Najlepsze smakołyki, drobiazgi i ciekawostki z najnowszego filmu Quentina Tarantino
Od „Hullabaloo” po palące czerwone jabłko, „Once Upon a Time in Hollywood” jest pełen aluzji do prawdziwej i wyimaginowanej popkultury lat 60.
„Pewnego razu w Hollywood” Quentina Tarantino, którego akcja toczy się w Los Angeles w 1969 roku, to mistrzowska bajka łącząca całkowicie sfabrykowane postaci i sytuacje z prawdziwymi ludźmi i wydarzeniami.
Mimo całej swojej dziwacznej licencji poetyckiej, OUATIH pęka w szwach od nawiązań do popkultury charakterystycznej dla epoki, od filmów przez programy telewizyjne, piosenki pop, restauracje i kina, stacje radiowe w Los Angeles, aż po reklamy produktów takich jak balsam do opalania Tanya i oddech Certs miętówki (z iskrzącą kroplą Retsyn) po naprawdę głębokie wiercenia, np. ławkę w parku reklamującą lokalnego prezentera z tamtego okresu.
Od tropów przez kluczowych graczy wspierających po niektóre epizody „nie mrugnij lub przegapisz”, obsada jest wypełniona weteranami poprzednich filmów Tarantino.
Dostajemy również kilka ukłonów w stosunku do wcześniejszych prac QT – w tym sceny z Easter Egg, która pojawia się podczas napisów końcowych.
Co prowadzi nas do momentu, w którym musimy Cię ostrzec, poniższy kawałek nie zawiera prawie nic oprócz spoilerów.
Ostatnia szansa!
A teraz: Oto spojrzenie na wiele (ale nawet nie wszystkie) popkultury przytakuje i odwołuje się do wewnętrznych smakołyków rozsypanych w Dawno, dawno temu w Hollywood.
Specjalne gwiazdy gości . Rick Dalton Leonarda DiCaprio jest fikcyjnym aktorem, który zagrał w fikcyjnym westernie telewizyjnym z lat 50. zatytułowanym Bounty Law. W 1969 Rick został zredukowany do gościnnego występu w pojedynczych odcinkach prawdziwych programów telewizyjnych z tamtych czasów, takich jak Land of the Giants i The F.B.I.
Pewnego razu w Hollywood przedstawia czterech doświadczonych aktorów, którzy faktycznie wystąpili gościnnie w The F.B.I. dawniej: Bruce Dern, Kurt Russell, Clu Gulager i Brenda Vaccaro.
Granie w pobliskim teatrze. Brad Pitt gra Cliffa Bootha, długoletniego kaskadera Ricka, najlepszego przyjaciela, asystenta / kierowcę / faceta od naprawienia / jak to nazywasz. Gdy Cliff wchodzi do swojej przyczepy w cieniu Van Nuys Drive-In Theater, telewizor odtwarza klip Roberta Gouleta, który przedstawia oldskulową wersję trippy popu MacArthur Park — doskonale ilustrując czasami absurdalne próby artystów establishmentu czas na nawiązanie kontaktu z dziećmi.
W niebie jest miejsce dla tych, którzy się modlą. Cliff i Rick zostają zatrzymani na skrzyżowaniu, kiedy 45-letni Cliff po raz pierwszy z wielu przypadkowych spotkań z Pussycat Margaret Qualley, wolną duszą hipiską, która ma MAY 18 lat. z Absolwenta. Ehm.
Związane z
„Pewnego razu w Hollywood”: kolorowe zdjęcie epoki Quentina Tarantino
Quentin Tarantino prezentuje swoją postawę w latach 60. w Cannes
Przesyłanie starszego typu. Margaret Qualley, genialna aktorka i powstająca gwiazda, jest córką Andie MacDowell. OUATIH zawiera także Rumer Willis (córkę absolwenta Pulp Fiction, Bruce'a Willisa i Demi Moore); Maya Hawke (córka gwiazdy Kill Bill Umy Thurman i Ethana Hawke'a); oraz Harley Quinn Smith (córka Kevina Smitha i Jennifer Schwalbach Smith).
Wiele lat później miał się nazywać Mr. Blonde. Klip z odcinka Bounty Law przedstawia ulubieńca Tarantino, Michaela Madsena (Wściekłe psy, Kill Bill, Nienawistna ósemka).
Zapowiedź tragedii. Rick gra gościnnego złoczyńcę w telewizyjnym westernie Lancer, z udziałem Jamesa Stacy'ego (Tim Olyphant). Pod koniec dnia kręcenia Stacy zwiększa obroty motocykla i ryczy w noc. To ulotny, pozornie nieistotny moment – ale jest w nim dojmujący, biorąc pod uwagę, jak kilka lat później Stacy i jego dziewczyna Claire Cox byli na jego motocyklu, kiedy zostali potrąceni przez pijanego kierowcę, zabijając Coxa i powodując amputację lewej nogi i ramienia Stacy.
O co chodzi w Hullabaloo? Widzimy klip telewizyjny, w którym Rick wygląda na boleśnie zakłopotanego podczas robienia tandetnego utworu muzycznego w Hullabaloo, prawdziwym amerykańskim programie rozrywkowym z połowy lat sześćdziesiątych.
Scena Playboya . Sekwencja w rezydencji Playboya rozpoczyna się od karty tytułowej z czcionką magazynu Playboy. Sharon wita się ze Stevem McQueenem (Damian Lewis), o którym później wspomina się, gdy Rick opowiada historię o tym, jak znalazł się na krótkiej liście gwiazd The Great Escape, gdy McQueen rzekomo wahał się, czy przyjąć tę rolę. Sharon następnie dołącza do Michelle Phillips (Rebecca Rittenhouse) i Cass Elliot (Rachel Redleaf) z The Mamas and Papas na placu do tańca na świeżym powietrzu.
W dalszej części filmu słyszymy na ścieżce dźwiękowej wykonanie „Mamas and the Papas” California Dreamin’ Jose Feliciano.
Więcej czasopism . Pamiątki w miejscu Ricka obejmują oprawione kopie Ricka na okładkach TV Guide i Mad Magazine – oczywiście całkowicie fikcyjne, ale fachowo renderowane.
Szef radia! Głos, który wielokrotnie słyszymy w radiu, należy do legendarnego Roberta W. Morgana z KHJ-AM, m.in.
Rzeczy, z których powstają marzenia… Kiedy Sharon Tate Margot Robbie wpada do księgarni, by odebrać egzemplarz Tess of the d’Urberville jako prezent dla swojego męża Romana Polańskiego, zatrzymuje się, by podziwiać na ladzie replikę sokoła maltańskiego.
Rola drugoplanowa. Tego samego dnia Sharon ogląda się na ekranie w kinie pokazującym The Wrecking Crew, ostatni w serialu szpiegowskim Matta Helma z Deanem Martinem w roli tytułowej. Z bosymi stopami opartymi na siedzeniu przed nią (jeden z wielu przykładów, gdy Tarantino kontynuuje swoje dobrze udokumentowane, hm, zainteresowanie stopami, np. całą dyskusję o masażu stóp w Pulp Fiction), Sharon promienieje radością gdy tłum śmieje się z jej komediowego zwrotu w filmie.
Gorąca sierpniowa noc. W niedzielne popołudnie w lutym 1969 roku, ścieżki Brada Pitta ponownie krzyżują się z autostopowym Pussycat Margaret Qualley. Gdy Cliff podjeżdża, w radiu słychać program „Traveling Salvation Show” Neila Diamonda.
Teksty otwierające:
Gorąca sierpniowa noc
A liście zwisają
A trawa na ziemi pachnie słodko
Ruszaj w górę drogi
Na zewnątrz miasta…
W tej chwili Cliff nie ma pojęcia, że Pussycat jest członkiem kultowej społeczności niewolniczo oddanej Charlesowi Mansonowi.
Sześć miesięcy później, 8 sierpnia 1969 — najgorętsza noc w roku, według narratora filmu — grupa członków rodziny Mansona popełni masowe morderstwo.
Głoszenie zła. Gdy Cliff zawozi Pussycata do Spahn Movie Ranch – siedziby ad hoc Mansona i jego uczniów-zombi – piosenka Diamonda o pastorze namiotowym brzmi przerażająco:
Oczy czarne jak węgiel
A kiedy podnosi twarz
Każde ucho w miejscu jest na nim…
Tymczasem z powrotem na ranczo … The Spahn Movie Ranch było prawdziwą witryną dla telewizyjnych westernów, takich jak Bonanza i filmy klasy B z okresu Wyjętego spod prawa (1943), z udziałem Jane Russell i wyreżyserowane przez Howarda Hughesa – którego grał Leonardo DiCaprio w The Aviator.
Bruce Dern (The Hateful Eight) gra George'a Spahna, który miał 80 lat i był prawie niewidomy, kiedy pozwolił Mansonowi i jego zwolennikom mieszkać na swojej posiadłości. Dern zastąpił Burta Reynoldsa, który został obsadzony w tej roli, ale zmarł około miesiąc przed rozpoczęciem zdjęć.
Inspiracje i wpływy: Relacja między Rickiem i Cliffem jest częściowo inspirowana wieloletnią przyjaźnią i profesjonalnym partnerstwem Burta Reynoldsa i kaskadera, który został reżyserem Halem Needhamem.
I jak Tarantino powiedział Jimmy'emu Kimmelowi w zeszłym tygodniu, on i Brad Pitt niezależnie myśleli o postaci Toma Laughlina, Billy'ego Jacka, jako o rodzaju bratniej duszy dla Cliffa.
Mniej poparzeń w gardle niż inne marki . Scena z ciasteczkami w napisach końcowych przedstawia Rick Dalton z DiCaprio w swojej szafie Bounty Law, kręcąc reklamę niefiltrowanych papierosów Red Apple, które pojawiły się w poprzednich filmach napisanych i/lub wyreżyserowanych przez Tarantino, takich jak Pulp Fiction, From Dusk Till Dawn i Inglourious Basterds.
Taqsam: