„Msza”: Rodzice szkolnej strzelanki spotykają rodziców ofiary w palącym dramacie filmowym
Intensywne zgromadzenie przyciąga empatyczne i mocne występy Marthy Plimpton, Jasona Isaacsa, Reeda Birneya i Ann Dowd.
Nigdy nie słyszymy wystrzału broni, ani nie dostrzegamy nawet przebłysku poległej ofiary w palącej i rozdzierająco efektownym dramacie kameralnym Mszy, a jednak jest to historia zrodzona z przemocy, opowieść o następstwach tragedii i o tym, jak spowodował ogromne i nieusuwalne szkody uboczne u bliskich osób zaangażowanych w przerażające wydarzenie wiele lat temu.
Bleecker Street przedstawia film napisany i wyreżyserowany przez Fran Kranz. Oceniono PG-13 (za treści tematyczne i krótki, mocny język). Czas trwania: 111 minut. Otwiera się w piątek w AMC River East.
Ściśle skonstruowany, niemal nieznośnie surowy i naturalistyczny film scenarzysty i reżysera Frana Kranza rozgrywa się głównie w piwnicy pod małym kościołem, gdzie wolontariuszka parafii o imieniu Judy (Breeda Wool) nerwowo ustawia stół i krzesła, mając nadzieję, że zrozum to dobrze, ponieważ rzeczowa pracownica socjalna Kendra (Michelle N. Carter) poucza Judy, gdzie umieścić pudełko chusteczek, a tak przy okazji, te przekąski na bocznym stoliku nie były tak naprawdę potrzebne, ponieważ to wygrało nie być spotkaniem towarzyskim.
Wprowadź dwie pary w średnim wieku: Gail (Martha Plimpton) i Jay (Jason Isaacs) oraz Richard (Reed Birney) i Linda (Ann Dowd). Pozostawieni sami w pokoju wymieniają niezręczne uprzejmości, niewinnie wypytują o swoje rodziny, dziękują sobie nawzajem za zgodę na to spotkanie. Gail wyjmuje garść zdjęć. Linda przyniosła słoik, który oznaczał coś wyjątkowego dla jej syna.
Czujemy wagę wszystkiego, co nie zostało powiedziane, dopóki nie zaczną to mówić. Syn Richarda i Lindy, Hayden, był głęboko zakłopotanym chłopcem z historią nieregularnego zachowania, który pewnego dnia pojawił się w szkole średniej z bronią i bombą i zabił 10 kolegów z klasy, zanim odebrał sobie życie. Jedną z ofiar był syn Gail i Jaya, Evan, ich cenny, słodki i niewinny chłopiec.
Od tamtej pory Richard stał się szczerym adwokatem, Gail nigdy nie była w stanie pozbyć się żalu, Richard i Linda rozwiedli się. Gail i Jay chcą wiedzieć, czy Richard i Linda mogli zrobić coś, co mogłoby uniemożliwić ich synowi dotarcie do tak ciemnego i brutalnego miejsca; Richard i Linda raz po raz wyrażali wyrzuty sumienia z powodu przerażającego szału zabijania Haydena, ale są też urażeni, ponieważ zostali zbombardowani groźbami śmierci i publicznie zawstydzeni, i nie dano im możliwości odbycia nabożeństwa żałobnego. Hayden był 11NSofiara; był ich synem. Gail i Jay naprawdę nie chcą tego słyszeć.
Msza wydaje się być wyreżyserowaną sztuką wprowadzoną do kina, z dyskretną kamerą, która daje nam poczucie podsłuchiwania tego intensywnego, emocjonalnego i, miejmy nadzieję, oczyszczającego zgromadzenia. Wszyscy czterej członkowie głównego zespołu grają empatycznie i potężnie. Gail Plimpton jest prawie sparaliżowana latami żałoby, Jay Isaac jest pełen gniewu, Linda Dowd desperacko stara się zapewnić wszystkim odrobinę komfortu, a Richard Birney szczerze żałuje, ale też niecierpliwi i prawie urażony, że musi tu być.
Gdy te cztery ranne osoby rozmawiają o możliwych czynnikach przyczyniających się do popadnięcia Haydena w szaleństwo, podnoszone są kwestie dostępności broni, zdrowia psychicznego, brutalnych gier wideo, odpowiedzialności rodziców za uzyskanie pomocy dla zmartwionego dziecka itp. – ale ten pokój poniżej Kościół jest mikrokosmosem dla kraju, który od lat debatuje nad tymi kwestiami, mimo że masowe strzelaniny stały się tak nieprzyzwoicie rutynowe, że nie zawsze są już na pierwszych stronach gazet.
Taqsam: