Reese Witherspoon, „Znowu w domu” ludzie są sympatyczni, jeśli nie można się z nimi powiązać
W Home Again mamy klasyczny przypadek Comfort Food Movie – lekki i przewiewny kawałek eskapistycznej taryfy osadzony w bańce przywilejów wyższej klasy średniej, w której rozwód, niepokoje w dzieciństwie i kryzysy zawodowe są rozwiązywane skutecznie i porządnie. zwykle z mnóstwem migoczących świec w tle.
Aha, a wygodne jedzenie to dosłownie resztki sushi z Nobu; ogromne śniadania, które zawstydziłyby brunch w Four Seasons, i danie domowej lasagne wygodnie pozostawione w lodówce na wypadek, gdyby ktoś potrzebował widelca nocnego nieba.
Ujmijmy to w ten sposób: kiedy postacie są widziane wrzucając torby z Bed, Bath and Beyond w pewnym momencie, jest to znak, że robią krok wstecz.
Reese Witherspoon, tak urocza i wygrywająca jak zawsze, gra Alice, niedawno rozstaną matkę dwóch dziewczynek.
W otwierającym komentarzu, który odtwarza montaż czarno-białych zdjęć i domowych klipów filmowych, Alice mówi nam, że urodziła się w Los Angeles w 1977 roku. Ojciec Alice był utalentowanym, podróżującym po świecie, odnoszącym sukcesy finansowo... zwycięski reżyser, który poślubił i rozwiódł się z wieloma swoimi czołowymi damami, w tym z matką Alice (Candice Bergen).
Bez obrazy, Alicjo, ale historia życia i czasów twojego ojca brzmi jak o wiele bardziej bałaganiarstwo i prawdopodobnie ciekawsza pasza dla filmu fabularnego niż historia Alicji.
Nieśmiała przed ukończeniem 40 lat, Alice przeprowadziła się z Nowego Jorku do Los Angeles z dwiema córkami: Isabel (Lola Flannery) i Rosie (Eden Grace Redfield). Dziewczyny, zwłaszcza młoda Rosie, wypowiadają jedno-linijki w sposób, który oznajmia: „Jesteśmy DZIECIĘCYMI AKTORAMI, CZY NIE JESTEŚMY UROCZE!
Alice rozstała się ze swoim mężem Austenem (Michael Sheen), na wpół pompatycznym, odzianym w sweter, znanym dyrektorem muzycznym, który stawia karierę przed rodziną. Poza tym jest Brytyjczykiem, więc wiemy, że jest trochę łobuzem!
Alice i jej córki przeprowadzają się do wielomilionowego domu, w którym Alice dorastała. Co za miejsce. Mam na myśli, że PENSJONAT na tej posiadłości kosztowałby milion dolarów. Więc tak, chociaż ból serca jest bólem serca w każdym przedziale podatkowym, myślę, że przeciętna samotna matka oglądająca ten film nie będzie odnosiła się do Alice na każdym poziomie.
A teraz poznajmy trzech najmilszych młodych mężczyzn, którzy kiedykolwiek zrobili wielki krok do Los Angeles w nadziei, że uda im się osiągnąć sukces w branży filmowej. Mówi się, że są z Nowego Jorku, ale z włosami, zębami, czystymi butami na siłownię i uprzejmością wyglądają bardziej jak boysband z Utah niż trio scenarzystów, reżyserów i aktorów, którego film krótkometrażowy był festiwalem uderzyć.
Pico Alexander, poruszający się z wyćwiczoną swobodą i błyskający wyćwiczonym uśmiechem jak aktor w reklamie wody kolońskiej, gra Harry'ego, aspirującego reżysera. Jon Rudnitsky to George, najlepszy przyjaciel Harry'ego i scenarzysta ich krótkiego filmu. A Nat Wolff to Teddy, młodszy brat Harry'ego, który zagrał w filmie krótkometrażowym.
Miałem nadzieję, że któryś z tych facetów powie coś w stylu: Hej! Dwóch braci i wieloletni przyjaciel przeprowadzają się z Nowego Jorku do Los Angeles, aby zrobić karierę w branży filmowej i wszyscy mieszkamy razem! To trochę jak „Środowisko”, ale ładniejsze!
Nigdy się nie zdarzyło.
Zanim zdążysz powiedzieć o intrydze fabularnej, matka Alicji zaprasza chłopców do spędzenia kilku tygodni w pensjonacie Alicji, gdy starają się zdobyć finansowanie na pełnometrażową wersję ich krótkiego filmu.
W ciągu kilku dni Harry, wygłupiający się reżyser, angażuje się seksualnie w Alice. W międzyczasie George nawiązuje więź z Isabel do tego stopnia, że błaga go, by był w skrzydłach w noc wielkiej szkolnej sztuki, w przeciwnym razie zamarznie z niepokoju. Cała trójka mieszka w pensjonacie – ale jest to w zasadzie układ typu „przyjdź i odejdź, jak chcesz”, jeśli chodzi o spędzanie czasu w głównym domu.
Rany, mam nadzieję, że ktoś przynajmniej sprawdził przeszłość tych grzecznych młodych mężczyzn.
Problemy pojawiają się wraz z pilnością i niebezpieczeństwem progów zwalniających w Beverly Hills. Sprawy robią się trochę bałaganiarskie, gdy romans między Alice i Harrym się kończy i kiedy chłopaki muszą zdecydować, czy pójść na kompromis ze swoją artystyczną wizją, i kiedy Austen sprawia, że pewnej nocy nieuniknione niespodzianka pojawia się, przepełniona wyrzutami sumienia (i wieloma pytaniami na temat tej trójki). wyglądający na modela faceci mieszkający na tej samej posiadłości z żoną i córkami).
Ale nigdy nie bałagan. W swoich najtrudniejszych rozterkach ludzie ci wiodą stosunkowo czarujące życie. (Bardzo podobał mi się moment, w którym Harry wścieka się na jednego ze swoich kumpli, który kopie mały kosz na śmieci, a kamera zatrzymuje się na rozsypanych zmiętych papierach i innych śmieciach. Harry! Ty szalenie!)
Home Again został napisany i wyreżyserowany przez Hallie Meyers-Shyer, córkę Nancy Meyers (Coś trzeba dać, to skomplikowane) i Charlesa Shyera (Baby Boom, Ojciec panny młodej). Zanim rodzice Hallie się rozwiedli, byli współautorami takich filmów jak Szeregowy Benjamin i hollywoodzka komedia rozwodowa Niezgodne różnice.
Prawdopodobnie nie jest przesadą stwierdzenie, że Meyers-Shyer wykorzystała niektóre ze swoich własnych doświadczeń, aby stworzyć ten film. Nie ma w tym oczywiście nic złego i oczywiście Home Again ma pewien urok i połysk. Trudno nie lubić ludzi, którzy są tak… sympatyczni.
Ale trudno też nie czuć ciągłego poczucia odłączenia od tych postaci i ich tak zwanych kryzysów. Kiedy niedoszli filmowcy krzyczą o tym, jak przyjemnie jest pościel w bezczynszowym pensjonacie należącym do córki słynnego reżysera, walka nie jest prawdziwa.
★★
Open Road przedstawia film napisany i wyreżyserowany przez Hallie Meyers-Shyer. Oceniono PG-13 (dla niektórych materiałów tematycznych i seksualnych). Czas trwania: 97 minut. Otwiera się w piątek w lokalnych teatrach.
Taqsam: