Sprawiedliwe relacje: zestaw startowy do myślenia i mówienia o wyścigu
Kiedy w końcu będziemy mieli poważną, twardą, bezwarunkową dyskusję na temat stosunków rasowych?
Zdecydowanie rozpoczęliśmy rozmowę. Ale potem rozmowy często się kończą, prowadząc albo do podziałów, które oddalają nas dalej, albo do fałszywej nadziei, że wznieśliśmy się ponad naszą brzydką przeszłość.
Biorąc pod uwagę, że luty to Czarny Miesiąc Historii, to dobry czas, aby nacisnąć przycisk resetowania i zacząć myśleć o tym, jak możemy lepiej omawiać i poprawiać relacje rasowe.
Zaledwie dekadę temu, po wyborze Baracka Obamy, wielu cyników i ekspertów przedwcześnie oświadczyło, że żyjemy w społeczeństwie postrasowym.
Zasugerowano, aby Afroamerykanie usiedli i zamknęli się teraz, gdy nasz kraj wybrał afroamerykańskiego prezydenta. A niektórzy z nas czuli, że może — tylko może — dni jawnego rasizmu są już za nami.
Ale to, co zostało przeoczone, to tsunami nienawiści i podłości wrzące, bulgoczące i wrzące pod społeczną i polityczną okleiną harmonijnej Ameryki.
Pojawiły się znaki, wskazówki i wzory, które pojawiły się subtelnie, a wkrótce potem wywołały niegrzeczne przebudzenie na kamerach wideo.
Pamiętasz zaraz po pierwszym wyborze Obamy, kiedy słynny profesor Harvardu Henry Louis Gates Jr. został aresztowany za włamanie i wejście do jego własnego domu w Massachusetts? Pamiętasz zjadliwą krytykę i reakcję, gdy Obama skomentował niefortunny incydent?
Następnie Obama, Gates, wiceprezydent Joe Biden i oficer dokonujący aresztowania, sierż. James Crowley usiadł na trawniku przed Białym Domem, aby przedyskutować tę sprawę przy drinkach podczas tego, co jest obecnie znane jako szczyt piwny.
Niestety aresztowanie Gatesa było momentem na radarze – wybaczalną anomalią, która bladła w porównaniu ze śmiercią Trayvona Martina i setkami przypadków brutalności policji wobec Afroamerykanów uchwyconych na wideo. Agresja, zaciekłość i nieludzkość, których byliśmy świadkami – w tym śmierć Laquana McDonalda tutaj w Chicago – zszokowały i obudziły świadomość ludzi każdej rasy.
Wielu białych, którzy są zbulwersowani, zakłopotani i współczują trudnej sytuacji Afroamerykanów, współpracowało z Afroamerykanami i innymi osobami, domagając się reformy policji i odpowiedzialności.
Ale kiedy pracują nad tymi kwestiami, zdali sobie sprawę, że istnieje głębszy problem związany z motywacją tych nikczemnych czynów.
Teraz może nadszedł czas, aby ONZ wyznaczyła przewodniczącego ds. różnorodności i integracji, ponieważ biorąc pod uwagę stronniczość polityków, prawdopodobieństwo, że tak się stanie w Ameryce jest minimalne lub zerowe.
Aż do tego dnia, oto mój proponowany zestaw startowy do rozwiązywania relacji rasowych:
• Przeznacz dzień lub dwa na odwiedzenie Narodowego Muzeum Historii i Kultury Afroamerykanów oraz Muzeum Holokaustu Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie. Wyjście z muzeów w niezmienionej postaci jest prawie niemożliwe z perspektywy, rozmowy i traktowania innych.
• Jeśli podróż do Waszyngtonu jest zbyt droga, odwiedź Muzeum DuSable w Chicago oraz Illinois Holocaust Museum and Education Center w Skokie.
• Przeczytaj Pamiętnik Anny Frank i zespół grał dalej, który dotyczy epidemii AIDS, oraz Africana: Prawa obywatelskie: odniesienie do ruchu, który zmienił Amerykę od A do Z.
• Zaproś doświadczonego mówcę i facylitatora do swojej szkoły, kościoła/synagogi/świątyni/meczetu, ratusza lub miejsca pracy, aby poprowadził szczere rozmowy na temat wyścigu.
• Inwestuj w miejskie, śródmiejskie i wiejskie szkoły i społeczności, aby umożliwić im poszerzenie ich doświadczeń kulturowych.
• Ćwicz samorządność. Bądź odpowiedzialny za swoje zachowanie. Z każdą rozmową i spotkaniem możesz kwestionować stereotypy, wzmacniać je lub zacierać.
• Wyeliminuj wszystkie słowa i tony, które obrażają lub oczerniają innych.
• Zdobądź lub wzmocnij umiejętności rozwiązywania konfliktów. Wiedz, kiedy milczeć i odejść.
• Angażuj się w rozmowy i relacje z ludźmi, którzy mają odmienne poglądy kulturowe lub religijne niż twoje własne.
• Poznaj swoją historię, aby docenić wkład swoich przodków do Ameryki. Odkryj wytrwałość, poświęcenie i odporność naszej wspólnej podróży.
Biblia mówi: Mój lud ginie z powodu braku wiedzy (Ozeasz 4:6). Zatem zamiast rozmowy opartej na bliznach, politycznej propagandzie i strachu, zacznijmy rozmowę skoncentrowaną na wiedzy i chęci dostrzeżenia dobra w bliźnim. Im szybciej to zrobimy, tym szybciej będziemy mogli się pogodzić i uzdrowić.
Theresa Dear jest wyświęconą starszą w Afrykańskim Metodystycznym Kościele Episkopalnym i pastorem pomocniczym w kościele DuPage AME w Lisle.
Taqsam: