Myles Kennedy powraca, rycząc w karierze solowej z „Year of the Tiger”
W karierze każdego frontmana przychodzi moment, w którym rozważają grę solo. Dla Mylesa Kennedy'ego pomysł po raz pierwszy zakiełkował w 2009 roku, kiedy zaczął pracować nad osobistym materiałem, opisywanym jako niekonwencjonalny i mniej agresywny niż jego hardrockowe CV, choć w końcu odłożył go na prawie dekadę.
MYLES KENNEDY
Kiedy: 20:00 25 maja
Gdzie: Rochaus, 96 W. Main St., West Dundee
Bilety: 20-40 USD
Informacja: Ticketfly.com
W tamtym czasie Kennedy był jednym z najbardziej zapracowanych ludzi w biznesie, grając rolę lidera Alter Bridge (instrumentalisty feniksa wywodzącego się z nieistniejącego już zespołu rockowego Creed) i przyjmując zaproszenie do pomocy boga gitary Slashowi w jego własnym solowym projekcie, Slash z udziałem Mylesa. Kennedy & The Conspiraators, który zaowocował dwoma albumami i kolejną jesienią tego roku. W 2009 roku był też krótki projekt, w którym trzy czwarte członków Led Zeppelin współpracował z trzema czwartymi członków Led Zeppelin – okazja, która pojawiła się po spotkaniu z Jasonem Bonhamem na planie filmu „Gwiazda rocka” z 2001 roku, w którym Kennedy występował w roli głównej – i wielu zastanawiało się, czy piosenkarz miał wkrótce zastąpić Roberta Planta. Odetchnąć – nie mówiąc już o rozpoczęciu kariery solowej – było ledwo możliwe.
Przenieśmy się do dzisiaj, a Slash jest zajęty Guns N’ Roses i Markiem Tremonti (gitarzystą Alter Bridge) skupiającym się na swoim tytułowym projekcie pobocznym, jak mówi Kennedy: Nareszcie nadeszła okazja, by coś wydać. Jednak, kiedy słuchał muzyki, którą stworzył tak wcześnie, postanowił wszystko wyrzucić. Pomyślałem, że byłoby lepiej, gdybym zaczął od nowa.
Kennedy wspomina bardzo konkretny punkt zwrotny w tworzeniu nowego albumu, który rozpoczął się na jego podwórku. Pamiętam, że robiłem coś na zewnątrz na moim trawniku i ta melodia wpadła mi do głowy z tekstem, „W roku tygrysa nie będę płakać i jęczeć / Nie mam czasu na ochłodzenie pięt, muszę wędrować”. Nie wiedziałem, co to znaczy, ale nagrałem to bardzo szybko i ciągle do tego wracałem. Zrobiłem kilka badań i zdałem sobie sprawę, że tak się złożyło, że „Rok Tygrysa” był w 1974 roku, w którym zmarł mój ojciec, i naprawdę czułem, że to wszechświat powiedział mi, że nadszedł czas, aby się tym zająć.
Kennedy miał zaledwie cztery lata, gdy jego ojciec Richard zmarł po tym, jak zdecydował się nie szukać leczenia z powodu swojej wiary w Chrześcijańskiego Naukowca. To było coś, co od tamtej pory prześladowało młodszego Kennedy'ego i ostatecznie, jak mówi, doprowadziło go do jego twórczego ujścia jako autor piosenek.
Solowy debiut Kennedy'ego, nazwany posłusznie Rokiem Tygrysa, to opowieść o radzeniu sobie ze stratą. Zawiera 12 utworów, które wyraźnie odbiegają od jego rockowych umiejętności, inspirowanych jego miłością do artystów, takich jak nieżyjący już Chris Whitley, k.d. lang, Chrisa Stapletona i Sturgilla Simpsona, który, jak przyznaje Kennedy, będzie jego następną współpracą marzeń. Na albumie Kennedy zanurza palce w brzęczącym alt country (Turning Stones), kawiarnianych konfesjonałach piosenkarza i autora piosenek (Nothing But A Name) i głębokiego blues rocka (Devil On The Wall) połączonych jego niesamowitym czterooktawowym zakresem tenorowym i głębokim emocjonalne teksty.
Z pomocą producencką wieloletniej kohorty Michaela Elvisa Baskette'a, Kennedy koncentruje się na ewoluujących dźwiękach — w tym mini-operze rockowej w The Great Beyond, jednej z jego ulubionych na płycie — i tworzy wątek narratora, którego kulminacją jest pełne nadziei zakończenie One Fine Day, album jest coraz bliżej. Historia ma szczęśliwe zakończenie, ta piosenka nawiązuje do tego, mówi Kennedy.
Jak wyjaśnia, jego matka w końcu zabrała swoje dzieci do Hartford w stanie Wisconsin, zanim została umówiona na randkę w ciemno w Spokane w stanie Waszyngton z mężczyzną, którego w końcu poślubiła. Spokane to miasto, które Kennedy wciąż nazywa swoim domem i gdzie wraz z żoną Seleną Kennedy założył swoją Fundację Piosenki Przyszłości, aby pomóc dzieciom takim jak on uzyskać dostęp do edukacji muzycznej. Muzyka była moim zbawieniem jako dziecko. Zwłaszcza biorąc pod uwagę wszystko, przez co przeszedłem, muzyka była bardzo ważna, pomagając mi zdefiniować siebie i uszczęśliwiać, mówi. Każde dziecko, które chce takiej możliwości, powinno ją mieć.
Kennedy jest obecnie w drodze — tylko on i gitara — oferując akustyczne podejście do nowego materiału. To było dla mnie prawdziwe wyzwanie, aby wejść tam [na scenę] i zapewnić ludziom rozrywkę przez dwie godziny, ale naprawdę mi się to podobało i pozwoliło mi to na pewną swobodę w aranżacjach. Kennedy nazywa tę trasę również retrospektywą swojej prawie trzyletniej kariery, oferując utwory ze swojego wczesnego zespołu The Mayfield Four, a także jego pracę ze Slashem i Alter Bridge oraz wrzucając kilka coverów. Do lata ma nadzieję, że zatrudni cały zespół, aby w pełni zbadać brzmienie Year Of The Tiger na żywo, gdy planuje na przyszłość, jak kontynuować swoje solowe przedsięwzięcie.
To zdecydowanie coś, co chciałbym kontynuować. To dobre dla mojej muzycznej duszy, przyznaje. Nie byłam pewna, jak ludzie to przyjmą i jestem naprawdę zaskoczona, jak dobrze to poszło, więc zdecydowanie zamierzam to robić więcej w przyszłości.
Selena Fragassi jest lokalną niezależną pisarką.
Taqsam: