„Opiekunka” przedstawia dziką młodą gwiazdę, a potem szuka gdzie indziej
Wydaje się, że to taki piękny pomysł.
Film, którego akcja rozgrywa się na początku lat 20. XX wieku, napisany przez twórcę Downton Abbey, Juliana Fellowesa, kierowany przez Michaela Englera (który wyreżyserował wiele odcinków Abbey i był za kamerą nadchodzącego filmu Downton) i z udziałem Elizabeth McGovern, która oczywiście grała Corę Crawley , hrabina Grantham, przez cały cykl ukochanej serii.
Spotkanie w pewnym sensie! Znakomity.
Niestety, letni dramat zatytułowany The Chaperone to zdecydowanie mniej niż suma jego składników.
Oparta na powieści Laury Moriarty, The Chaperone opisuje podróż nastoletniej Louise Brooks (Haley Lu Richardson) z Wichita w stanie Kansas do Nowego Jorku, około pół tuzina lat przed tym, jak Brooks stał się supergwiazdą kina niemego ze słynnym bobem ostrzyżenie.
Brzmi jak obiecujący materiał, tak? Ale film nazywa się The Chaperone i rzeczywiście, większość fabuły koncentruje się na Normie McGovern'a i bez urazy dla Normy i jej przygód w operze mydlanej, ale prawie za każdym razem, gdy zajmuje centralne miejsce, zastanawiamy się, co jest młode i szalenie utalentowana, a także bardziej niż trochę dzika Louise Brooks.
To tak, jakby cały film wcześnie skręcił w złą stronę i nigdy nie skręcił.
Norma z McGovern's to prima i porządna nestorka społeczeństwa Wichita z wyższej klasy średniej, która zgłasza się na ochotnika, by towarzyszyć 15-letniej Weszie w podróży pociągiem do Nowego Jorku, gdzie początkująca gwiazda będzie chciała rozwijać swoją karierę taneczną. Po drodze Norma beszta Louise, by opierała się pokusie, mówiąc jej rzeczy w stylu: „Mężczyźni nie lubią cukierków, które zostały rozpakowane”. … Może i jest czysty, ale nie wiedzą, gdzie to było.
Po przybyciu do Nowego Jorku tylko od czasu do czasu dostrzegamy doświadczenia Louise, gdy historia przenosi nacisk na poszukiwanie Normy, by poznać jej przeszłość. Okazuje się, że Norma została adoptowana i chce wytropić swoich biologicznych rodziców.
Chcę się dowiedzieć, kim jestem – mówi Norma do zakonnicy z sierocińca, w której spędziła trochę czasu, zanim została adoptowana.
Jesteś dzieckiem Bożym, mówi surowa zakonnica.
To nie odpowiedź, którą Norma miała nadzieję usłyszeć.
Dostajemy kilka retrospekcji dotyczących wieloletniego małżeństwa Normy z Alanem (Campbell Scott, który w tych filmach z epoki zawsze wygląda idealnie jak w domu), w których nie wszystko jest tym, czym się wydaje. Nawiązuje też nieoczekiwaną przyjaźń z niemieckim imigrantem (Geza Rohrig) i przeżywa dramatyczne spotkanie z kobietą o imieniu Mary O’Dell (Blythe Danner, kładąc to mocno z irlandzkim akcentem).
To wszystko składa się na nieco interesujący melodramat, ale życie Opieki trzeszczy tylko wtedy, gdy Norma stara się powstrzymać, powiedzmy, entuzjazm Louise.
Proszę, nie martw się, że stracę dziewictwo, mówi Louise do zszokowanej Normy. Nie przyniosłem go tutaj. Zostawiłem to gdzieś w Kansas.
Innym razem Norma tropi Louise w dzikim barze jazzowym, gdzie Louise wpycha jej drinka w twarz i mówi: Podoba ci się, Norma! To dżin, dżin jest tym, czym jest!
Ale wkrótce wracamy do historii Normy, która, niestety, jest tematem zwykłego dramatu. Pomimo najlepszych wysiłków McGovern i wsp., The Chaperone jest lekkim drobiazgiem.
„Opiekunka”
★ ★
Dystrybucja PBS przedstawia film w reżyserii Michaela Englera, napisany przez Juliana Fellowesa, oparty na powieści Laury Moriarty. Brak oceny MPAA. Czas trwania: 108 minut. Otwarcie w piątek w Gene Siskel Film Center i Landmark Renaissance Place w Highland Park.
Taqsam: