Devine, Spell utrzymuje nas zahipnotyzowanych aż do ostatniego blasku brutalnej, krwawej chwały.
Zarejestruj się naBiuletyn Rozrywkowy
Dziękujemy za zarejestrowanie się!
Sprawdź w swojej skrzynce odbiorczej powitalną wiadomość e-mail.
E-mail (wymagany) Rejestrując się, zgadzasz się na nasze Informacja o prywatności a użytkownicy europejscy zgadzają się na politykę przesyłania danych. SubskrybujTaqsam: