Skandal! Seria White Sox-Astros ma tylko zastrzyk (fałszywego?) oburzenia, którego potrzebował
Astros to banda oszustów i nie ma znaczenia, czy to prawda.
Skradzione znaki. Pojemniki na śmieci. Buczenie i drwiny — gdziekolwiek się udają.
Astros to banda oszustów i nie ma znaczenia, czy to prawda. Nadal są traktowani jako tacy przez fanów baseballu na całym świecie – i przeciwników, takich jak White Sox – ponieważ zostali zatrzymani za zinstytucjonalizowanie nieuczciwych praktyk w sezonach 2017 i 2018.
Nie możesz nic zrobić z percepcją, powiedział w poniedziałek menedżer Astros Dusty Baker, ponieważ percepcja jest tym, czym ją postrzegasz.
Dokładnie tak. Zaczekaj, czy to ma sens?
Ale nieważne. Jak Astros śmią nadal kalać nieskazitelny wizerunek baseballu?
Związane z
Zestaw White Sox, Rodon do gry 4 ALDS
Hazard, rasizm, kokaina, sterydy. . . OK, więc to tylko kradzież znaków, wszyscy nagle (znowu) wpadają w szał, odkąd łagodzący Sox Ryan Tepera wrzucił koktajl Mołotowa do klubu przeciwnika po meczu 3 American League Division Series. Tepera twierdził, że Astros wciąż mają reputację robienia szkicowych rzeczy i sugerował, że ich zwycięstwa w Igrzyskach 1 i 2 w Houston były — jak to ująć? — nieuczciwie zdobyty.
Ale to nie jest tak naprawdę historia, dodał Tepera, Sox wrócił do serii dzięki zwycięstwu 12-6 w gwarantowanym polu stawki. Przychodzimy tu pobawić się. Będziemy konkurować. Nie będziemy się martwić o to, co zrobią.
Nie będziesz się martwić? Za późno na to, bub. Mimo deszczu, który przełożył mecz 4 na wtorek, starcie Sox-Astros jest przetarte na sucho z urazą i gotowe do pożaru.
Proszę, niech ktoś inny powie coś podburzającego, abyśmy mogli wzmocnić fałszywe oburzenie.
Czy zdajemy sobie sprawę, że istnieją pewne zespoły, które są lepsze w przekazywaniu znaków w drugiej bazie? Tak, absolutnie, powiedział łagodzący Sox Aaron Bummer.
Nie jest to dokładnie bluźniercza pieśń, jak te, które fani Sox skierowali do Astros w Game 3, ale poruszy igłę.
Baker odniósł się do insynuacji Soxów jako ciężkich oskarżeń i insynuował – nawiasem mówiąc, słusznie – że jeden zespół próbujący nauczyć się języka migowego innego nie jest do końca czarną sztuką. Dzieje się tak, ponieważ, jak przyznaje nawet menedżer Sox, Tony La Russa, robią to wszystkie zespoły. To tradycja starsza niż łapanie za krocze i plucie tytoniu.
Ale nie pozwólmy, aby prawda stanęła na drodze dobrej historii.
„Nie wdaję się w te rzeczy”, powiedział La Russa. Po prostu nie wdaję się w to. Ale staram się zdać sobie sprawę, że to jest Ameryka, a gracze mogą mówić, co chcą, i mogę powiedzieć, że nie wchodzę w to, jeśli chcę.
Nie wchodzi w to? La Russa tak się w to wciągnęła, że kilka lat temu, kiedy pracował w operacjach Major League Baseball, wpadł na wielki pomysł, że biegacze z drugiej bazy powinni odwrócić się plecami do bazy domowej i skierować się w stronę centralnego pola, podczas gdy łapacz odkłada sygnały. . Sędzia z drugiej bazy powiadomi biegacza, kiedy będzie mógł zawrócić i zachowywać się jak rozsądnie zdrowy na umyśle człowiek.
Wtedy nie musiałbyś przez to wszystko przechodzić, powiedział.
La Russa zasugerował to ulepszenie gry w biurach MLB, ale — czy uwierzysz? — spadło na głuche uszy.
No cóż. Rzeczy takie, jakie są, nie są takie złe. Po dwóch grach ta seria była kompletnym niewypałem. Wtedy Sox sprawił, że było to interesujące. A teraz — z kilkoma nieoczekiwanymi słowami zapalającymi — sprawili, że śpiewa.
Baker wtrącił się ze wspaniałym, oczywiście zaplanowanym zingerem dostarczonym w poniedziałek.
Słuchałem dziś rano Erica Claptona, powiedział, i miał piosenkę, wiesz: „Zanim mnie oskarżysz, musisz spojrzeć na siebie”. Wiesz, co mam na myśli? To wszystko, co mam do powiedzenia.
Ale Baker przeoczył ważny szczegół: Zanim mnie oskarżysz, to w rzeczywistości oryginał Bo Diddley, który Clapton nagrał wiele lat później. Miłośnicy muzyki z Chicago powinni dobrze znać nazwisko Diddley, Rock and Roll Hall of Famer, który dorastał w South Side. Czy wiesz, że on też był zagorzałym fanem Soxów? Tego też nie wiem, ale udawajmy, że to prawda. Jak Baker śmie przywłaszczać sobie naszą muzykę?
Pamiętaj jednak: bez względu na to, o czym Sox wrzeszczy, nadal posiadają tytuł najbardziej skandalicznej drużyny w historii postsezonowego baseballu. Tak, skandal Black Sox z 1919 roku. Niesławnych ośmiu mężczyzn wykluczonych z gry za rzucanie World Series. Zhańbieni mężczyźni, w tym Chick Gandil, Happy Felsch, Szwed Risberg, Buck Weaver, Lefty Williams i oczywiście Joe Jackson bez butów.
Co prowadzi nas do najbardziej palącego pytania: co, do cholery, stało się ze wszystkimi wspaniałymi pseudonimami baseballowymi?
Taqsam: